Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тархасланине (тĕпĕ: тархасла) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ҫтаппан арӑмӗ чӗннине те, кумӑш тархасланине те илтмерӗ.

Помоги переводом

XIII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Анчах, эпӗ тархасланине илтсен, вӑл мана кӗтнӗ пекех чарӑнса тӑчӗ.

Но, услышав мою мольбу, он приостановился, словно поджидая меня.

Ачана ят параҫҫӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Джеймс Ш. Пӗчӗк индеец Синопа: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 109 с.

Ятланине те, тархасланине те шута хумасть вӑл.

Ни угрозами, ни посулами — он неумолим.

Тунтикун, июлӗн ҫирӗм саккӑрмӗшӗнче Эмиль пальт валли хатӗрленӗ чустана ашшӗн пуҫӗ ҫине тӑкса яни, унтан сарайӗнче ҫӗрӗмӗш кӗлетке касса кӑларни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эпир ӑна пӗлеттӗмӗр, мӗншӗн тесен ҫав хӗрарӑм ҫӗрле пусма ҫинче тӑрса хӑйӗн шала кайнӑ, чӗтрекен сассипе епле тархасланине илтеттӗмӗр.

Мы — знали, потому что слышали, как эта женщина, стоя на лестнице, ночью, умоляла глухим, вздрагивающим голосом:

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Шурӑ лаша хуҫисем пулӑҫсем тархасланине пӗрре те итлемеҫҫӗ ӗнтӗ, вӗсемпе нихҫан та калаҫмаҫҫӗ — хӑйӗн лашин хӳрине пӑсма кам ирӗк патӑр-ха!

Владельцы белых сокровищ обычно оставались неумолимы и не вступали в переговоры с рыболовами — кто даст портить хвост своей лошади!

II сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Кӑна хирӗҫ мӗлке пӳрнине тутисем патне тытрӗ, вӑл кунпа ан шарла тесе тархасланине пӗлтересшӗн пулчӗ курӑнать.

В ответ на это привидение приставало палец к губам и, казалось, молило о молчании.

V // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Дмитрий ҫав тери йӑвашшӑн калаҫма пуҫланӑран унӑн йӑлтӑркка куҫӗсем ҫине куҫҫулӗ персе тухнӑн туйӑнчӗ, — хам мӗн тери япӑх ҫын пулнине эпӗ пӗлетӗп те, туятӑп та, хам лайӑх ҫын пуласшӑн мӗнле тӑрӑшнине, турӑран тархасланине турӑ хӑй пӗлет, анчах мӗн тӑвам-ха кӑмӑлӑм ҫакнашкал йӗрӗнмелле те инкеклӗ пулнӑшӑн?

Заговорил Дмитрий так ласково, что слезы, казалось, стояли в его блестящих глазах, — я знаю и чувствую, как я дурен, и бог видит, как я желаю и прошу его, чтоб он сделал меня лучше; но что ж мне делать, ежели у меня такой несчастный, отвратительный характер?

XXVII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Чочой виҫ-тӑватӑ кун маларах кӑна чиртен сывалнӑ Соня ачасемпе пӗрле капкӑн пӑхма илсе кайма тархасланине аса илчӗ.

А Чочой вдруг вспомнил, как просилась пойти с ними на капканы Соня, выздоровевшая всего лишь несколько дней назад.

Йӗрлевҫӗсем // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Анчах ҫывхаракан циклон тархасланине итлемест, вӑл, пирӗн ҫула пӳлсе, пӗлӗтсене хӑвӑрттӑн сылтӑмалла хӑвалать.

Но надвигающийся циклон неумолим, он стремительно несет облако вправо, преграждая нам путь.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Лешӗ вара вӑл тархасланине илтнӗ.

Последний услышал его мольбы.

ХLIV сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Тархасланине ответленӗ пек, хор пӗр харӑс кӗрлеттерсе ярать:

Словно отвечая на просьбу, весь хор гремел:

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Юрьев. Смирнов В.И. Саша Чекалин: повесть. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1960. — 340 с.

Зоя сӑнне, куҫӗсене пӑхсах эпӗ вӑл арҫын ачасене мӗнле тархасланине куртӑм.

По лицу Зои, по глазам я видела, сколько горячности вложила она в эти тщетные уговоры.

Тухса кайни // Макар Хури. Космодемьянская Л.Т. Зойӑпа Шура ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 232 с.

Хамӑр тархасланине илтсе, тӳрӗ кӑмӑлупа ӳкӗте кӗр.

Услышь нашу мольбу и прими ее с чистым сердцем.

XXXI. Йӗпетнӗ ҫул // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Тархасланине, йӑлӑннине итлемен ҫыншӑн Говэн та тархасланипе ӳкӗте кӗмен судья пулма пултарать.

Тот, кто убивает, — того убьют; оставалось только следовать, не уклоняясь, этой до ужаса прямолинейной логике.

II. Говэнӑн иккӗленуллӗ шухӑшӗсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Вӑл тархасланине итлемен ҫынсем ҫине кӑна шанать.

Она верит лишь непоколебимым.

VII. Чӑнлӑхӑн икӗ енӗ // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

— Тата тархасланине те, йӑлӑнса ӳкӗтленине те итлемен ҫын пулмалла, — хушса хучӗ Симурден.

— И неумолим, — добавил Симурдэн.

III. Чи вӑрттӑн шухӑшсем хускални // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Ҫапла, тархасланине, йӑлӑннине, хӗрхенӳ-мӗнне пӗлмен полководец кирлӗ пире.

Да, теперь нужен только неумолимый полководец.

III. Чаплӑ ҫынсемпе ахаль ҫынсем // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Станцири чекистсем, Холява тархасланине аса илсе, кӑларса пӑрахма парас мар тесе, вагон патне чупса пычӗҫ, анчах каччӑ чӑнах та вилнине кура, вилене эвакоприёмникӗн вилӗсем хуракан пӳлӗмне илсе кайма хушрӗҫ.

Станционные чекисты, помня просьбу Холявы, побежали к вагону, чтобы помешать выгрузке, но, удостоверившись в смерти парня, распорядились убрать труп в мертвецкую эвакоприемника.

Иккӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Старик куҫҫульпе йӑлӑнса тархасланине итлемерӗҫ, хӑйсемех вӗсем пичев пӑявӗсене салтрӗҫ, утсем ҫинчи кутлӑхсемпе хӑмӑтсене хывса, йӑпӑр-япӑр йӗнерлесе хучӗҫ.

Не слушая слезных просьб старика, сами отцепили постромки, сняли с лошадей шлеи и хомуты, живо накинули седла.

XV // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

— Гварди майорӗ юлташ! — пӳлӗнсе кӑшкӑрчӗ Андрей; вӑл шиклӗн, тертленнине тата тархасланине палӑртса пӑхать.

— Товарищ гвардии майор! — задыхаясь, воскликнул Андрей; его взгляд, тревожный, порывистый, был полон страдания и мольбы.

XXII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней