Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

сценине (тĕпĕ: сцена) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Уяв сценине Мӑкӑрти культура ҫурчӗ ҫумӗнчи «Туслӑх» фольклор ушкӑн та илем кӳчӗ.

Помоги переводом

Программӑра юрӑ-ташӑ тата шӳтсем пулчӗҫ // Вероника ИВАНОВА. http://kanashen.ru/2023/12/22/%d0%bf%d1% ... b%d1%87ec/

Ҫак самантра Надя театр сценине курчӗ пуль-ха та — эпир те, сӗтел хушшинчисем, ӑна тӗлӗнсе тӑма, тӗлӗнсе шухӑшлама чӑрмантарас мар тенӗн, хускалмасӑр, шӑппӑн лартӑмӑр.

Помоги переводом

III // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 5–93 с.

Кинопа тата телевиденипе танлаштарсан, театр сценине техника енӗпе илемлетес тӗлӗшпе мӗн тери кая юлнӑ иккен.

Помоги переводом

6. Драма ҫинчен // Борис Марков. «Тӑван Атӑл». — 1963, 6№ — 57-63 с.

Палуба ҫине улӑхмасӑрах хӗрарӑмсене кӗтсе илӳ сценине питӗ лайӑх кӑларса тӑратрӑм.

Даже не поднимаясь на палубу, я мог отлично представить сцену встречи женщин.

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Хыпаланса килнӗ лакее, хӑраса ӳкнӗскере, тухтӑр патне чупма хушрӗ, хӑй вара тӗлӗнӳпе хыттӑн куляннин сценине репетицилеме пуҫларӗ — ӑнран кайнӑ Ласурспа тухтӑр умӗнче хӑйне тивӗҫлипе тытмалла-ҫке.

И, прогнав испуганного лакея за доктором, стал репетировать сцену изумления и отчаяния, какую требовалось разыграть при докторе и пораженной Ласурс.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 363–369 с.

— Тата манран йӗрӗннине хӑвӑртрах пӗлтерӗр те вара, шӗкӗр турра, кӑмӑл-сипет вӗрентӗвӗн сценине вӗҫлӗпӗр.

 — А также скорее выразите свое презрение мне, и кончим, ради бога, сцену нравоучения.

V сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Сценине питех те хӑйне майлӑ тунӑччӗ вара аяла пӗренесем хурса хӑма сарнӑ, тӑватӑ кӗтесре — кӑвайтсем ҫунаҫҫӗ.

Сцена была устроена очень своеобразно: помост и по четырем углам — костры.

«Вилӗм ӑстине» аркатса тӑкни // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Ҫыран хӗррине ҫитсен, Бюрней «каннибализмпа варворствӑн сценине куртӑм, вӗсем ҫинчен ҫӳҫенсе илмесӗр асӑнма та май ҫук: пирӗн юлташсен пуҫ-урисемпе хырӑмлӑхӗсем сӗтел ҫинче выртаҫҫӗ, ҫавӑнтах анчӑккисем вӗсен шӑммисене кӑшлаҫҫӗ», тенӗ вӑл.

Причалив к берегу, Бюрней застал «сцену каннибализма и варварства, о которой нельзя вспомнить без содрогания: головы, конечности, внутренности наших товарищей валялись на столах, а собаки тут же грызли их кости».

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

«Гоголь вӗсенче тӗрлӗ ӗҫсен сценине нумай аслӑлатрӗ, хӑйӗн юратнӑ, ытарма ҫук, пӑхса тӑранайми Малороссийине манмасӑрах Российӑри вӑтам сослови пурнӑҫӗнче поэзи шырама тапратрӗ.

Помоги переводом

Н. В. Гоголь ҫырнӑ «Петербург повеҫӗсем» // Михаил Рубцов. Николай Гоголь. Повеҫсем; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 147–158 с.

Пӗчӗк тӗттӗм чӑланра пытанса, вӑл ял пурнӑҫӗн тахҫан авал пулкаланӑ сценине пит мерттесленсе пӑхма тытӑнчӗ.

Притаившись в темном чуланчике, он с интересом следил за наивны ми сценами чуть ли не первобытной сельской жизни.

ХХХI. Алтӑнӑври улах // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Анчах интеллигентлӑ илемлӗ хӗрсене, киркасемпе тӗттӗм хӗрлӗ тӑмлӑ чул пек хытӑ тӑпрана ватнӑ чух искусство тени асне те килместчӗ пулас, ун ҫинчен сӑмах-юмах кӗрсен те — театрти чи юлашки премьера ҫинчен калаҫсан та, Р. художникӑн «Сильва» сценине сӑнласа ӳкерме кирлех те пулманни ҫинчен калаҫсан та, ҫав пуҫран кайми асаплӑ вӑрҫӑ ҫинех сӑмах пырса тухатчӗ, ун ҫинчен манма та ҫукчӗ ҫав.

Но, очевидно, не до искусства было этим красивым, интеллигентным девушкам, дробившим кирками твёрдую, как камень, тёмно-красную глину, и даже когда заходил разговор о чём-нибудь в этом роде — о последней театральной премьере или о том, что художнику Р. не следовало браться за оформление «Сильвы», — за всем этим мучительно неотвратимо стояла война, о которой забыть было невозможно.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Кӑҫал уяв сценине, вӗрсе хӑпартнӑ сӑмавара Перекет банкӗ умӗнчи лапамра вырнаҫтарнӑ.

Помоги переводом

Ална пар, хаваслӑ Ҫуркунне! // А.ЕФРЕМОВА. «Каҫал Ен», 2016, пуш, 11

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней