Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

унран (тĕпĕ: ун) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Вилӗмрен ҫамкапа пырса перӗнтӗмӗр, — терӗ вӑл, — унран хӑпаймастӑн та, ӑна ӑнланаймастӑн та, ҫӗнтерейместӗн те.

Упёрлись лбом в смерть, — сказал он, — ни уйти от неё, ни понять её, ни преодолеть.

Магр майра патша лабиринчӗ // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унран пусӑ тӗпнелле чӑнкӑ пусма анать.

От неё лесенка круто опускалась на дно колодца.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унран пур енчен те марсиансем ҫакӑннӑ, йӑраланаҫҫӗ кӑна, вӑл чӗрӗ ҫак пӑтӑ айӗнче упа пек ҫаврӑнкалать, тӑшманӗсене хӑйӗнчен вӗҫерте-вӗҫерте ывӑтать, икӗ чӑмӑрӗпе тӳнккет.

Он был облеплен лезущими на него со всех сторон марсианами, — ворочался, как медведь, под этой живой кучей, расшвыривал её, молотил кулаками.

Контратака // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Марсиансем унран сехӗрленсе чакаҫҫӗ, кукленсех ларчӗҫ.

Марсиане пятились от него, садились на корточки.

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Нумайӑшӗ ӑна пӗрремӗш хут курать, унран перӗнмешкӗн упалене-упалене ҫывхараҫҫӗ.

Многие впервые видели его и подползали, чтобы коснуться.

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Цивилизаци унран пӗтӗмпех илнӗ, хула халӗ цивилизацие пӑсать те юхӑнтарать; хулан — пӗтмеллех!

Цивилизация взяла от него всё, теперь он разлагает цивилизацию, он должен погибнуть.

Тускуб // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫӗкленчӗ, сентре ҫинчен пӗчӗк цилиндрсенчен пӗрне илчӗ, унран шӑмӑ валик кӑларчӗ те ӑна экранлӑ, вулав пӗчӗк сӗтеле чиксе хучӗ.

Встала, взяла с полки один из цилиндров, вынула из него костяной валик и вложила в читальный, с экраном, столик.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫав самантрах Аэлита вӗсене хирӗҫ вулав пӗчӗк сӗтел тӗлне вырнаҫрӗ, унран чавсаланчӗ те хӑнасене ҫемҫен, анчах тимлӗн тинкерсе сӑнать.

Сейчас же Аэлита присела напротив них у читального столика, положила на него локти и стала мягко и пристально глядеть на гостей.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ох, Мстислав Сергеевич, унран асӑрханмалла.

Ох, Мстислав Сергеевич, опасайтесь его.

Тӗтреллӗ шарик // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унран карап палуби ҫине тӗрлӗ тӗслӗ хут таткисем, чечексем пӑрахаҫҫӗ, хумханчӑк ҫамрӑк питсем усӑна-усӑна тӗсеҫҫӗ.

С неё посыпались цветы, разноцветные бумажки на палубу корабля, — свешивались молодые, взволнованные лица.

Соацера // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев туртса ярсан салтаксем ҫав тери хӑраса унран чакса тӑчӗҫ, кайӑк сассипе пӑшӑлтатаҫҫӗ:

Когда же Гусев закурил, солдаты в величайшем страхе попятились от него, зашептали птичьими голосами:

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унтан хӑйӗншӗн хаклӑ, патша-тупӑ ӳкернӗ шӑвӑҫ портсигар кӑларчӗ, — унран вӑл мӗн пур фронтра ҫичӗ ҫул хушши уйрӑлман, — унтан патша-тупӑран шеплеттерчӗ: «Туртса яратпӑр-и, юлташсем?» — пурне те пирус сӗнчӗ.

Затем вынул жестяной, с тиснённой на нём царь-пушкой, заветный портсигар, — с ним он семь лет не расставался на всех фронтах, — хлопнул по царь-пушке, — «покурим, товарищи», — и предложил папирос.

Шӑллӑ-шӑллӑ тусен леш енче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Тӳрленсе тӑчӗ, салтака чӗнчӗ, унран ансӑр ҫӗҫӗ илчӗ те аппарат витти ҫинче чӗркелесе ӳкерме пуҫларӗ: ҫӑмарта, ун ҫийӗн тӑрӑ, айккинче — салтак кӳлепи.

Выпрямился, подозвал солдата, взял у него узкий нож и стал царапать по обшивке аппарата: начертил яйцо, над ним крышу, сбоку — фигурку солдата.

Марсиансем // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Гусев, унран перӗннӗ хыҫҫӑн, кӑсӑрукне ҫамки ҫине тӗртсе хӑпартрӗ:

Гусев, после того, как его коснулись, дёрнул на лоб козырёк:

Марсиансем // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Унран ҫурри таран марсианӑн шӑм-шакӗ ҫакӑнса тӑрать.

С неё до половины свешивался скелет марсианина.

Пӑрахса хӑварнӑ пӳрт // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Леререх вара, унран сылтӑмарах, ларать…

— А вон — правее его — сидит.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ӳсен-тӑран унран перӗнсенех ҫил ҫинчи евӗр чӗтренчӗ, — сарӑ-хӑмӑр, тачка тураттисем алӑ еннелле тӑсӑлчӗҫ.

Растение, едва его коснулось, затрепетало, как под ветром, и бурые его, мясистые отростки потянулись к руке.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Анчах ӗмӗлкесем унран ҫӗрӗпех хӑпмарӗҫ.

Но тени не отступали от него всю ночь.

Ыйхӑсӑр ҫӗр // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Чӑн та, унран пӗррехинче ҫӗре ҫӗмӗрсе кӗнӗ.

Хотя, на земле, она, однажды, была пробита.

Лось мастерскойӗнче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось мӑчлатман ҫутӑ куҫӗсене унран вӗҫертмесӗр итлет.

Лось слушал, не отрывая от него немигающих, светлых глаз.

Лось мастерскойӗнче // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней