Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тӗпӗсене (тĕпĕ: тӗп) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унтан ҫӗре, ура тӗпӗсене тӗрелесе, икшерӗн ларатпӑр та вылятпӑр.

Помоги переводом

Чӑн ҫуркунне // Ираида Петрова. Петрова, И. А. Татюк: повесть: кӗҫӗн ҫулхи шкул ачисем валли. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 126 с.

Хуҫӑк турат тӗпӗсене пырса тӑрӑнасран сыхланасси те пуҫра та ҫук.

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Пирус тӗпӗсене пӑрахма ещӗкпе хӑйӑр лартнӑ.

Помоги переводом

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.

Нумай та пулмасть-ха хура кӗркуннеччӗ, пылчӑк салтак атти тӗпӗсене татса илес пек туртатчӗ, халӗ ав ҫӗр шӑнса ларчӗ, юр вӗҫтерет.

Только что была черная осень, изматывавшая солдат липнувшей к сапогам грязью, глядь, уже белым-бело — пришла зима.

III // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Мухтав пӳлӗхҫе, ӑсти хамӑр ялтах», — илтӗнет чӗркуҫҫи таран усӑнса аннӑ йӗм тӗпӗсене силлесе килӗсене саланакан мучисем хушшинче.

Слава богу, мастер-то в своей деревне…» — утешают себя дребезжащими голосами древние старцы, мелко перебирая негнущимися ногами и болтая мотней у самых колен.

Туптать // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Чӑх йӑвисенчен тунӑ пӑркӑтсемпе, тенкелпе, ҫунашкасемпе, хӑма таткисемпе е тата ҫӑпата тӗпӗсене пӑрлантарса — ҫӑпатасемпе ярӑнаҫҫӗ.

Катались кто на чем — на ледянках, изготовленных из куриных гнезд, на тенгельках, салазках, а то и просто на обледенелых лаптях.

Яка Илле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Урам хушшинчи тарасасене юсаҫҫӗ, тӗпӗсене тасатса тарӑнлатаҫҫӗ.

Помоги переводом

Сиплӗ те таса ҫӑл куҫӗ таптӑр ӗмӗрех // Артемий Мясников. http://kanashen.ru/2022/09/30/%d1%81%d0% ... %b5%d1%85/

Укҫа тытса курман пӗр-пӗр айвана тата улшуҫсем кӗмӗл укҫа вырӑнне ниме тӑман ҫеҫтенкӗ тыттарса хӑвараҫҫӗ те лаша илеҫҫӗ е хӑйсем тӳленӗ укҫапа мӑкӑрич тӑваҫҫӗ, ут хуҫине тӑватӑ уран тӑракан пуличчен ӗҫтерсе ӳсӗртсе кӗсье тӗпӗсене якатса каяҫҫӗ.

Помоги переводом

12. Шупашкар пасарӗ // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

— Енчен те манӑн пӗр… вунӑ… — кӑнпах шухӑшласан хуравларӗ аслӑ Стефенсон, — ну… ҫирӗм пин фунт пуҫтарӑнсан… эпӗ атӑ тӗпӗсене кунти ҫӗрӗн пӗр тусан пӗрчи юлмиччен тасатӑттӑмччӗ.

— Если бы я имел десять, — подумав, ответил старший Стефенсон, — ну, скажем, двадцать тысяч фунтов, я так вычистил бы подошвы, что даже пылинки здешней земли не сталось бы на них.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫав хушӑрах, тӗнчери мӗн пур ҫуртран чи чаплӑраххи пирки нимӗн те чухла-масӑр, иртен-ҫӳрен хаҫатсем туянать, вӑл, Тиррей, иртсе пыракан чӳречесен тӗлне пирус тӗпӗсене пӑрахаҫҫӗ, вӑл вара Урания Тальбергпа тӗл пуласран га хӑрать, мӗншӗн тесен ылтӑн кушаксемпе, шупка хӗрлӗ сӑнсемпе тулса ларнӑ хӗрлӗ-сарӑ хӑна пӳлӗмӗн чуна килӗшекен пайӑркисем гувернантка ҫинче те йӑлтӑртатаҫҫӗ.

Между тем, ничего не зная о совершеннейшем из всех зданий мира, прохожие покупают газеты, бросают окурки под окна, мимо которых он идет, страшась встретить даже гувернантку Уранию Таль-берг, так как на ней тоже блестят упоительные лучи красно-желтой гостиной, полной золотых кошек и розовых лиц.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Сӗрме купӑсҫӑ тӑчӗ те — кавир ҫине пирус тӗпӗсене пере-пере кабинетра ирчченех каллӗ-маллӗ хутларӗ.

Скрипач встал и до утра ходил по кабинету, забрасывая ковер окурками папирос.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 198–207 с.

Чул сарнӑ ҫул, улма-ҫырла хуппипе, улӑмпа тата хаҫат таткисемпе ҫӳпӗленсе пӗтнӗскер, хунар юписен тӗпӗсене ҫап-ҫутӑ ҫаврашкасемпе ытамланӑ; ҫынсем кумаҫҫӗ; сӑмса кӑкӗ таранччен пӗркеннӗ ҫӳллӗ хӗрарӑмсем вӑраххӑн иртеҫҫӗ; вӗсен нӳрӗ йӑлтӑрккапа карӑннӑ хура куҫӗсем йӑлӑхтармӑш чӑптапа ҫарамас ачасен кӗтӗвӗ патне тата апельсин шывне ӗҫнӗ май сухалне шӑлкаласа ларакан таса мар автан — ҫемье автанӗ — патне васкаҫҫӗ.

Мостовая, усеянная шелухой фруктов, соломой и клочками газет, окружала подножья уличных фонарей светлыми дисками; сновали прохожие; высокие, закутанные до переносья женщины шли медленной поступью; черные глаза их, подернутые влажным блеском, звали к истасканным циновкам, куче голых ребят и грязному петуху семьи, поглаживающему бороду за стаканом апельсиновой воды.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 301–345 с.

«Фитилӗн» тӗп капӑрлӑхӗ — кают-компанире: вӑрланӑ пӑхӑр шанталсем, китайсен темиҫе шкатулки лараҫҫӗ, — унта вӑхӑт-вӑхӑтӑн сигара тӗпӗсене пӑрахаҫҫӗ.

Главная роскошь «Фитиля» заключалась в кают-компании, где стояли краденые бронзовые подсвечники и несколько китайских шкатулок, куда время от времени бросали огрызки сигар.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Хӗрлӗ армеецсем, уйрӑмах хӗсметре пӗрремӗш ҫул тӑраканнисем, чикарккӑ тӗпӗсене сӳнтерсе, ҫӳп-ҫап ещӗкне пӑрахрӗҫ те казармӑна чупрӗҫ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Резинине кӑна эпир ӑна валли аякран тупса пама тытӑнтӑмӑр, мӗншӗн тесен вӑл хӑйӗн аттисен тата Жоржпа Ростикӑн аттисен тӗпӗсене пӗтӗмпех хӑйпӑтса пӗтернӗччӗ, штабра ӗҫлекеннисен аттисем патнелле те аллине ҫитерме пуҫланӑччӗ ӗнтӗ.

Только резину мы ему стали доставать на стороне, так как он ободрал свои сапоги, сапоги Жоржа и Ростика и добирался уже до штабных работников.

Чăн чăннисенчен те лайăхрах // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Пирус тӗпӗсене ӑҫта ленкӗ — унта ывӑтнӑ.

Окурки бросали куда попало.

III // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

«Шӑл тӗпӗсене» сӑнаса пӑхсан икӗ ҫӳхе патакне куратӑн.

У «корней» зубьев снизу и сверху чуть заметны по две палочки — «хӗҫ ӳретти».

Пир хатӗрӗсем, пир тӗртни ҫинчен // Валентина Минеева. Минеева В.А. Чӑвашсен эрешлӗ пир-авӑрӗ: кӗнеке-альбом. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2008. — 182 с.

Часах хӑйӑр пирӗн ура тӗпӗсене пӗҫертме пуҫларӗ, пура пӗренисем ҫине ирӗлнӗ смала тухрӗ.

Скоро песок начал обжигать нам пятки и на бревнах сруба выступила растопленная смола.

XXI сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Ҫӗрӗсене йӗмсем ҫумне, туфли тӗпӗсене ҫӗлесе хунӑ, ура пӳрнисене тӑхӑннӑ.

Кольца оказывались зашитыми в штаны, под подошвы туфель, надеты на пальцы ног.

VII // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Мӗнпе те пулин кӑмӑллӑ пулсан, старик пичӗ ҫинчи пӗрӗнчӗкӗсене чӗтретсе кулнӑ, ун пек чух унӑн сӑн-пичӗ кашни самантрах улшӑнса тӑнӑ; типӗ, ҫӳхе тутисем чӗтрене-чӗтрене илнӗ, ҫӑварӗ хура шӑл тӗпӗсене йӗртерсе, тӑсӑлса, карӑнса кайнӑ, хӗрлӗ сухалӗ вут пек йӑлкӑшнӑ, кулли — тутӑхнӑ тӑпсасем чакӑтартнӑ пек сасӑланнӑ.

От смеха морщины старика дрожали, каждую секунду изменяя выражение лица; сухие и тонкие губы его прыгали, растягивались и обнажали черные обломки зубов, а рыжая бородка точно огнем пылала, и звук смеха был похож на визг ржавых петель.

V // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней