Корпус чувашского языка

Пӗтӗм тӗнче ҫӗкленет ылханлӑ Гитлера хирӗҫ! — янӑрать председателӗн хӑватлӑ сасси каҫхи сӗмлӗхпе витӗннӗ уй-хирте.

Помоги переводом

Яла ҫӗнӗ ҫынсем килсен // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Тавралӑх шурӑ, кӑвак сӗмлӗхпе хупланчӗ.

Помоги переводом

VIII сыпӑк // Василий Алентей. Алендей, Василий. Курӑксене тайса ҫил вӗрет: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1969. — 254 с.

Пӗр хӗрринчен теприн еннелле курӑнман перопа ҫырнӑн — сивлек тӗпсӗрлӗхӗн вутлӑ йӗрӗсем вӗҫе-вӗҫе иртеҫҫӗ, мӗлтлетекен анлӑ тавралӑхра ҫуна-ҫуна е сӳне-сӳне йӑлтӑртатаҫҫӗ, таҫта ҫӳлте пӗтӗмпех хуп-хура сӗмлӗхпе пӗрлешеҫҫӗ.

Уже перелетели с края на край мрачных бездн огненные росчерки невидимого пера, потрясая искаженным светом мигающее огромное пространство. Вверху все слилось в мрак.

Шурӑ шар // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 136–139 с.

Пур енчен те ҫӑра сӗмлӗхпе пилленнӗ ҫынсем вӑрман фонӗ ҫинче пӗчӗкҫеҫҫӗн, ачасем евӗр анчах курӑннӑ, вӗсем, вучах ҫулӑмӗпе чӳхенсе, хӑйсем те ҫуннӑ пек туйӑннӑ, аллисемпе хӑлаҫланнӑ, хыттӑн, вӑйлӑн юрланӑ.

Охваченные густою тьмой со всех сторон, люди на фоне леса казались маленькими, как дети, они как бы тоже горели, облитые пламенем костра, взмахивали руками и пели свою песню громко, сильно.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ҫемҫе те ырӑ шӑршлӑ шупка сӗмлӗхпе тулнӑ пӗчӗк пӳлӗмре ҫинҫе хӗлӗхсен ҫепӗҫ сасси хурланчӑклӑн чӗтреннӗ.

Нежные звуки тонких струн печально дрожали в тесной комнате, полной мягкого и душистого сумрака.

VI // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— «Мӗншӗн этеме ҫутӑ панӑ? Унӑн ҫулӗ питӗрӗннӗ, турӑ ӑна сӗмлӗхпе хупӑрланӑ…» — тенӗ.

— «На что дан свет человеку, которого путь закрыт и которого бог окружил мраком?»

II // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗтӗм тавралӑх, лӑс-лӑс пӗлӗтпе тата каҫхи сӗмлӗхпе ҫӑмламасланнӑ вӑрман, темле тӳлек те ӑшӑнкисӗр чӗмсӗрлӗхе путрӗ.

Помоги переводом

5 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Кӑн-кавак вӑрман вӑраххӑн Хупланать, ав, сӗмлӗхпе.

Синий лес темнеет глыбой.

1944-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Пӗтӗм таврари кӳмерккесене, йӗрсене, тӗссемпе хушӑсене шӗветсе ирӗлтерекен каҫ хупланса килет: лӑп та шай ҫак вӑхӑтра ӗнтӗ кун ҫути ҫӗрлехи кӑвак сӗмлӗхпе чӑлханса арпашать те, куҫа курӑнакан япаласем пурте юмахри пек асамлӑн мӗлтлетсе чӗтренме тытӑнаҫҫӗ; тавралӑхри шӑршӑсем те ҫак сехетре, ирӗлсе кайса; хӑйсене евӗр хӗрхӳленнӗн туйӑнса тӑраҫҫӗ.

Был тот предночной час, когда стираются очертания, линии, краски, расстояние; когда еще дневной свет путается, неразрывно сцепившись, с ночным, и все кажется нереальным, сказочным, зыбким; и даже запахи в этот час, утрачивая резкость, имеют свои особые, затушеванные оттенки.

XII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Кӗр умӗнхи салхуллӑ та сенкер ӗнтӗркев, каҫхи сӗмлӗхпе хутшӑнса кайрӗ те, хутора, Дона, шурӑ чуллӑ сӑртсене, юханшывӑн леш енчи сенкер-кӗрен тӗтӗм ӑшӗнче чӳхенекен вӑрмансене, ҫеҫенхире хупӑрласа илчӗ.

Предосенняя, тоскливая, синяя дрема, сливаясь с сумерками, обволакивала хутор, Дон, меловые отроги, задонские, в лиловой дымке тающие леса, степь.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

— Итлесем, — пуҫларӗ Шурочка, Ромашов ун сӑмахӗсене илтсе те мар, сӗмлӗхпе кӑна туйса, тавҫӑрса илчӗ.

— Послушай, — заговорила она, и он скорее угадывал ее слова, чем слышал их.

XXII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Кайнӑ чухне, вӗсем ӗнтӗ юнашар ларса пыратчӗҫ, Ромашов сылтӑмалла тайӑлнӑччӗ те лашасем, сакӑлталлӑн сиксе, сарлака купарчисене йӑкӑлт-йӑкӑлт ывӑтса, экипажа ту ҫинелле хӑпартнине пӑхнӑччӗ, Бег-Агамалов ун аллине сӗмлӗхпе шыраса тупрӗ те ӑна ыраттармаллах хыттӑн та вӑраххӑн чӑмӑртарӗ.

И когда они уже сидели рядом и Ромашов, наклоняясь вправо, глядел, как лошади нестройным галопом, вскидывая широкими задами, вывозили экипаж на гору, Бек-Агамалов ощупью нашел его руку и крепко, больно и долго сжал ее.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

9. Ҫав кун вара ҫапла пулӗ, тет Ҫӳлхуҫа Турӑ: тӑр-кӑнтӑрла хӗвеле антарса лартӑп, кӑнтӑр варринче ҫӗре сӗмлӗхпе хупӑрлӑп.

9. И будет в тот день, говорит Господь Бог: произведу закат солнца в полдень и омрачу землю среди светлого дня.

Ам 8 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

3. Пӗлӗтсене Эпӗ сӗмлӗхпе хупӑрлатӑп, вӗсене хуйхӑ тумӗпе витетӗп.

3. Я облекаю небеса мраком, и вретище делаю покровом их.

Ис 50 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

5. Апла аслӑлӑхпа аслӑлан, чаплӑлӑхпа чаплӑлан, илемлӗхпе илемлӗлен, ҫутӑпа ҫутал; 6. ҫиллӳн хаярлӑхне кӑлар, мӗнпур мӑнаҫли ҫине пӑхса ил те — йӑвашлат ӑна; 7. мӑнкӑмӑллисем ҫине пӑхса ил те — пурне те кӗҫӗне хӑвар, усал ҫынсене хӑйсенӗн вырӑнӗнчен ӳкер; 8. пурне те вӗсене ҫӗр айне чавса чик, питне-куҫне сӗмлӗхпе хупла.

5. Укрась же себя величием и славою, облекись в блеск и великолепие; 6. излей ярость гнева твоего, посмотри на все гордое и смири его; 7. взгляни на всех высокомерных и унизь их, и сокруши нечестивых на местах их; 8. зарой всех их в землю и лица их покрой тьмою.

Иов 40 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

8. Вӑл манӑн ҫула пӳлсе хучӗ — иртсе каяймастӑп, эпӗ утас сукмака сӗмлӗхпе хупларӗ.

8. Он преградил мне дорогу, и не могу пройти, и на стези мои положил тьму.

Иов 19 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

23. Этемӗн ҫулӗ питӗрӗннӗ пулсассӑн, ӑна Турӑ сӗмлӗхпе хупӑрланӑ пулсассӑн, ӑна ҫутӑ мӗн тума кирлӗ?

23. На что дан свет человеку, которого путь закрыт, и которого Бог окружил мраком?

Иов 3 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.