Корпус чувашского языка

Ҫук, укҫана тавӑрса памасӑр ниҫта та каймастӑп! — шӑл витӗр сӑптӑрчӗ те Ҫтаппан вӗҫертсе илнӗ сылтӑм аллипе официанта тӗксе ячӗ.

Помоги переводом

IV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 2-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ертаулсене пулӑшма алла яхӑн юланутҫӑпа хӑшместӗр сӑптӑрчӗ, вӑл ӑвӑслӑха кӗрес умӗн сулахаялла пӑрӑнчӗ те утне саламатпа ҫапрӗ.

Помоги переводом

Мӗншӗн ҫынсем ӑтӑр мар-ши? // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Кам-тӑр ун аллинче сӗрме купӑса туртса илчӗ те ӑна хӑрушла вӑйпа ҫӗр ҫумне сӑптӑрчӗ.

Кто-то выхватил у него из рук скрипку и со страшной силой ударил ее об землю.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Вӑл юн анса тулнӑ куҫӗсемпе йӗри-тавралла пӑхкаларӗ те, сасартӑк хӗҫне йӗннинчен туртса кӑларса, юман тӗмне урнӑ пекех килсе сӑптӑрчӗ.

Он, с глазами, налившимися кровью, оглянулся кругом и, вдруг выхватив из ножен шашку, с бешенством ударил по дубовому кусту.

XIV // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӑйӗн ырӑ, йӑвашрах сӑнне тилӗрнӗ чухнехи евӗр туса хучӗ те, вирлӗн те килпетсӗррӗн сулӑнса, тӑма вӑл пӗтӗм вӑйӗпелен сӑптӑрчӗ.

Придав озверелое выражение своему доброму, простоватому лицу, он изо всей силы, с большим, неловким размахом, ударил по глине.

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.