Корпус чувашского языка

Тӗрӗссине калама вӑтантӑм, уҫӑмсӑррӑн ҫеҫ мӑкӑртатса илтӗм эпӗ.

Помоги переводом

6 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 126-196 с.

Ҫапах та… — уҫӑмсӑррӑн мӑкӑртатрӗ Мирун пичче.

Помоги переводом

Ӑшӑ ҫил // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 29-35 с.

Кӑвайт малтанах сӑпкара тутлӑ ыйхӑ ҫавӑракан тутӑ ача пек уҫӑмсӑррӑн «мӗшлеткелерӗ», хуранри пиҫнӗ, сарӑлакан пӑтӑ пек пӑшлаткаларӗ, варарахран ҫеҫ, мӑштӑр-мӑштӑр вӑй илсе, ҫӑт та ҫат, ҫӑтӑр-ҫӑтӑр-ҫӑтӑр туса, алӑ ҫупса, ҫамрӑк, харсӑр ҫулӑм йӑлхахӗсене-чӗлхисене хаваслӑн, чун кӗлемелле явкалама-сӳткелеме, вӑль-валь сиктеркелеме пуҫларӗ, «вӗрӳ-суру» та туса илчӗ.

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

«Ый-й-й!» — уҫӑмсӑррӑн ыйлатса илчӗ Ула Тимӗр чӗркуҫҫи икерчисем пӗр тӗлте чӑрӑш тымарӗсене тукмакланса тӑрӑст! тӑрӑннине пула (вӗсем хыр тымарӗсем пек тарӑна каймаҫҫӗ).

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Чӑнах, таҫта сылтӑм енче, катара-катара, сасӑ — ҫын сасси! — уҫӑмсӑррӑн илтӗнкелет:

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Пӗр-пӗринпе уҫӑмсӑррӑн, чӑмла-чӑмла сӑмах ҫӑркаласа, урисене пӑтавкка ҫыхса янӑ пек йывӑррӑн куҫаркаласа, енчен енне сулӑнкаласа, ҫынна сывлама та памасӑр антӑхтарса яракан, пӳлентерсе лартакан хирӗҫле вӗрекен ҫиле ҫӗне-ҫӗне, ҫак санлӑ, маяксӑр-мӗнсӗр ҫулпа сӗтӗрӗнчӗ те ӗнтӗ кӑлӑх чипер ӳсӗрӗлнӗ, самаях минренӗ мӑшӑр.

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

— Виҫҫӗр ыйтма шутланӑччӗ, — текелерӗ Эльгеев уҫӑмсӑррӑн.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей Павӑлӗ: хроникӑллӑ роман. 3-мӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984. — 240 с. — 3–231 с.

Пуҫ тайса сывлӑх суниччен Моргианӑна Нетти кофепе кӗнӗ чухне пӑхнӑ пекрехех уҫӑмсӑррӑн тӗсерӗ.

Прежде чем поклониться, он взглянул на нее таким же глухим взглядом, как смотрела на Моргиану Нетти, внося кофе.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

— Шарфа салтма кирлӗ мар, — уҫӑмсӑррӑн мӑкӑртатать Джесси.

— Не надо снимать шарф, — неясно пробормотала Джесси.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Унӑн чирлӗ фантазийӗ ӑна уҫӑмсӑррӑн йӑпатакан вӑрттӑн сӑмахсемпе тата мӗлкесемпе тулса ларнӑ, ҫав хушӑрах вара вӑрман варринче пӗчченлӗхре вилес сехӗрленӳ пысӑкрах туйӑм — хурлӑхлӑ та илӗртӳллӗ хӑюлӑх — умӗнче чакса тӑчӗ.

Ее больная фантазия была полна теней и загадочных слов, неясно утешавших ее, в то время как страх умереть одной среди леса уступил более высокому чувству — печальному и презрительному мужеству.

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Сулахайран, ҫӗрӗп тарӑн ахратӗнчен, кӳлӗ енчен, уҫӑмсӑррӑн тиклетни илтӗнет, та-кам сӗтел ҫинче пӳрнисемпе таклаттарать тейӗн, пӑтрашса каять те каллех малтанхи ҫемме куҫать.

Слева, из глубокой пропасти ночи, со стороны озера, слышалось неопределенное тиканье, словно кто-то барабанил пальцами по столу, сбиваясь и снова переходя в такт.

IX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Сулахай ал лаппине хуҫлаткаласа юнӗ уҫӑмсӑррӑн кӗшӗлтетнине итлет, кӗҫех шӑлӗсем вӗттӗн-вӗттӗн шаккама пуҫларӗҫ, пӗчӗк параппансем пек пӑнтӑртатаҫҫӗ, кӗлетки вара хутланать, — унӑн тарланӑ ӳчӗ ҫине маччаран лапка-лапка юр ӳкет тейӗн.

Сжав левую руку у кисти, он слушал глухую возню крови, и зубы его быстро стучали, отбивая дробь маленьких барабанов, а тело ежилось, словно на его потной коже таяли хлопья снега, падающего с потолка.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Чунӗ уҫӑмсӑррӑн сӗрлет-вӗрет, ӑна кирлӗ ҫӗре куҫармалла; кӑшкӑракан шӑплӑха пусармашкӑн вӑрмана сасӑсемпе тултарса лартмалла.

Неясное кипение души требовало исхода, движения; лес должен был наполниться звуками, способными заглушить кричащую тишину.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Ҫын куҫӗсем шалти анлӑша майӗпен-майӗпен хӑнӑхаҫҫӗ ӗнтӗ, малта мӗн пурри ерипен те уҫӑмсӑррӑн тухса пырать, — пулӑ кӗтӗвӗсем сӗм тарӑнӑшран ҫиелелле — ҫутӑ ҫӗрелле — ҫапларах ише-ише улӑхаҫҫӗ.

Понемногу глаза человека освоились с перспективой, проступавшей сквозь мрак так медленно и неясно, как стая рыб, всплывающих из глубины к светлой поверхности.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ӑнланмалла-ха: ҫуртӑн хам тӗллӗн тӗпчеме нуша хушнӑ пайӗсене эпӗ уҫӑмсӑррӑн ас туса юлнӑ, ыттисем хыҫҫӑн пынӑ ҫӗртен асӑма килни вара — пусмасемпе стенасен арпашулӑхӗ кӑна.

Естественно, что я смутно запомнил те части здания, где была нужда самостоятельно вникать в них, там же, где я шел за другими, я запомнил лишь, что была путаница лестниц и стен.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эрех ӗҫрӗм те — ман ҫине тӗттӗмре ишӗлсе аннӑ ыйхӑ тӗлӗшпе пӳлӗмрисем мӗн калаҫнине пӗтӗмпех ӑнланаймастӑп, Дюрок сӑмахӗсене уҫӑмсӑррӑн илтетӗп:

Я выпил вино, во тьме свалившегося на меня сна еще не успев разобрать, как Дюрок сказал:

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӗсем чарӑна-чарӑна сахал сӑмахлӑн калаҫаҫҫӗ; пуплев мачча айӗпе уҫӑмсӑррӑн вӗҫе-вӗҫе куҫать, ҫавӑнпах унӑн тӗшшине ӑнланма йывӑр.

Они говорили немногословно, с большими паузами; слова смутно перелетали под сводом, так что нельзя было понять разговор.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Халӗ вӗсем каютӑра иккӗшӗ, вӗсем тӳлеккӗн мӗн калаҫни мана ҫил витӗр уҫӑмсӑррӑн ҫеҫ илтӗнет.

Теперь оба они были в каюте, и я сквозь ветер слышал кое-что из их негромкого разговора.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Темиҫе минут шӑп-шӑпӑрт ишрӗҫ, унтан тамӑка кайма сӗнекенни уҫӑмсӑррӑн чӗнчӗ:

Несколько минут прошло в совершенном молчании, затем тот, кто рекомендовал отправиться в ад, глухо проговорил:

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.

— Вӑл? — уҫӑмсӑррӑн ыйтрӗ Ритль чарӑлнӑ куҫӗсене мӑчлаттара-мӑчлаттара.

— Он? — глухо спросил Ритль, мигая расширенными глазами.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 360–374 с.