Корпус чувашского языка

Акӑ вӑл хӑй пекех ҫурма хӑрӑк шӗшкӗ йывӑҫҫинчен вӑрӑм, пиҫӗлӗхне ҫухатма ӗлкӗреймен турат хуҫса илчӗ, «тӑхӑмӗсенчен» тасатса, унпа арӑмне чӑвӑш! чӑвӑш! чӑвӑшлаттарнӑ пек туса, сывлӑша вӑйлаттарса каса-каса илчӗ, вара тӳсӗмсӗррӗн, ыткӑннӑ пек, шӑмӑрчӑк пит-куҫпа анкарти кӗҫналӑкӗ патнелле лӑнк-ланк, тӑнк-танк, тӑнкки-танкки танклаттарчӗ.

Помоги переводом

Хура ҫӑмарта // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 116–128 с.

Кунта пулнӑ вӑл пусмӑрлама ӗмӗтсӗрленекенсене канӑҫ паман хӗвелтухӑҫӗнчен хӗвеланӑҫнелле тата хӗвеланӑҫӗнчен хӗвелтухӑҫнелле тухмалли темле сарӑмсӑр, куҫа курӑнман хушӑксем, темле хапхасем, ҫакӑнта ӗнтӗ тӗрлӗ пусмӑрлакансем — Чингис-Ханӑн тӑхӑмӗсенчен пуҫласа Краснов генералӑн улталаннӑ юлан учӗсем таранах — аскӑн киленӳпе антӑхса пырса кӗрсе каялла таврӑнаймасӑр пуҫӗсене ҫинӗ.

Здесь были какие-то незаметные, невидимые щели, какие-то ворота, выходящие с востока на запад и с запада на восток, не дававшие покоя тем, кто жаждал насилия, и тут всякие угнетатели — от потомков Чингис-хана до обманутых всадников генерала Краснова — захлебывались в блудном желании и не возвращались.

Пӗрремӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

25-26. Турӑ ирӗкӗпе эпӗ Христоса ӗненекенсемшӗн ӗҫлекен пултӑм: Вӑл мана Турӑ сӑмахне — этем тӑхӑмӗсенчен ӗмӗр пытарса тӑнӑ вӑрттӑнлӑха — сире туллин пӗлтерме хушрӗ.

25. которой сделался я служителем по домостроительству Божию, вверенному мне для вас, чтобы исполнить слово Божие, 26. тайну, сокрытую от веков и родов,

Кол 1 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

18. Рувимпа Гад тӑхӑмӗсенчен тата Манассиян ҫур йӑхӗнчен паттӑр ҫынсем, хӗҫпе те хулканпа авӑрланнӑскерсем, ухӑпа перекенсем, вӑрҫӑ вӑрҫма пӗлекенсем, ҫапӑҫма хатӗр ҫынсем хӗрӗх тӑватӑ пин те ҫичҫӗр утмӑлӑн шутланнӑ.

18. У потомков Рувима и Гада и полуплемени Манассиина было людей воинственных, мужей носящих щит и меч, стреляющих из лука и приученных к битве, сорок четыре тысячи семьсот шестьдесят, выходящих на войну.

1 Ҫулс 5 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

16. Ҫавӑн чухне Рефаимсен тӑхӑмӗсенчен пӗри, Иесвий, Давида вӗлересшӗн пулнӑ: унӑн сӑнни виҫҫӗр пӑхӑр сикль йывӑрӑш тайнӑ, пилӗкӗнчен тата ҫӗнӗ хӗҫ ҫакӑнса тӑнӑ.

16. Тогда Иесвий, один из потомков Рефаимов, у которого копье было весом в триста сиклей меди и который опоясан был новым мечом, хотел поразить Давида.

2 Пат 21 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.