Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӑшӑлтатнӑн (тĕпĕ: пӑшӑлтат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Пӳрт умӗнчи чие тӗмисем ҫеҫ манпа пӑшӑлтатнӑн темӗн кӑштӑртатаҫҫӗ.

Помоги переводом

V // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 15–35 с.

— Унта, ешчӗкре, тата темӗскер пур, — питех те йӑпӑшшӑн, пӑшӑлтатнӑн сасӑ пачӗ Аян.

— Там есть еще что-то в ящике, — совсем тихо, почти шепотом, сказал он.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Вӑл ирхи уҫӑ ҫиле пула чӗтре-чӗтре илет те, хӑрӑлтатса пӑшӑлтатнӑн туйӑнакан сасӑпа калаҫакан ҫын сассине илтсенех, кӑмӑлсӑр пулса шӑлне йӗрет.

Он дрожал на холодном ветру и угрюмо оскалил зубы, когда человек заговорил с ним голосом, упавшим до хриплого шепота.

Пурнӑҫа юратни // Николай Степанов. Лондон, Джек. Пурнӑҫа юратни: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 72 с. — 5–34 с.

Анчах сасартӑк хӑлхи патӗнче такам: «Ҫӑл мана!» — тесе пӑшӑлтатнӑн туйӑнчӗ; ку Марысьӑн юратнӑ сасси пекех пулчӗ — вара вӑл каллех, хӑйне хӑй пӗлмесӗр, аллисемпе шыва ҫура пуҫларӗ.

Но вдруг словно кто-то шепнул ему на ухо, как будто любимый голос Марыси: «Спаси меня!» — и он опять отчаянно стал рассекать воду руками…

III // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

— Атя, атя киле, — пӑшӑлтатнӑн илтӗнчӗ ун сасси, — каяр, ҫак хаяр ҫурта килсе кӗресси ҫакӑнтан юлтӑр, тата тем курасси пулӗ…

— Айда, айда, старик, домой, — прошептала одними губами, — прочь из этого проклятого дома, не то беды тут наживешь…

XXVI. Пӳкле вилӗм // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Кашкӑрсем-и?.. — майӗпен ҫеҫ пӑшӑлтатнӑн илтӗнчӗ хӗр сасси.

— Волки? — чуть слышно пролепетала девушка.

IV. Ҫӑлӑнӑҫ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Ҫул тӑрӑх тӑсӑлса выртакан кашни йывӑҫ мӗлкиех халь: «Телей ӑҫтине эпӗ пӗлетӗп… Каласа парас-и?» — тесе пӑшӑлтатнӑн туйӑнать.

Каждая вытянутая через дорогу тень от дерева так, кажется, и шепчет теперь: «Знаю я, где счастье… Хочешь, скажу?»

XII // Михаил Рубцов. Тургенев И.С. Умӗн: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 160 с.

Хӑш-хӑш чухне ӑна хӗрачи хӑйпе юнашарах ҫывӑрнӑ пек туйӑнать те, вӑл хыҫаларах шуса выртса, вырӑна хыпашлама тытӑнать, тата хӑш-хӑш чухне ачи ӑна уҫӑмсӑр саспала: «Анне, шыв», тесе пӑшӑлтатнӑн туйӑнать.

Ей то казалось, что дочь ее спит рядом с ней, и она отодвигалась, шарила по постели рукой, — то слышался невнятный шепот: «Мама, пить».

22 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней