Корпус чувашского языка

Таҫта ҫӳлте пӗлӗт сенкерӗн курӑнать.

Где-то высоко синело небо.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Ҫуркуннехи сенкерӗн курӑнакан инҫет ҫинчен, пӗр-пӗрин ҫине пырса тӑрӑна-тӑрӑна, шыв тӑрӑх пысӑк пӑр татӑкӗсем хӑвӑрттӑн юхни ҫинчен вӑл хӑйне майлӑ та илемлӗн сӑнласа кӑтартнӑ.

Своеобразно, поэтично описывал приход весны, когда манит синяя даль, а по реке несутся, набегая одна на другую, громадные льдины.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Пӗлӗтӗн пӗр пайӗ сенкерӗн курӑна пуҫларӗ.

Часть неба поголубела.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Куҫа йӑмӑхтарса сенкерӗн курӑнакан юр.

Синий снег режет глаза.

XX. Чӗре ҫунтармӑш кунсем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Станица тӗлӗнче Дон, сылтӑмалла пӑрӑннӑ евӗр, тутар уххи пӗкечийӗ пек кукӑрӑлса илет, унтан Базки ятлӑ хутор тӗлӗнче каллех мӑнаҫлӑн тӳрленет те, тӗл-тӗл сенкерӗн йӑлтӑртатса выртакан симӗсрех тӗслӗ шывне сылтӑм енчи тусен шур чуллӑ хысакӗсем ҫумӗпе те сулахай енчи сайра станицӑсем аяккипе кӑвак тинӗсе — Азов тинӗсне — ҫитех илсе каять.

Против станицы выгибается Дон кобаржиной татарского сагайдака, будто заворачивает вправо, и возле хутора Базки вновь величаво прямится, несет зеленоватые, просвечивающие голубизной воды мимо меловых отрогов правобережных гор, мимо сплошных с правой стороны хуторов, мимо редких с левой стороны станиц до моря, до синего Азовского.

10 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.