Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӑхманшӑн (тĕпĕ: пӑх) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Чиперскерӗм, — терӗ Гоан аманнӑ пит-куҫӗн пӗтӗм анлӑшӗпе йӑлкӑшса, — халӗ сире арҫынсем самантлӑх та канӑҫ памӗччӗҫ… ну, хӑйсем сире… «хӑйсен» тума хӑтланса пӑхманшӑн; хӗрарӑмсем вара — вӗсене мар, сире килӗштернӗшӗн.

— Милая, — сказал Гоан, улыбаясь во всю ширину разбитого своего лица, — мужчины стали бы преследовать вас теперь за то, что не они пытались овладеть вами… а женщины — за то, что вам оказали предпочтение.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 339–344 с.

Пӗтӗм калаҫӑва аса илсе выртнӑ май, Ленин вӗчӗрхеннӗҫемӗн вӗчӗрхенчӗ: юлташӗн иккӗленӳллӗ шухӑшӗсене сисеймесӗр юлнӑшӑн, унпа маларах калаҫса пӑхманшӑн, ӑна ытлашши шанса пурӑннӑшӑн вӑл хӑйне хӑй тарӑхрӗ; Зиновьева вара шухӑшӗсене маларах каламаншӑн, тӳрӗ чунлӑ пулманшӑн тата хальхи вӑхӑта тӗплӗн ӑнланайманшӑн ҫиленчӗ.

Вспоминая весь разговор, Ленин все больше сердился, досадовал и на себя: за то, что как-то проморгал колебания и сомнения товарища, не пытался повлиять на него, был слишком в нем уверен, — и на Зиновьева: за то, что тот отмалчивался, вел себя неискренне и так мало, оказывается, вник в сущность переживаемого момента.

17 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Вӑл ҫак хӗр темшӗн хӑй ҫине пӑхманшӑн тата унпа калаҫманшӑн кӳреннӗ.

Ему почему-то стало досадно, что смотрит она не на него и говорит не с ним.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Водопьянов М.В. Валерий Чкалов: повесть; Куҫма Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959. — 214 с.

Вӑл Трубачёв патне малтантарах кайса унпа юлташла калаҫса пӑхманшӑн куляннӑ.

Он сожалел, что раньше не пошел к Трубачеву и по-товарищески не поговорил с ним.

32 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Малтанах шыраса пӑхманшӑн пӑшӑрханчӗ Ваҫҫук, класран тарӑхса тухса кайнӑшӑн кулянчӗ.

Васек пожалел, что не сделал этого сразу, а в раздражении ушел из класса.

22 сыпӑк // Василий Хударсем. Осеева В.А. Ваҫҫук Трубачевпа унӑн юлташӗсем. Повесть. 1-мӗш кӗнеке. Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 221 с.

Лукерья уҫса хунӑ арча умне чӗркуҫленсе ларнӑ та упӑшки валли кӗпе-йӗм шырать; сайра хутран сӗтел енне ҫаврӑнса ӑшшӑн пӑхса илет, Степана ачана пӑхманшӑн ачашшӑн хӑтӑркалать, арчара кӗпе-йӗм шыранӑ хушӑра вара телейлӗ те хуйхӑллӑ та куҫҫулӗсене уншӑн та, куншӑн та пӗр тан юхтарать…

Лукерья стояла на коленях у открытого сундука и выбирала белье для мужа; изредка, оборачиваясь к столу, она улыбалась, ласково ругала Степана за то, что он плохо смотрит за малым, и, начиная рыться в сундуке, роняла в него и счастливые и горестные слезы — и тех и других в равной доле…

XVII // Михаил Рубцов. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; иккӗмӗш кӗнеке; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 363 с.

Ҫакӑн хыҫҫӑн ҫав телейсӗр ачасен тивеҫлӗхӗсене пӗртте астуса пӑхманшӑн, вӗсен айӑпӗсемпе кӑлтӑкӗсене ҫеҫ курма тӑрӑшнӑшӑн ӳкӗнме пуҫламан ҫын та юлмарӗ.

Каждый из прихожан, созерцая их портреты, ощутил угрызения совести при воспоминании о том, что всегда был несправедлив к бедным мальчикам и всегда видел в них одни только пороки и недостатки.

17-мӗш сыпӑк. Пиратсем хӑйсене пытарнӑ ҫӗре пыраҫҫӗ // Феодосия Ишетер. М. Твен. Том Сойер темтепӗр курса ҫӳрени. Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 232 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней