Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

утнипе (тĕпĕ: ут) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Васкаса утнипе сывлӑш питӗрӗнсе ҫитрӗ.

Помоги переводом

I // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ҫамрӑк ҫын васкарах утнипе кӑна маларах ҫитрӗ пулсан та, кашни кун ӑсатса та кӗтсе илекен кил хуҫи хӗрарӑмӗ часах асӑрхарӗ.

Помоги переводом

XXI // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Кунӗпе утнипе ура тупанӗсем ҫурӑлас пек тӗлкӗшсе пӗҫереҫҫӗ, тапхӑр-тапхӑр ҫеҫ лӑш пулать.

Помоги переводом

3 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 83–127 с.

Тӑвайсемшӗн вӑл аталану ҫулӗпе малаллах утнипе, ҫӗнӗ чикӗсем ҫӗнсе илме пултарнипе паллӑ пулса юлчӗ.

Помоги переводом

Тӑвай ене – 88 ҫул // Ял ӗҫченӗ. https://yantik-press.ru/press/publicatio ... ne-88-cul/

Хыпаланса утнипе унӑн сулахай уринчи тапочки аяккалла ывтӑнса кайрӗ.

Помоги переводом

Пӗр ҫулӑхсан… // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 85–90 с.

Хӑвӑрт утнипе старик хашкакан пулчӗ.

Старик запыхался от быстрой ходьбы.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Юнашар пӳлӗмре ҫын утнипе урай чӗриклетни тата темскер мӑкӑртатса калаҫни илтӗнет.

Помоги переводом

III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 73–85 с.

Утнипе сурма тапратнӑ ҫурӑмне ҫемҫетмешкӗн хул пуҫҫисене сиктеркелесе Джесси халат ҫаннисене тавӑрчӗ те мӗн пур тӗслӗ кӗл чечеке касма пуҫларӗ — шуранка сарӑран, шупка кӗренрен пуҫласа йӗпкӗн хӗрлӗпе шурӑ таран.

Передернув плечами, чтобы размять занывшую от ходьбы спину, Джесси отвернула рукава халата и начала срезать розы всех цветов, от бледно-желтого и розового до пурпурного и белого.

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Тӗллев ҫывӑхлӑхӗпе хӗрсе ӑнтӑлаканскер — Давенант хӑвӑртрах утатӑп тесе шухӑшлать, тӗрӗссипе вара юлашки вӑйӗпе куҫать, мӗн пулса иртнине туллин ӑнкармасть, майӗпен утнипе юлашки икӗ мильӑшӑн виҫӗ сехет ҫухатрӗ.

Думая, что идет скорее, возбужденный близостью цели, Давенант на самом деле двигался из последних сил, не в полном сознании происходящего, и так тихо, что последние две мили шел три часа.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫӗрлехи сивве хирӗҫленӗ хыҫҫӑн унӑн ҫывӑрманнипе тата утнипе вӑйсӑрланнӑ чӗри унран губкӑри шыва сӑрӑхтарнӑн тар кӑларать, анчах вӑл йывӑррӑн сывла-сывла, тӑвӑн майӗпен-майӗпен улшӑнса пыракан ӗренкисене тӗсесе утать те утать.

После сопротивления ночному холоду его ослабевшее от бессонницы и ходьбы сердце гнало из него испарину, как воду из губки, но он, задыхаясь, шел, смотря на медленно меняющиеся очертания горы.

VII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Шухӑшӗ асӑннӑ аслӑ ҫынсенчен хӑйӗн ҫине куҫса ӗлкӗреймерӗ, — унӑн пултарулӑхӗ вара пысӑка хурса хаклама тивӗҫлех, — шӑп ҫав самантра алӑк чӗриклетсе уҫӑлчӗ, йышӑну пӳлӗмне тӳп-тӳррӗн, никам ҫине пӑхмасӑр, кӗленче пек тӳрӗ те яка атӑллӑ, идол сӑнлӑ мӑнтӑркка арҫын тухса тӑчӗ, унран помада шӑрши сарӑлчӗ, самӑрскер утнипе урай чӗриклетет.

Не успела мысль его от упомянутых великих людей перейти к себе, с глухой, но самолюбиво-высокой оценкой своего дарования, как дверь скрипнула, открылась, и из нее по диагонали приемной, не смотря ни на кого, направился к выходу толстейший, идололицый мужчина в сапогах бутылками, распространяя запах помады; пол шумно скрипел под толстяком.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Кӗтмен ҫӗртен пусма слон улӑхнӑ чухнехилле чӗриклетрӗ, унтан хӗвелӗн лутра пайӑркисен айӗпе палуба ҫине мӗлке шуса хӑпарчӗ, ун хыҫҫӑнах, нумай шухӑшланипе тата утнипе халран кайнӑ сӑн-питлӗ, кӗленче пек тӑп-тӑр урӑ урисемпе ҫирӗппӗн ярса пусса, штир-борт тӗлӗнче калпаксӑр Дюк капитан курӑнса кайрӗ.

Внезапно сильно как под слоном заскрипели сходни, и на палубу под низкими лучами солнца вползла тень, а за ней, с измученным от дум и ходьбы лицом, без шапки, твердо ступая трезвыми ногами, вырос и остановился у штирборта капитан Дюк.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 187–210 с.

Емельянов хӑй хыҫӗнче Ленин ҫӑмӑллӑн утнипе илтсе пычӗ.

Емельянов слышал за собой легкие шаги Ленина.

2 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Ирина пырса тӑчӗ, уртса янӑ вӑрӑм вуальне сирсе пӑрахрӗ, утнипе чыхӑнкаласа, сӑмах хушрӗ:

Ирина подошла, отбрасывая на ходу креповую длинную вуаль, и проговорила, слегка задыхаясь от ходьбы:

XXII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Утнипе мар, тӗлӗннипе тата хӑранипе халран кайнӑ Сымокаев ун ҫине тинкерсе пӑхать, анчах пӗлӗшӗн вӗҫӗмсӗр павранипе шывланнӑ тутисене курсан, айккинелле пӑрӑнать.

Помоги переводом

Хӑнара // Никита Волков. Илемлӗ литература, 7№, 1941. — 82–85 с.

Вӗсем утнипе тусан мӑкӑрланать кӑна.

И очень большая пыль от них.

Эпӗ кӗтӳрен хӑрани // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Анне васкаса утнипе, эпӗ чупса ҫеҫ пытӑм.

Я даже бежал, потому что мама очень скоро шла.

Эпир каллех зоосада кайни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Эпӗ Тӳпе ывӑлӗ манӑн патака йӑтса ҫӗкленипе, манӑн хашисене хӑваласа кайнине куртӑм — вӑл утнипе ҫӗр чӗтренет.

Я слышал, как сын неба взял мой посох и погнал моих хаши, и земля дрожала под его ногами.

Аэлитӑн пӗрремӗш калавӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Монтанелли патне Артур ҫемҫен, чӗрне вӗҫҫӗн утса пычӗ, ҫавӑн пек утнипе вӑл ӗлӗк хӑйӗн килтисене яланах ҫиллентеретчӗ.

Артур подошел к Монтанелли мягкими, неслышными шагами, которые всегда так раздражали его домашних.

I // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Таня хӑвӑрт утнипе вӑрӑм ураллӑ Смирнов аран-аран ӗлкӗрсе пырать.

Таня шла ходко, Смирнов на своих длинных ногах едва поспевал за ней.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней