Корпус чувашского языка

Илӗртӳллӗ ҫамрӑк хӗрарӑм вӑл: тӑпӑл-тӑпӑл кӗлеткеллӗ, пысӑк кӑкӑрлӑ, йӗтӗрпе унанӑ пек чипер ураллӑ.

Помоги переводом

11 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

Пурнӑҫ унанӑ ӑна, таптанӑ, лапчӑтнӑ, вӑл ҫаплах тӗрӗсси ҫиеле тухасса шанса пурӑннӑ-ха.

Жизнь гнобила его как могла, а он все надеялся на справедливость. На добро.

Тӗмерккепе Утлас // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Шӗл-кӑвар евӗр пулса кайнӑ хурҫӑ татки туптав айӗнче пӗрре сарӑлать, тепре пӗрӗнет, пӗрре кукӑрӑлать, тепре тӳрленет — тимӗрҫӗ ӑна чуста унанӑ пек унать.

Помоги переводом

4. Тимӗрҫӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Лере ҫитӗн кӑна ак — сана ҫӑкӑр унанӑ пек унама тытӑнӗҫ.

Помоги переводом

«Ӑҫта эс, тинӗс» калав историйӗ // Хӗветӗр Уяр. https://chuvash.org/blogs/comments/6056.html

Вӗсем ҫак килӗшӳсӗр сӑвва темӗн тӗрлӗ калама, вӗҫӗмсӗр улӑштарма вӗренсе ҫитнӗ, вара йӗп-йӗпе тара ӳкнӗ Давыдов, ачасене, Лушкӑна тата хӑйӗн ҫемҫешке кӑмӑлне чунтан ылханса, Лушкӑпа пӗрле икӗ урам тӑваткалӗ кайнӑ ҫӗре хайхи «унаман чуста» унанӑ чуста, тӑварсӑр, кӑпӑш, тутлӑ чуста тата темле чуста та пулса тӑнӑ.

Они бешено изощрялись, без конца варьируя свое нелепое двустишие, и пока мокрый от пота Давыдов проходил с Лушкой два квартала, кляня в душе ребятишек, Лушку и свою слабохарактерность, «кислое тесто» последовательно превращалось в крутое, пресное, сдобное, сладкое и так далее.

III сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Хӑш чухне, чуста ҫӑрнӑ май е ҫӑкӑр унанӑ май, сӑмсапа мӑрӑлтатмах пуҫлаттӑм.

Но иногда прорывался и начинал мурлыкать себе под нос, меся тесто и катая хлебы.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.