Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

хулах (тĕпĕ: хула) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тултарса пар-ха Сазонтова ман шутран пӗр стакан, — хушрӗ вӑл хулах хуҫине.

Помоги переводом

XVI // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Анчах чӗри, чее тарҫи хуҫине улталама тӑрӑшнӑ пек, ҫапах ҫав тӗлӗкри хитре йӗкӗт еннелле туртӑнать, пуҫран та ҫав Ивук калакан асамлӑ хулах туха пӗлмест.

Правда, мозг ее, словно хитрый раб, пытающийся обмануть своего хозяина, непременно наводит ее на мысли о том красивом парне, и она вспоминает рассказы Ивука о большом таинственном городе…

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫав хулах — ун чухне ӑна унта тытнӑччӗ; халӗ те кунтах ҫакланчӗ.

Город был тот, в котором его поймали тогда и теперь.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 23–48 с.

Пирӗн Зарядье те ҫавнашкал кивӗ хулах мар-им-ха?

А что, как не Старый город, наше Зарядье?

12 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Хура-шуррине, капӑррине, хулах ҫине лартнӑ, ӑна канса, аманнӑ ҫунаттине тӳрлетсе вӗҫсе кайичченех сыхланӑ.

Черно-белую, нарядную посадил на лопушок и стерег ее до тех пор, пока бабочка отдохнула, поправила пораненное крыло и вспорхнула.

Вӑрман сыхлавҫи // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

— Хула вӑл — хулах, унта пурте ют.

— Город — он и есть город — чужие все.

Пур енчен те тӗсесе // Хветӗр Агивер. Василий Шукшин. Пахчапа мунча хуҫи. Вырӑсларан Хв. Акивер куҫарнӑ. КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1989. — 19–28 стр.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней