Корпус чувашского языка

Кровате урай варрине лартсан, хӑнтӑласем пӗрене ҫинчен урайне анса, урайӗнчен кровать урисем тӑрӑх ман пата пырассине пӗлсех тӑратӑп ӗнтӗ.

Но я знал, что, поставь я ее и посредине комнаты, клопы сползут со стен на пол и с полу, по ножкам кровати, доберутся и до меня.

Хӑнтӑласем // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Портретсем урайӗнче йӑваланса выртаҫҫӗ, обойсене туртса уйӑрнӑ та, вӗсем татӑкӑн-татӑкӑн ҫакӑнса тӑраҫҫӗ, пӗр тӗлте урай хӑмине ҫӗкленӗ, чӳрече янаххине пӑрса кӑларнӑ, кӑмака умӗнче, урайӗнче кӗл сапаланса выртать.

Портреты валялись на полу, обои были отодраны и торчали клочьями, в одном месте приподнята доска пола, выворочен подоконник, на полу у печи рассыпана зола.

XIX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Сассӑр, ачашшӑн ҫутӑ урайне шуса анчӗ, урай хӑмисем тӑрӑх ҫутатса кайрӗ, пытаннӑ пек, тӑлӑх арӑма вӑратас мар тесе вырӑн ҫине йӑпшӑнса хӑпарчӗ.

Помоги переводом

Тӑварлӑ каҫ // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Йӑван лашине итленӗ те пӳрте кӗрсен амӑш лартса панӑ чее урайне [ҫавӑрса] ҫапрӗ тит те, урай пӗтӗмпех ҫунса карӗ тит.

Йыван послушался свою лошадь и, когда зашел в дом, разбил об пол чашку с чаем, пол весь сгорел.

2. [Йӑван ҫӗленсене ҫӗнтерни] // ЧПГӐИ. Паттӑр юмахӗсем. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издвтельстви, 2019. — 384 с. — 55-61 с.

Урай варрине каллех Ҫӗпритун почтальон тухрӗ, каллех аттисене, чӗркуҫҫисене ҫапса илчӗ, анчах хальхинче аллипе ҫӗртен тытса, хӑрах ура ҫинче ҫаврӑнмарӗ, ҫавӑнпа сывлӑшӗ пӳлӗнмерӗ те — вӑрах ташларӗ, кам умне те пулсан ура пырса тапмаллине мансах урайне кӗрӗслеттерчӗ.

Помоги переводом

III // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 338–356 с.

Урай варрипе тухса, мӗнпур тӗнче илтмелле кӑшкӑрса вӑрҫма-и, телефонпа такси чӗнсе илекен Зиминцева, хӑвна тискер кайӑк пек тытса, тӑнӗ ҫухаличчен хӗнеме-и е ним тума пултарайманнипе, урай варрине хутланса ларса, ӗсӗклесе йӗме-и?..

Помоги переводом

II. // Василий Игнатьев. Игнатьев В.Г. Шӑпчӑк катинче: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 188 с. — 3–36 с.

Вара яшт сиксе тӑчӗ те урай варринчи каска пукана аяккалла илсе лартрӗ, тӗпелте кусар тупса урай хӑмине уҫрӗ.

Резво вскочив, кинулся к чурбаку, стоявшему посредине избы, отодвинув его в сторону, открыл косарем доску.

Ҫӗрлехи хӑнасем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Урайне, килте тӗртсе тунӑ урай сарри ҫине, тирӗк-чашӑк, чей ӗҫмелли хатӗрсем, йӗс ывӑссем лартса тултарнӑ.

Помоги переводом

16. Хусан ҫывӑхӗнче // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Урасмет хуҫа пулнӑ май чи малтан ташласа парас тесе урай варрине тухрӗ, кӑтра ҫӳҫне лӑстӑр! силлесе илчӗ, урай тавра йӑпӑр-япӑр чупса ҫаврӑнчӗ.

Помоги переводом

18. Туй // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Часах виҫӗ арҫын витере урай хӑмисене сирчӗҫ те, ик аршӑн тарӑнӑш шӑтӑк алтса, тимӗр арчана унта ярӑнтарчӗҫ, ҫиелтен лайӑх витсе таптарӗҫ, урайне каллех сарса хучӗҫ.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Вӗсем унтан ман япаласене туртса кӑларнӑ, стена ҫине ҫапнисене сӳсе илнӗ, шел, пукансене, комода тата вырӑна чылай сиен тунӑ: вӗсене урай ҫумне винтласа лартнине асӑрхамасӑр матроссем ҫав япаласене урай ҫумӗнчен вӑйпа уйӑра-уйӑра илнӗ.

Они вытащили оттуда мои вещи и ободрали со стен обивку. К сожалению, стулья, комод и постель были порядочно повреждены: не заметив, что они привинчены к полу, матросы стали их вырывать.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Культура паркӗсенче «кулӑш кустӑрми» пулать; пӳлӗмри урай хӑвӑрт ҫаврӑнать, ун ҫинче тӑракан ҫынсене аяккалла — куҫӑмсӑр урайне — ывтӑнтарса ярать.

В парках культуры бывает «колесо смеха»; пол в комнате быстро вращается и сбрасывает прочь — на неподвижную часть — людей, которые на нем находятся.

Ҫӗр ҫинче мӗншӗн кунпа ҫӗр пулать? // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

— Вӗсем хӗрсемпе ҫакӑн пек тӑваҫҫӗ: урайне супӑньпе шӑлтараҫҫӗ, ҫаппа-ҫарамас хӗре тӑватӑ ура ҫине — алли-урисемпе тарелкӑсем ҫине тӑратаҫҫӗ те, ӑна хыҫалтан тӗкеҫҫӗ — урай тӑрӑх инҫе каять-и вӑл?

— Они такое делают с девушками: велят помазать пол мылом, поставят голую девушку на четвереньки, руками — ногами на тарелки и толкают ее в зад — далеко ли уедет по полу?

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Урайне те хӑйпӑтса пӑхнӑ: хӑйпӑтса кӑларнӑ хӑмасем хушшинчен аялти тӑпрас сарнӑ, йӗке-хӳресем чупса ҫӳрекен урай сӑнсӑррӑн курӑннӑ.

Даже пол был вскрыт: сквозь прощели поднятых половиц чернели провалы ко второму, нижнему, земляному, крысиному полу.

XIII сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

Вӗсем патне кӗрсен урайӗнче Вассапа иккӗшӗ тӗртнӗ урай сарри, ал шӑллисем, ытти тем те пӗр куратӑн.

Дома у Михаила Петровича мне довелось увидеть прекрасные дорожки на полу, шторы и полотенца работы хозяина и его жены Вассы.

Тӗрлӗрен пирсем тата кавирсем // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Урайӗнче шурӑ ҫӳҫлӗ хӗрача туратлӑ урай хӑмисем тӑрӑх упалене-упалене ҫӗрулми кустарать.

На полу ползала белокурая девочка, катая по сучковатым половицам уродливую картофелину.

Хваттерте пурӑнакан // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Лӑсканакан ҫын кулӑшлан хӑлаҫланнӑ, урисем авӑна-авӑна аннӑ, урай тӑрӑх сӑтӑрла-сӑтӑрла илнӗ, ылтӑн сехечӗ вӑчӑрапа кӑкарнӑскер, кӗсьерен сиксе тухса, ҫаврака хырӑмӗ ҫинче ярӑнкаласа тӑнӑ, ҫакна пула, Фома хӑйӗн ӑшӗнче пӗҫерсе тӑракан киленӳ хускалнине туйнӑ, вӑл, вӑйӗ тапса килнипе, тата ҫак чаплӑ ҫын мӑшкӑл курнипе, ӳсӗрӗлсе кайнӑ Фома, усал кӑмӑлпа хавасланса кайса, тавӑру телейӗпе чӗтренсе, хӑйӗн парнине урай тӑрӑх сӗтӗрсе ҫӳренӗ, тискер савӑнӑҫпа усаллӑн, типпӗн мӗкӗрнӗ.

Он испытывал жгучее наслаждение, видя, как смешно размахивают в воздухе толстые руки и как ноги человека, которого он трепал, подкашиваются под ним, шаркают по полу, золотые часы выскочили из кармана и катались по круглому животу, болтаясь на цепочке, опьяненный своей силой и унижением этого солидного человека, полный кипучего злорадства, вздрагивая от счастья мстить, Фома возил его по полу и глухо, злобно рычал в дикой радости.

VII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑрӑмран та вӑрӑм темелле, мӗн вӗҫне ҫитичченех, пӳрт тӑрринче урай, урай ҫинче тепӗр пӳрт пур.

Длинный-длинный, до самого конца, а сверху дома пол, а на полу опять дом.

Пӑрахут килни // М. Тимофеева. Житков Б. С. Эпӗ курса ҫӳрени: япаласем ҫинчен ҫырнӑ калавсем; М. Тимофеева куҫарнӑ; ӳнерҫӗсем Ф. Осиповпа П. Сизов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 212 с.

Унта, сӗтел ҫинче, Буратинона пырӗнчен ярса илчӗ те, ӑна шӑлӗсемпе тытса йӑвантарса ячӗ, урайне сиксе анчӗ те, Буратинона пусма айнелле, урай хӑмисем айне сӗтӗрсе кайрӗ…

И тут, на столе, она схватила Буратино за горло, повалила, держа его в зубах, соскочила на пол и поволокла под лестницу, в подполье.

Буратино хӑйӗн ҫӑмӑлттай шухӑшӗсене пула чут ҫеҫ пӗтмест. Карло ашшӗ илемлӗ хутсенчен унӑн валли тумтир ҫыпӑҫтарса тӑвать тата саспаллисен кӗнекине илсе парать // Иван Викторов. Толстой А.Н. Ылтӑн ҫӑраҫҫи е Буратино курнӑ тӗлӗнмелле мыскарасем: [юмах]; вырӑсларан И. Викторов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 135 с.

Акӑ эпир лавкасене ҫӗнӗрен юратпӑр, ҫуркунне вӗсене шыв илет те урайӗсене аврӑҫтарса ярать, тул енчи алӑксене пӑсса пӗтерет; шыв чаксан — урай каштисем ҫӗрме пуҫлаҫҫӗ.

Вот мы перестраиваем лавки, а весною половодье затопит их, выпятит полы, исковеркает наружные двери; спадет вода — загниют балки.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.