Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пӑрахнӑн (тĕпĕ: пӑрах) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Виҫӗ кун, ҫапса пӑрахнӑн, тӑрайми выртнӑ, укол та, эмел те пулӑшайман.

Помоги переводом

Ҫӗпӗрех ҫӗрне шӑварать куҫҫуль… // Ӑсан Уҫӑпӗ. Ӑсан Уҫӑпӗ. Тӗлӗкри те пирӗнпех: повеҫсемпе калавсем. Шупашкар: «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2014. — 142 с. — 106–115 с.

Хул пуҫҫи ҫинчен сасартӑк эпӗ пӗтӗм уяв савӑнӑҫӗн ҫунатне касса пӑрахнӑн туйрӑм.

Помоги переводом

III // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 15–35 с.

— Ҫук, эпӗ санӑн йӑмӑку мар! — йывӑр чул муклашки пӑрахнӑн кӑшкӑрчӗ Молли.

— Нет, я не сестра твоя! — сказала, словно бросила тяжкий камень, Молли.

X // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Алӑкран хӗсӗннӗ арҫын ачасем пусса пӑрахнӑн ҫухӑрашаҫҫӗ.

Мальчишки, стиснутые в дверях, кричали, как зарезанные.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 291–297 с.

Фермерӑн палланӑ пурнӑҫӗн мӗн пур ӳкерчӗкӗ — шартлама хӗл варринче ӑшӑтса пӑрахнӑн — Пек чунне хускатмаллипех хускатать, тертлӗ те хӑрушӑ ҫул ҫӳревӗ вара тунсӑхпа пусӑрӑнтарать.

Вся картина знакомой фермерской жизни была для души Пека, как оттепель среди суровой зимы, — тоска мучительного и опасного странствования.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 49–57 с.

Ун пек чух вара хама тӗттӗм шӑтӑка, ҫынсем суккӑр ӑмансем пек йӑшаланнӑ ҫӗре, пурӑнӑҫра пулса пыракан ӗҫсене манма ҫеҫ тӑрӑшакан, ҫав манӑҫа хупахсенче тата проституткӑсен сивӗ ытамӗсенче ҫеҫ тупнӑ ҫӗре пӑрахнӑн туйӑнатчӗ.

Тогда я чувствовал себя сброшенным в темную яму, где люди копошатся, как слепые черви, стремясь только забыть действительность и находя это забвение в кабаках, да в холодных объятиях проституток.

Манӑн университетсем // Леонид Агаков. Горький М. Манӑн университетсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 138 с.

Ҫакӑн так каҫсенчен пӗринче, тин ҫеҫ шыва кӗрсе тухса уҫӑлнӑ хыҫҫӑн, сылтӑм ҫыранти чӑнкӑ сукмакпа хӑпараттӑм эпӗ: хама ҫамрӑкланнӑн, вӑтӑр ҫултан ҫирӗм ҫулне ҫурӑм ҫинчен илсе пӑрахнӑн туятӑп.

В один из таких тихих вечеров, только что искупавшийся, свежий и, как всегда бывает после купанья, словно бы даже помолодевший, скинувший из своих тридцати двух добрый десяток лет, я подымался крутой тропинкой правого берега.

Турат ҫинчи сливӑсем // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 184–189 с.

Унтан пире пурсӑмӑра та, таҫтан тылран самолетсем вӗҫсе килсе, пирӗн окопсем ҫине бомбӑсем пӑрахнӑн туйӑнса кайрӗ.

Потом всем показалось, что откуда-то с тыла пришли самолеты, сбросили бомбы на наши окопы.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӗр чӗри, тӗлкӗшсе выртакан кӑвайт ҫине сасартӑках пӗр ҫӗклем типӗ ҫапӑ пӑрахнӑн, хӗм сапса ҫунать, ҫунать, ҫунать…

А в сердце, как в костре, куда подбросили охапку сухих веток, полыхало жаркое пламя горечи и обиды…

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Ӑшӗнче хӑйӗн, чӗри ҫинчен арман чулне илсе пӑрахнӑн, чиксӗр савӑнӑҫ: «Маттур эсӗ, хӗрӗмҫӗм, маттур. Улталаймарӗҫ-ха апла сана, улталаймарӗҫ», — Динӑшӑн хӗпӗртесе, пуҫ тӑрне килсе капланнӑ хуйхӑ сирӗлнипе савӑкланса, чиперрӗн пӑшӑл-пӑшӑл мӑкӑлтатса пычӗ унӑн тути.

Будто камень упал с души: «Молодец, дочка, не дала себя обмануть», — радуясь за Дину, радуясь, что беда миновала, одобрительно шептала она.

2 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Гипсран тунӑ пысӑк арӑслансем кичем пирки анасласа ҫӑварӗсене карса пӑрахнӑн туйӑнаҫҫӗ, вӗсен ҫумне тӑрса Керчь ҫыннисем сӑн ӳкерттерме юратаҫҫӗ.

И большие гипсовые львы, возле которых любили фотографироваться керчане, оскалили пасти, словно раздираемые зевотой от скуки.

Улттӑмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Вӑл кулса илчӗ, ҫакна май ҫыртса лартнӑ шурӑ шӑлӗсем ун хӑйсен ҫутине пӗтӗмпех пичӗн аял енне, юратса-ачашласа ҫех тӑракан пӗчӗк хура мӑйӑхӗ ҫинелле пӑрахнӑн курӑнса кайрӗ…

Он улыбнулся, и казалось, что его белые стиснутые зубы бросили отраженный свет на весь низ его лица и на маленькие черные, холеные усы…

I // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ыталаса илетчӗ те, тутаран чуптӑватчӗ те — чӗрене шӗл кӑвар пӑрахнӑн туйӑнатчӗ.

Бывало, как обнимет да поцелует в губы — как углей каленых в сердце всыплет.

Коновалов // Александр Алга. Максим Горький. Сочиненисем. Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 70–118 стр.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней