Корпус чувашского языка

Анчах тасалӑхпа тирпейлӗх, капӑр вырӑн, сӗтел ҫине витнӗ чӑлт-шурӑ ҫивитти ун куҫӗ тӗлне пулчӗ.

Помоги переводом

XX // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ача садӗнчи пӗтӗм коллектива хӑйсен ӗҫӗ ҫине тӳрӗ кӑмӑлтан пӑхнӑшӑн, ҫутӑ праҫниксемшӗн, группӑри тасалӑхпа йӗркелӗхшӗн, апат-ҫимӗҫе тӗрӗслесе тӑнӑшӑн, тӑрӑшнӑшӑн, ырӑ чӗреллӗ пулнӑшӑн чӗререн тав тӑватӑп.

Помоги переводом

Тӑрӑшнӑшӑн тавтапуҫ // Оксана ЮСУПОВА. https://sutasul.ru/articles/obshchestvo/ ... pu-3455154

Тасалӑхпа, чун пуянлӑхӗпе илемлӗхӗпе тавӑрӗ вӑл.

Помоги переводом

Славик // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 56–82 с.

Славикӗн ҫамрӑк сасси — музыка ӑсталӑхне вӗреннипе тасалса уҫӑлнӑскер — хӗре пурнӑҫ кулленлӗхӗнчен ӗмӗтленме ҫеҫ майӗ пур тасалӑхпа, пысӑк чунлисен сӑваплӑ туйӑмӗсемпе тулнӑ тӗнчене илсе тухрӗ.

Помоги переводом

Славик // Юрий Скворцов. Скворцов, Ю. И. Ҫул юлташӗ: калавсемпе кӗске повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 184 с. — 56–82 с.

Ҫапла вара Лидия Егоровна ҫулӗсем пур пулин те пӗчченех кил хуҫалӑха тытса тӑрать, унти тасалӑхпа тирпейлӗхе те нимӗнрен мала хурать.

Помоги переводом

Вӑрҫӑ ачисем синкерлӗ кунсен чӗрӗ палӑкӗсем // Пурнӑҫ ҫулӗпе. http://alikovopress.ru/varca-achisem-sin ... kesem.html

Сасартӑк Лена куҫӗсем пысӑкланса, ҫивӗчленсе илчӗҫ, хыҫҫӑнах вӑл вӗсене кровать айнелле палт! ҫавӑрса тирӗнтерчӗ, татах тӑркаласан, вырӑн патне вилӗ-чӗрӗ ҫывхарчӗ, кровать айӗнчен хӑйӗн кӳмерккеллӗ чӑматанне туртса кӑларчӗ те, хупӑлчине шӑкӑлт уҫса, васкамасӑр пур-ҫук ҫӑмӑл ҫи-пуҫне, тасалӑхпа сывлӑха упрамалли япалисене вырнаҫтарма, тӗрсе чикме пуҫларӗ.

Помоги переводом

Мӑнтӑрккапа Вӑрӑмкка (е Турӑ пӳрни) // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 8–35 с.

Кун пек тасалӑхпа ку детальсене контролер тем тусан та йышӑнмасть.

Помоги переводом

3 // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Эпӗ вӗсене ӗҫченлӗхпе чӑтӑмлӑхшӑн тата тасалӑхпа тӑрӑшулӑхшӑн халӗ те манаймастӑп.

Помоги переводом

Кашлатӑр Вӑрнар вӑрманӗ // Юлия Николаева. Николаева Ю.Ф. Уй куҫлӑ, вӑрман хӑлхаллӑ: калавсем. — Шупашкар, 2002. — 72 с. — 58–66 с.

Чӑнах та, Шупашкар паян кунта ҫуралса ӳснисене кӑна мар, унӑн пуян кун-ҫулӗпе, чӑваш халӑхӗн хӑйне евӗрлӗхӗпе паллашма килекен хӑнасене те илемпе, хӑтлӑлӑхпа, тасалӑхпа, тӑнӑҫлӑхпа илӗртет.

Действительно, Чебоксары – столица, которая привлекает и очаровывает духовной красотой, благоустройством, чистотой, размеренным темпом жизни как коренное население, так и гостей, которые посещают город, чтобы познакомиться с его богатой историей и национальным чувашским колоритом.

Чӑваш Республикин Пуҫлӑхӗ Шупашкар хули кунӗ ячӗпе саламлани // Олег Николаев. https://glava.cap.ru/news/2022/08/20/gla ... et-s-dnyom

Ҫак таса ряса айӗнче тасалӑхпа путсӗрлӗх юнашар вырнаҫма пултарни — тата хӑрушӑрах.

Помоги переводом

8 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

— Вӑрттӑн чӗрӗ чунӑм, тусӑм, мана аслӑ вӑрттӑнлӑх уҫса парсамӑр: арҫынсем тасалӑхпа хуҫалӑхлӑхӑн чурӑс чурисем мар-и вара?

— Таинственное существо, мой друг, откройте мне великую тайну: разве мужчины не педанты чистоты и хозяйственности?

XXIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Пирӗн ҫурт — юхан шыв хӗрринче, тинӗс ҫыранӗпе гаваньрен виҫӗ ҫухрӑмра; ҫеҫкене ларнӑ тапхӑрта ырӑ-селӗм шӑршӑ кӑларса-сапаласа чӳречесен умӗнче пысӑках мар улма-ҫырла сачӗ ешерет; парӑссемпе ҫунатланнӑ анлӑ юхан шыв хӑмӑр кӑвакрах тасалӑхпа таҫталла ӑнтӑлать-васкать, — аметист сапаланчӑкӗ; сад хыҫӗнченех бук, ҫирӗк, жасмин, вӗрене йывӑҫӗ-тӗмӗ сӑрса хупӑрланӑ варсем тӑсӑлаҫҫӗ; чуллӑ ҫулсен айккисенче, янкӑр ҫутӑ хӗвел айӗнчи ылтӑн тусан айӗнче, шӑлан ҫырлине пула шурӑ кӗрен ватӑ картасем элес-мелес ӳкерчӗксемпе чӑп-чӑпар, ҫак тусанра, хӑйсем ҫеҫ куракан апат тӗлӗнче, ҫерҫисем шӑртланса вӗткеленеҫҫӗ.

Наш дом стоял у реки, в трех верстах от взморья и гавани; небольшой фруктовый сад зеленел вокруг окон, благоухая в периоде цветения душистыми запахами; просторная, окрыленная парусами река несла чистую лиловатую воду, — россыпи аметистов; за садом начинались овраги, поросшие буками, ольхой, жасмином и кленом; старые, розовые от шиповника, изгороди пестрели прихотливым рисунком вдоль каменистых дорог с золотой под ярким солнцем пылью, и в пыли этой ершисто топорщились воробьи, подскакивая к невидимой пище.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Ҫаксем пурте — чечен тасалӑхпа, ҫирӗп вашаватлӑхпа — хыҫала тӑрса юлакан Гро тете ҫине юлашки хут куҫ ывӑтма хистеҫҫӗ.

Все это с изысканной чистотой и строгой приветливостью призывало меня бросить последний взгляд на оставляемого позади дядюшку Гро.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Хӗрарӑма тивӗҫлӗ тасалӑхпа тинтерлӗхрен, паллӑ ӗнтӗ, нимӗнне танлашми техӗм кӗрет.

Чистота и опрятность, свойственная женщинам, имеют, как известно, свой запах, несравнимый.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 314–319 с.

Ӳсен-тӑранӑн хӑйне евӗрлӗ пуххи ешӗллӗхпе тата тасалӑхпа сывлать.

Своеобразный подбор растений дышал свежестью и невинностью.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 331–337 с.

Тасалӑхпа та, суту-илӳри йӑрӑлӑхпа та, сив чирле вӗресе пурӑнаслӑхпа та, вӗчӗрхентерекен, кӑнттам йӑлтӑртатупа ҫиҫекен урӑх нимӗнпе те палӑрса тӑмасть Коменвиль; кунта Эгмонд Дрэп ученӑй шӑплӑхпа лӑпкӑлӑхшӑн килсе вырнаҫнӑ.

В городе Коменвиль, не блещущем чистотой, ни торговой бойкостью, ни всем тем, что являет раздражающий, угловатый блеск больших или же живущих лихорадочно городов, поселился ради тишины и покоя ученый Эгмонд Дрэп.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Ҫак ҫыран хӗррине ку таранччен нихӑҫан та пысӑк карап килмен; карап тата — тахҫанах хур-мӑшкӑл ятне илтнӗ парӑслӑ; халӗ ҫак парӑс пулнин-пулассин, йӗркеллӗ ӑс-тӑнӑн мӗн пур саккунне хирӗҫлекен тасалӑхпа, уҫӑмлӑн та ӗнентерӳллӗн ялкӑшать.

Никогда еще большой корабль не подходил к этому берегу; у корабля были те самые паруса, имя которых звучало как издевательство; теперь они ясно и неопровержимо пылали с невинностью факта, опровергающего все законы бытия и здравого смысла.

VII. Хӗрлӗ «Вӑрттӑнлӑх» // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Вӑрҫӑ хыҫҫӑн Никола — снабжени комиссарӗ, Джурдже — шӳтлӗ сӑмахсемпе вӑйӑсен комиссарӗ, Сима-пекарь — тасалӑхпа санитари тата парфюмери комиссарӗ пулать тесе шӳтлеҫҫӗ партизансем.

Партизаны в шутку говорили, что после войны Никола будет комиссаром продовольствия, Джурдже — комиссаром шуток и веселья, а пекарь Сима получит пост комиссара по делам гигиены, парикмахерских и парфюмерии.

6 // Александр Яндаш. Чосич, Д. Хӗвел инҫетре: роман / вырӑсларан А.Яндаш куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 352 с.

Коммуналлӑ ырлӑх, подъездсемпе картишсенчи тасалӑхпа тирпейлӗх тахҫанах ӗнтӗ кулленхи пурнӑҫӑн пӗлтерӗшлӗ пайӗ пулса тӑнӑ.

Коммунальные услуги, чистота и порядок в подъездах и дворах давно стали важной частью повседневной жизни.

Халӑхӑн йӑла ыйтӑвӗсене тивӗҫтерекен тата пурӑнмалли ҫурт-йӗрпе коммуналлӑ хуҫалӑхӑн кунӗ ячӗпе саламлани (2021) // Олег Николаев. http://www.cap.ru/news/2021/03/19/glava- ... aet-c-dnem

Апрель кунӗсенчен пӗринче хӑйсен килӗсенче тасалӑхпа йӗрке тӑвас тӗлӗшпе питех тӑрӑшман кил хуҫисем патне комсомолецсемпе пионерсем пырса кӗчӗҫ.

В один из апрельских дней к нерадивым хозяевам, которые не особенно утруждали себя наведением чистоты и порядка в доме, нагрянули комсомольцы и пионеры.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.