Корпус чувашского языка

Вӑл хӗллехи вӑрӑм каҫсенче улаха та, ҫамрӑксен вӑййисене каяссине те мансах сӗтел хушшинче кӗнеке-тетрадь умӗнчен татӑлми ларчӗ.

Помоги переводом

I // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 122–141 с.

Каюровсем патне малтан та юлташӗсем нумай ҫӳретчӗҫ, халӗ вара, ҫӗнӗ хваттере куҫнӑранпа, вӗсем патӗнчен пачах ҫын татӑлми пулчӗ.

Помоги переводом

XII // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 132–188 с.

Сӑнчӑрӑн хӑйӗн пӗлтерӗшӗ — ку вӑл ӑрусен татӑлми ҫыхӑнӑвӗ.

Помоги переводом

Астӑвӑм ӑруран ӑрӑва пытӑр // Владимир Шакров. http://kanashen.ru/2022/02/07/%d0%b0%d1% ... 82a%d1%80/

— Эпӗ хӗрарӑм-тус пирки калатӑп, — пӗлтерчӗ вӑл хӑйӗн шухӑшне; шухӑшӗ, чӑн та, вӑл палӑрми тата татӑлми ҫывӑхлӑх пирки чӑннипе шухӑшланине вӑйсӑррӑн ҫеҫ аса илтерет.

— Я имею в виду женщину-подругу, — сказал он свою мысль словами, слабо напоминающими действительную его мысль о близости незаметной и неразрывной.

X сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Вӑл пӗр татӑлми Уэлдон миссис ҫинчен шухӑшларӗ.

Его всецело поглощала тревога о миссис Уэлдон.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Африкӑна тӗпчекен тепӗр ҫын, Дю-Шаллю, термитсем пӗр татӑлми колоннӑпа вуникӗ сехет хушши хӑй умӗнчен иртнине сӑнаса тӑнӑ.

Другой исследователь Африки, Дю-Шаллю, наблюдал, как одна нескончаемая колонна термитов проходила мимо него в течение двенадцати часов.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Ҫутҫанталӑк вӑйӗн ҫак тапписем, вӑл хӑй ирӗклӗнех уҫса панӑ ӑнланусем, ачана, суккӑр хӑй сӑнавӗсем урлӑ туянма пултарайман сисӗм-туйӑмсем пехилленӗн туйӑннӑ, ҫакӑнта вара Макҫӑм, пин-пин процесра вакланса, уйрӑм ҫынсен пӗрин хыҫҫӑн тепри черетленсе пыракан кун-ҫулӗсем витӗр пурнӑҫ явленисен татӑлми сӑнчӑрӗ тӑсӑлнине чухласа илнӗ.

Эти толчки природы, ее даровые откровения, казалось, доставляли ребенку такие представления, которые не могли быть приобретены личным опытом слепого, и Максим угадывал здесь неразрывную связь жизненных явлений, которая проходит, дробясь в тысяче процессов, через последовательный ряд отдельных жизней.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Кунта ун мӑн аслашшӗсем сӗм авалхи чулсенчен ҫуртсем тунӑ, хула стенисене купаланӑ, ҫак ҫӗр айӗнче ун йӑх-тӗпӗнчи тӑванӗсен шӑммисем выртнӑ; амӑшӗн чӗри ҫав чулсемпе, ҫӗрпе, халап-юмахсемпе, юрӑсемпе тата ҫынсен шанчӑкӗсемпе татса татӑлми сыпӑнса тӑнӑ — хӑйӗн чи ҫывӑх тӗпренчӗкӗ пӗтме пуҫланӑшӑн чӗрипе татӑлса йӗнӗ: ун чӗри ӗнтӗ тараса пек пулнӑ, анчах ывӑлне юратнипе хулана юратнине виҫсе пӑхсан — вал хӑшӗнчен хӑшӗ ытларах тайнине ӑнланма пултарайман.

Сотни неразрывных нитей связывали ее сердце с древними камнями, из которых предки ее построили дома и сложили стены города, с землей, где лежали кости ее кровных, с легендами, песнями и надеждами людей — теряло сердце матери ближайшего ему человека и плакало: было оно подобно весам, но, взвешивая любовь к сыну и городу, не могло понять — что легче, что тяжелей.

Итали ҫинчен хунӑ юмахсем // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 166–190 стр.

Телейӗм татӑлми туйӑнатчӗ.

Счастье казалось бесконечным.

Епле пурӑнатӑн, Ванюкӑм? // Вера. «Чӑваш хӗрарӑмӗ», 2016.07.16, 27(949)№