Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

тапранми (тĕпĕ: тапран) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпир сак ҫумне ҫилӗмпе ҫыпӑҫтарнӑн тапранми ларатпӑр, мучи малалла мӗн каласса кӗтетпӗр.

Помоги переводом

Хура пӳрт // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 84–89 с.

Саккӑрмӗш пӗлӗт ҫумне ытти мӗнпур ҫӑлтӑрсем ниҫталла тапранми ҫыпҫӑннӑ.

К восьмому небу неподвижно прикреплены все звезды.

Фаэтон халапӗ // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Ҫак Фомана пушшех ҫӗтӗлтерсе янӑ: вӗсене вӑл хӑйӗн сӑмахӗсемпе ниҫта тапранми касмӑкласа лартнӑ пулӗччӗ, анчах ҫавӑн пек хӑватлӑ сӑмахсем тупӑнман ун.

Это еще более раздражило Фому: он хотел бы приковать их к месту своими словами и — не находил в себе таких сильных слов.

XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Маковей ҫине тапранми, яланлӑхах хытса ларнӑ куҫӗсемпе тӗлӗнсе пӑхать.

Смотрит на Маковея удивленным, неподвижным, раз навсегда остановившимся взглядом.

XXIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Мӗн куҫ курнӑ таран, горизонта ҫитиех кварталсен чултан тунӑ ҫурчӗсем, башньӑсем, шпильсем, храмсен куполӗсем, завод трубисем, Дунайӑн тепӗр ҫыранӗнче каллех тапранми чул катрамӗсем тӑсӑлаҫҫӗ.

И до самого горизонта, сколько хватал глаз, — каменные ярусы кварталов, башни, шпили, купола храмов, заводские трубы, и снова каменные застывшие каскады на том берегу Дуная.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫӗр ҫул утсан та, ҫыпҫӑнакан-тӑпра ура айӗнче ҫаплах чапӑлтатассӑн, ҫумӑр пӗлӗчӗсем вӗҫӗмсӗр ҫумӑр тӑкассӑн, кӗрен тӗслӗ сӗвек чул сӑртсен тапранми утравӗсем тӗттӗмлӗхре ҫӗкленсе тӑрассӑн туйӑнать.

Казалось — иди хоть столетия, все будет под ногами чавкать вязкая земля, будет сеять и сеять нескончаемый дождь, всё будут выситься в темноте неподвижные острова крутых розовых скал.

XXIV // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Ҫӗрпе тем пулсан та, вӑл кӳпчесе темле хӑпарсан та, никӗс те, ҫурт та свайӗсем ҫинче ним тапранми ҫирӗп тӑраҫҫӗ.

Что бы с ней ни происходило, как бы ни пучило, фундаменты и само здание будут твердо и незыблемо стоять на сваях.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Пӗр-пӗр сасӑ илтсен, унӑн сӑн-пичӗ уйрӑммӑнах тимлӗн хытса тӑратчӗ: ҫинҫе те тӑсӑларах панӑ мӑйӗ ҫинче тытӑнса тӑракан янах шӑмми кӑштах малалла тухать, куҫхаршийӗсем уйрӑмах хускавлӑ, анчах хитре те пӗр тапранми куҫӗсене пула суккӑрӑн сӑн-пичӗ темӗнле хаяррӑн та ҫав вӑхӑтрах чуна хумхантармалла хурлӑн курӑнатчӗ.

На лице застывало особенное внимание к звукам: нижняя челюсть слегка оттягивалась вперед на тонкой и удлинившейся шее, брови приобретали особенную подвижность, а красивые, но неподвижные глаза придавали лицу слепого какой-то суровый и вместе с тем трогательный отпечаток.

V // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Хӑпарнӑ вӑл пӗррехинче ҫак чул ту ҫине, хытӑ хӗпӗртенипе хытнӑ пек тапранми тӑнӑ, ҫавӑн чухне хӑйне хӑй ҫапла каланӑ: хатӗрлем-ха эпӗ ку вырӑна манран кайран килекенсем валли.

Влез он на эту скалу, замер от восторга и сказал себе: «Подготовлю-ка я это место для тех, кто придет после меня».

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Каяс ирех Элпи патне — амӑшӗ минтер ҫине лартӗ те, лар вара тапранми вӗсен кӑҫал хур-кӑвакалӗ ӑнмас-ран хӑраса.

Зайти бы с утра к Эльби, но вдруг её мама усадит на подушки — придётся тогда сидеть на пуховых громадинах тихо-тихо, не шелохнувшись, чтобы не потревожить гусыню: она высиживает яйца в большой корзине, которая стоит у них под кроватью…

Мӑнкун // Марина Карягина. Карягина М.Ф. Ылтӑн панулми: калавсем/ М. Карягина. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 2011. — 19–22 с.

Кайӑк та пӗр вырӑнтах пӗр тапранми ларать, йӑшӑлт та тумасть, пуҫне те унталла-кунталла пӑрмасть-ҫке-ха.

А птичка сидит не шелохнувшись, даже голову не вертит, как обычно.

Кӑсӑя // Владислав Николаев. Килти архив

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней