Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тыткаланӑшӑн (тĕпĕ: тыткала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑйне хӑй таса тыткаланӑшӑн юлташӗ ырласса кӗтрӗ.

Помоги переводом

XIII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Илюхӑна ҫавӑн пек тыткаланӑшӑн эпӗ савӑнтӑм, анчах кӗтмен ҫӗртен манӑн савӑнӑҫ вырӑнне хурлӑх сиксе тухрӗ.

Я был доволен расправой над Илюхой, но неожиданно мое торжество сменилось глубокой печалью.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Капитан Смоллеттран вӗсене, суднона кун пек тыткаланӑшӑн хытах лекетчӗ.

Хорошо бы влетело им от капитана Смоллетта за такое управление судном!

XXIV сыпӑк // Никита Волков. Стиветсон, Р.Л. Мул утравӗ: роман / вырӑсларан Н.Волков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1940. — 168 с.

Тантӑшӗсем те ӑна хӑйне ҫакӑн пек тыткаланӑшӑн юратман, ун кӑмӑлӗнче вӗсем хӑйсене кӳрентерекен мӑнаҫлӑх курнӑ.

Сверстники тоже не любили его за эту сдержанность, в которой чувствовали гордость, обидную им.

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗррехинче пӗтӗм ҫар преторий умне пуҫтарӑннӑ, чӗркуҫленсе ларнӑ, гладиаторсем хӑйсене ирсӗр тыткаланӑшӑн ӳкӗнсе макӑрнӑ.

Однажды все войско собралось перед преторием и, на коленях оплакивая свое гнусное поведени.

XIX сыпӑк // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

 — Уйрӑм ҫын пурлӑхне тирпейсӗр тыткаланӑшӑн, терӗҫ.

— Якобы за неаккуратное обращение с личной собственностью.

Ӑнланма май ҫук япала // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

Аслӑ Артамоновпа никам та калаҫмарӗ, вара ҫаксемшӗн пуриншӗн те: пӑлхавсемшӗн, ҫанталӑк начар пулнӑшӑн, патша хӑйне темле пӗлмесӗр тыткаланӑшӑн та, арӑмӗсӗр пуҫне пурте ӑна айӑпланине туйрӗ.

Никто не говорил с Артамоновым старшим, и он чувствовал, что все, кроме жены, считают его виновным во всём: в бунтах, в дурной погоде, в том, что царь ведёт себя как-то неумело.

III сыпӑк // Леонид Агаков. Горький М. Артамоновсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 300 с.

Ун ҫине «Хӑйне ҫыпӑҫуллӑ тыткаланӑшӑн тата наукӑсене ӑнӑҫлӑ вӗреннӗшӗн» тесе ҫырни ҫурма ункӑ пек курӑнать.

«За благонравие и успехи в науках», — начертано полукругом.

Оля // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

— Хӑвна йӗркесӗр тыткаланӑшӑн эпӗ «пӗрре» лартатӑп.

— Карташеву единицу за поведение.

Ӗҫри кунсем // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Австрие плена ҫаклансан, вӑл хуйхӑрма мар, савӑнсах кайнӑ, мӗншӗн тесен кунта салтаксене усал тыткаланӑшӑн лешсем хыҫран пуля тирӗнтерес хӑрушлӑх пӗтнӗ.

Попав в плен к австрийцам, он даже обрадовался, так как избегал опасности получить пулю в спину от своих же солдат, ненавидевших его за жестокость.

Улттӑмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Вӗсем хӑйсене ҫапла тыткаланӑшӑн сунарҫӑ савӑнчӗ, амӑшӗ пӑхӑр пӑтасем ҫапнӑ чӗлӗмне канлӗн туртса тӑчӗ.

И охотник гордился их поведением, а мать спокойно курила трубочку, обитую медными гвоздями.

XIV // Асклида Соколова. Фраерман Р.И. Динго йытӑ е пӗрремӗш юрату ҫинчен. Повесть. Чӑвашла Соколова А. А куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983. — 128 с.

Пӑшалсӑр пленнӑйсене хаяр тыткаланӑшӑн персе вӗлеретпӗр.

— За жестокое отношение к безоружным пленным будем расстреливать.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

— Ҫынни хуть чуна уҫса памалли ҫын пулинччӗ, — терӗ Ксени, хӑйсене ытлашши ирӗккӗн тыткаланӑшӑн тата ҫынна ытлашши шаннӑшӑн пиччӗшӗпе шӑллӗне тавӑрнӑ пек.

— А главное — было бы перед кем душу раскрывать, — как бы мстя братьям за их непростительную развязность и доверчивость, сказала Ксения.

19 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах ун пек пулса тухрӗ пулсан — эсир ӑна хӑйне ҫавӑн пек тыткаланӑшӑн бюро вӗҫӗнче сивлеме пултарнӑ, коммунистсем ун майлӑ тӑман вӗт, мӗнрен хӑраса ӳкнӗ-ха эсир?

Но раз уж это случилось, у вас была возможность в конце бюро осудить его поведение, ведь коммунисты не поддержали его, чего же вы струсили?

11 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Анчах Константин кайсанах, вӑл хӑйне унпа кӑмӑлсӑррӑн тыткаланӑшӑн ӳкӗннӗ.

Но стоило Константину уйти, как она пожалела о своей черствости.

20 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Ксени ашшӗне, вӑл никама пӑхӑнмасӑр, ачисенчен те пулӑшу илмесӗр пурӑнма тӑрӑшса, хӑйне тивӗҫлӗ мӑн кӑмӑллӑхпа тыткаланӑшӑн хисепленӗ, анчах вӑл халӗ ҫапла ахалех кутӑнлашни ӑна килӗшмерӗ.

Ксения уважала отца за то, с каким достоинством он вел себя, стремясь быть независимым даже от собственных детей, но сейчас его упрямство казалось ей никчемным.

2 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унӑн сасси кулленхинчен урӑхла илтӗннипе Крылатов хӑйне ирӗккӗн тыткаланӑшӑн намӑсланчӗ.

От того, что ее голос звучал не так, как обычно, Крылатову стало стыдно за то, что он вел себя своевольно.

XIII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

— Типӗ вара кайрӗҫ, — салхуллӑн пӗлтерчӗ Вера Уханова, шӑпах паян ирхине Лена хӑйне ҫӑмӑлттайла тыткаланӑшӑн кӑмӑлсӑрланнӑскер.

— В овраг пошли, — тоже мрачно ответила Вера Уханова, та, что утром осталась недовольна поведением Лены.

IX // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Володя — ҫакнашкал хӗрсе ҫапӑҫнӑ вӑхӑтра малти поста лекнӗскере темӗнле йытта йӑтса ҫӳреттернӗшӗн, Пират — хӑйне ним йӗркесӗр тыткаланӑшӑн.

Володя — тем, что в боевой обстановке, когда он оказался на передовом посту, его заставили таскать какую-то собаку, а Пират — возмущенный столь бесцеремонным обращением.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Пилӗк ҫултан пуҫласах мана Савельич стремянной аллине панӑ пулнӑ, хӑйне чипер, урӑ тыткаланӑшӑн, ӑна мана пӑхса пурӑнаканӗ тунӑ.

С пятилетнего возраста отдан я был на руки стремянному Савельичу, за трезвое поведение пожалованному мне в дядьки.

Пӗрремӗш сыпӑк. Гварди сержанчӗ // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней