Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тунӑн (тĕпĕ: ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Купӑс туянма шухӑш килсе кӗчӗ, — хӑюллӑн, темле паттӑрла ӗҫ тунӑн калама пуҫларӗ Куҫма.

Помоги переводом

Ял тавра кашкӑрсем ҫӳреҫҫӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Укахви турткаланса тӑмасть — вӑл хӑех пӗлет ӑшӑ ыйхӑпа рехетленсе выртасси кахал йӑли иккенне, тата хальхи вӑхӑтра — нимӗҫ фашисчӗсемпе хаяр вӑрҫӑ пынӑ тапхӑрта, вӑрҫӑ хирӗнчи тантӑшсем-салтаксем чӑлӑм куҫ хупмасӑр тӑхлан ҫумӑр айӗнче выртнӑ чух — ӑшӑ пӳртре ҫемҫе вырӑн ҫинче ҫывӑрни те ҫут тӗнче умӗнче тем айӑп тунӑн тупӑнтарса тӑрать.

Помоги переводом

1 // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 128–184 с.

Ҫак ырӑ ӗҫе те вӑл усал ӗмӗтпех — Калис умӗнче мухтава тухас, ун пуҫне ҫавӑрас, ӑна хӑй аллине кӗртсе ӳкерес ӗмӗтпех тунӑн, Калиспа амӑшне вӑл хӑй машинине ҫав ӗмӗтпех лартнӑн, кашни сӑмаха ҫав ӗмӗтпех каласа пынӑн туйӑнчӗ.

Помоги переводом

XXI // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Асӑрханӑ-тӑр, сцена ҫине вӑл васкамасӑр, кашни утӑмне тӗплӗ шухӑшласа тунӑн тухать.

Помоги переводом

Чун-хавала ҫӗклекен // Николай МАЛЫШКИН. http://елчекен.рф/2023/05/19/%d1%87%d1%8 ... %b5%d0%bd/

Михӗрен хӑтӑлсан пурте тав тунӑн сас параҫҫӗ.

Помоги переводом

Шурӑ акӑш ярӑнать, ҫамрӑк пике евӗр курӑнать // Чӑваш Ен наци телекуравӗ. http://www.ntrk21.ru/video/61043

Ула Тимӗре пӗр касӑ ӑшӑ тинӗс хумӗ ҫупӑрласа, лӑпкаса илчӗ тейӗн, чӗринче халиччен тӳссе курман сӑпайлӑ шикпе хутӑш катари-катари тӗтреллӗ телей, янкӑрланса, йӑлтӑр-ялтӑр, йӑл-ял ҫиҫе-ҫиҫе, ҫиччӗмӗш тӳпенеллех, ҫӑтмах тӗнчинеллех «салют» тунӑн туйӑнчӗ.

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Чечеклӗ тутӑр ҫыхнӑ хӗрача, Лида Симакова, мастер ҫине тав тунӑн пӑхса илчӗ.

Помоги переводом

3 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Ҫуркунне, вӗсем ҫине пӑхсан, пӗтӗм вӑрман чӗрӗлнӗн, уяв тунӑн туйӑнать.

Помоги переводом

Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с.

Вӑл йӗпеннӗ кӑшӑркка тутипе ҫӑкӑр татӑкне тирпейлӗн илсе хыпатчӗ, хамӑн сӑна ӳкернӗ хӑмӑр та пысӑк куҫӗсемпе мана тав тунӑн, ӑшшӑн та ӑслӑн пӑхатчӗ.

Помоги переводом

Ҫул ҫинче // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Катӑлнӑ уйӑх: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 112 с. — 108–110 с.

Вӗсем хӗре савӑнса тав тунӑн туйӑнчӗҫ.

Помоги переводом

II // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 87–108 с.

Варварипе Кулине инке килӗшӳ тунӑн иккӗшӗ те пӗр харӑс Степан Петрович ҫине лачлаттарса сурчӗҫ те Лапша Павӑлӗн анкартинелле утрӗҫ.

Помоги переводом

Анкарти виҫекенсем // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 61–66 с.

Икӗ куҫ харши хушшинче такам юриех паллӑ тунӑн кантӑр вӑрри пӗрчи пек тур палли ларать.

Помоги переводом

Кӑшланӑ ҫӗр // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 3–15 с.

Йӑлӑхтармӑш, ансат кӗвӗ, икӗ-виҫӗ тактран тӑраканскер, турра кӗлӗ тунӑн туйӑнать; кӗвӗн туйӑмлӑ пӗлтерӗшлӗхӗ вӑрман ахрӑмӗпе вӑйланчӗ.

Несложная заунывная мелодия, состоявшая из двух-трех тактов, казалось, носила характер обращения к божеству; ее страстная выразительность усиливалась лесным эхом.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 415–430 с.

Куҫӗсенчи ӑшӑ кулӑпа, тав тунӑн тӗмсӗлсе вӑл кулсах хуравларӗ:

Взглянув с признательностью, с теплым смехом в глазах, она сказала смеясь:

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Кӗрсенех вӑл юри тунӑн йӑл кулчӗ, ҫав вӑхӑтрах унӑн ҫамрӑк хӗрарӑмшӑн кӑмӑллах мар авӑк куҫӗсем аптӑраса ӳкнӗ Моргианӑна тарӑн сивӗ чӗмсӗрлӗхпе тӗмсӗлеҫҫӗ.

Войдя, она деланно улыбнулась, причем ее неприятно резкие для молодой женщины глаза смотрели с глубоким холодным молчанием на смешавшуюся Моргиану.

XV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Гленар Джессипе хӑрушла кулянса уйрӑлчӗ пулин те ҫакӑ тӗлӗнмеллерех курӑнать — Джесси ыйтнине пурнӑҫламашкӑн вӑл ҫӑмӑллӑн, тав тунӑн утса кайрӗ.

Хотя Гленар попрощался с Джесси трагически, но, как это ни странно, он отправился исполнить ее просьбу с облегчением и благодарностью.

VI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Мана темиҫе кун сӳннӗн, эпӗ вара ас тунӑн ҫеҫ туйӑнать.

Казалось мне, что прошло несколько дней, и я только помнил.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ван-Ланд тутине чӑмлакалать-сиктеркелет, пӗрре чулсем ҫине, тепре тарават парнелӳҫӗ ҫине пӑхкалать, куҫӗсем чеен хӗсӗннӗ, анчах — тав тунӑн; Гент ҫакна туять.

Ван Ланд долго жевал губами, взглядывая то на камни, то на щедрого дарителя, хитро прищурившись, но с признательностью, которую почувствовал Гент.

V. Мул тӑвӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

Ҫаксем пурте пӑхма юраманнӑн, анчах вӑл вӗсене ӑнсӑртран курнипе тискер ӗҫ тунӑн туйӑнаҫҫӗ.

Все это казалось ему запретным, случайно и преступно подсмотренным.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 320–325 с.

Давенант ун ҫине тав тунӑн пӑхать, вӑл Ботредж хусканӑвӗсен тӗшшине ӑнланать, тимлӗхӗн кашни палӑрӑмӗшӗн савӑнать, — ӑна хӑйӗн аллипе хӑрушӑ вилӗм илсе килмелли хатӗр мар, хаваслӑ савӑнӑҫ парнелеҫҫӗ тейӗн.

Давенант признательно взглянул на него, понимая смысл движений Ботреджа и радуясь всякому знаку внимания, как если бы не ужасную смерть от собственной руки дарили ему, а веселое торжество.

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней