Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сӑнчӑра (тĕпĕ: сӑнчӑр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Унта ларса пыракан ҫын баржӑпа ҫыран хушшинче усӑнса тӑракан вӑрӑм сӑнчӑра асӑрхамарӗ пулас, ҫав сӑнчӑр ӑна пуҫӗнчен пырса ҫапрӗ.

Помоги переводом

Вунҫиччӗрисем // Александр Клементьев. Клементьев А.К. Вунҫиччӗрисем: повеҫсемпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 216 с. — 56–121 с.

Ҫтаппан пӑчкӑ ҫине ӳкнӗ ҫулҫа илсе пӑрахрӗ те сӑнчӑра пӳрнипе сӑтӑрса тӗрӗслерӗ.

Помоги переводом

29 // Владимир Кузьмин. Владимир Кузьмин. Виҫӗ юман: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 144 с.

Сӑнчӑра татса урама сиксе тухас пекех тулашать.

Помоги переводом

7 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

Вӑл, хӑмӑртарах хӗрлӗскер, мӑйракинчен ҫыхнӑ сӑнчӑра чӑнкӑртаттарса таҫта та ҫитет.

Помоги переводом

4 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 126-196 с.

— Манӑн ӗнесем корреспондентсене юратмаҫҫӗ, вӗсене сӗкес шутпа сӑнчӑра татма пултараҫҫӗ.

Помоги переводом

3 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 126-196 с.

Виктора кабинета илсе кӗрсен, «тип» ҫӗнӗ ҫыннӑн аллисемпе урисенчи сӑнчӑра салтма хушрӗ, хӑй вара унӑн ҫурӑлса пӗтнӗ тумтирне тӳрлетме тата пичӗ ҫинчи юрне шӑлма пуҫларӗ.

Когда Виктора привели в кабинет, «тип» приказал снять с рук и ног «новенького» кандалы, а сам стал заботливо поправлять на нем порванную одежду и вытирать кровь с его лица.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Аркадий Малов. Шляху С. Ваня юлташ: повесть. — Шупашкар, Чӑваш АССР Государство кӗнеке издательстви, 1958. — 210 с.

Ҫуралнӑ, ӳснӗ, ҫемьеллӗ пулнӑ, ӗмӗтленнӗ, анчах хӑйне ҫыхса лартнӑ курӑнман сӑнчӑра ниепле те татайман.

Родился, вырос, обзавелся семьей, мечтал, а вот разорвать невидимые путы, связывавшие его по рукам и ногам, так и не сумел.

Татӑклӑ сӑмах // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Хунар ҫути курӑк тӑрӑх тата стена айӗпе пырать, йытӑ ҫӑтӑ-ҫӑтӑ туртакан никель сӑнчӑра ҫутатать.

Свет фонаря шел по траве и низу стены, озаряя никелированную цепь, туго натягиваемую собакой.

XXI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Иккӗмӗш сӑнчӑра касса татнӑ авӑкра гиенӑсем ӳлеме чарӑннӑччӗ ӗнтӗ; кӗҫех ир.

Гиены перестали выть, когда я допилил вторую цепь; скоро утро.

VIII. Цаупере чура // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 165–317 с.

— Молли ҫав каҫ умӗн пӗр кун маларах «Ылтӑн сӑнчӑра» килсе кайрӗ; пӗччен, ҫакна эпӗ йӗркелерӗм.

 — Молли приезжала накануне того вечера, одна, тайно в «Золотую цепь» и что я ей устроил?

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Майӗпен-майӗпен «Ылтӑн сӑнчӑра» янӑраса сӳннӗ юрӑ пек аса илме пуҫларӑм, анчах нимӗн те манас мар тесе ҫав кунри мӗн пур калаҫу, ӑнсӑрт тӗл пулусем ҫинчен ҫырса хӑвармашкӑн темиҫе кун ирттертӗм: кивӗ ҫак тетраде пула эпӗ халӗ пӗтӗмпех туллин те тӗплӗн каласа кӑтартаятӑп.

Постепенно я стал вспоминать «Золотую цепь» как отзвучавшую песню, но, чтобы ничего не забыть, потратил несколько дней на записывание всех разговоров и случаев того дня: благодаря этой старой тетрадке я могу теперь восстановить все доподлинно.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӗсенче эпӗ Поппа Молли адресӗсене пӗлме хӑтлантӑм, анчах «Ылтӑн сӑнчӑра» Эстамппа Дюрок ячӗпе ҫырнӑран хурав кӗтсе илеймерӗм, вӗсем унтан тухса кайнӑ-и тен.

В них я пытался разузнать адреса Попа и Молли, но, так как письмо в «Золотую цепь» было адресовано мной разом Эстампу и Дюроку, — ответа я не получил, может быть, потому, что они уже выехали оттуда.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Ӑна, ҫав сӑнчӑра, ҫавӑнтах чавса чикрӗр.

 — Там же и зарыли ее, эту цепь.

XIX // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эсир ылтӑн сӑнчӑра курнӑ тата ҫавӑн чухне мӗн калаҫнине илтнӗ!

Вы видели золотую цепь и слышали, что говорилось при этом!

XII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Сирӗн… компаньон, — терӗ вӑл питӗ шӑппӑн, — пӗтӗм сӑнчӑра сире парса хӑварчӗ-и?

— Ваш… компаньон, — сказала она очень медленно, — оставил всю цепь вам?

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ сӑнчӑра хӑйӑр ӑшне тепӗр хут чавса чикрӗм, хам уҫнӑ вӑрттӑн йӗр тӗлнелле ҫыран хӗррине чалӑшшӑн ретӗн-ретӗн чул муклашкисем хура-хура тухрӑм.

Я снова зарыл цепь в песок и приметил место, выложив на берегу ряд камней, по касательной моему открытию линии.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Пӗшкӗнтӗм те — юшкӑна пӑтратса хӑйӑр ӑшӗнчен йывӑр виҫеллӗ ҫак сӑнчӑра кӑкӑр ҫурри таран туртса кӑлартӑм, анчах вӑйсӑрланса унпа пӗрле лаплатрӑм.

Я наклонился и вытащил из песка, подняв муть, эту сияющую тяжеловесную цепь до половины груди, но, обессилев, упал вместе с ней.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Эпӗ Пирон ҫак ылтӑн сӑнчӑра — ӑна кӗтмен ҫӗртен хӑваласа ҫитнӗ акӑлчан карапӗсенчен тарас тӗллевпе — яккӑрпа пӗрле касса путарни ҫинчен каласа панине тахҫанах илтнӗ.

Я давно слышал рассказ, как Пирон отрубил эту золотую цепь вместе с якорем, чтобы удрать от английских судов, настигших его внезапно.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ку сӑнчӑра вӑл 1777 ҫулта шӑратса туптанӑ, хӑйне ҫакса вӗлериччен пилӗк ҫул маларах.

Эту цепь он выковывал в 1777 году, за пять лет перед тем, как его повесили.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Вӑл ҫӳхе хурҫӑ сӑнчӑра туртрӗ те алӑк шалалла, путӑкалла ҫӑмӑллӑн уҫӑлчӗ; унта — ҫутӑ пушӑлӑх.

Он потянул тонкую стальную цепочку, и дверь плавно разверзлась внутрь ниши, обнаружив светлую пустоту.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 371–378 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней