Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пырӗпе (тĕпĕ: пыр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тинӗс пырӗпе каҫма флотилине тӑватӑ уйӑх ытла кирлӗ пулнӑ, ун урлӑ Элькано пек опытлӑ тинӗс ҫӳревҫӗ пулӑшнипе ҫеҫ иртме май пулнӑ — ҫил-тӑвӑлсемпе вӑйлӑ ҫилсем пӗр-пӗрине татти-сыпписӗр ылмаштарса тӑнӑ чухне навигацине самай йывӑрлатнӑ.

На прохождение пролива у флотилии ушло более четырех месяцев, пройти его возможно было только с помощью опытного мореплавателя Элькано, так как условия прохода непрекращающиеся шторма и бури серьезно осложняли навигацию.

Хуан Себастьян Элькано // Аҫтахар Плотников. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%A5%D1%83%D ... 0%BD%D0%BE

Анчах та тинӗс пырӗпе иртнӗ вӑхӑтра ҫил-тӑвӑл тухнине пула «Санти-Спиритус» Элькано карапӗ арканнӑ.

Однако, во время прохождения пролива корабль Элькано «Санти-Спиритус» в разразившейся буре потерпел крушение.

Хуан Себастьян Элькано // Аҫтахар Плотников. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%A5%D1%83%D ... 0%BD%D0%BE

Эльба, авалхи Ильва е Этали (итал. Isola d'Elba, лат. Ilva insula) — Тоскана архипелагӗнчи утрав, Пьомбино (Пьомбино тинӗс пырӗпе уйрӑлса тӑрать) ҫыран хӗрринчи хуларан 10 ҫухрӑмра вырнаҫнӑ.

Эльба, древняя Ильва или Эталия (итал. Isola d'Elba, лат. Ilva insula) — остров в Тосканском архипелаге, расположенный в 10 км от прибрежного города Пьомбино (от которого отделён проливом Пьомбино).

Эльба (утрав) // Аҫтахар Плотников. https://cv.ruwiki.ru/wiki/%D0%AD%D0%BB%D ... %B0%D0%B2)

Архипелаг кӑнтӑр-анӑҫран ҫурҫӗр-тухӑҫалла тӑсӑлать, Антарктика ҫурутравӗнчен Брансфилд тинӗс пырӗпе, Кӑнтӑр Америкӑран — Дрейк тинӗс пырӗпе уйрӑлса тӑрать.

Архипелаг тянется с юго-запада на северо-восток и отделяется от Антарктического полуострова проливом Брансфилд, а от Южной Америки — проливом Дрейка.

Кӑнтӑрти Шетланд утравӗсем // Аҫтахар Плотников. https://cv.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D3% ... 0%B5%D0%BC

Вӑл халӑх ӗҫӗ ҫинчен мар, ытларах хӑйӗн пырӗпе хырӑмӗ ҫинчен шухӑшлать.

Помоги переводом

5 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 272-415 с.

Апат пырӗпе нимӗн те анмасть, нимӗн те!

Пищеводом мне ничего не хочется, ничего!

XVI сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Юра пырӗпе ишекен Моряк евӗр — Пӗлместӗп ӑҫта ҫитессе Юрату тарӑнӑшӗсен витӗр.

Подобно моряку, Плывущему через Юрский пролив, Не знаю, куда приду я Через глубины любви.

Ланфиер колонийӗ // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Аян ларчӗ; халӗ вӑл бухта пырӗпе иртет, кӗҫех ҫурҫӗр еннелле пӑрӑнать.

Аян сел; теперь он проходил устье бухты, заворачивая к северной стороне пролива.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

— Смир-р-рно! — ҫамрӑк пырӗпе пӗтӗм вӑйран кӑшкӑрса ячӗ, — аллисене пилӗке тытса боецсен фрончӗ умӗпе ӳпӗнсе пыракан, сӑран курткине хыттӑн туртса ҫыхнӑ нар пек хӗрлӗ ҫамрӑк ҫын.

— Смир-р-рна! — во всю молодую глотку заорал, уперевшись в бока и заваливаясь перед фронтом бойцов, румяный молодой человек в туго перетянутой кожаной куртке.

5 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Пицци мӑйне тӑсать те тип пырӗпе: А-а-а… — тесе хулӑн сасӑпа кӑшкӑрать.

А Пицци вытягивает шею и глухим, горловым голосом отвечает: — А-а-а…

Лео-кассир // Куҫма Чулкаҫ. Дуров В.Л. Манӑн кайӑксем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 152 с.

Гусев сӗтел кӗтесне вырнаҫрӗ те ҫиме пуҫларӗ, — ҫӑтӑххӑн, аллисене шӑлаварӗнчен шӑлса тасатрӗ, фляжкӑран сыпкӑмларӗ те какӑрчӗ, шӑнса пӑсӑлнӑ пырӗпе хыттӑн калаҫма пуҫларӗ:

Гусев присел на угол стола и стал есть — жадно, вытер руку о штаны, хлебнул из фляжки, крякнул, — сказал простуженным басом:

Лару-тӑру улшӑнать // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Аппарат планета еннелле пырӗпе ҫаврӑнать.

Аппарат поворачивал горлом к планете.

Анса ларӑм // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Лось шухӑшласа илчӗ (ӑнӗ лӑпкӑ та уҫӑмлӑ): тепӗр ҫеккунтран, — аппарат ӑна туртакан масса еннелле пырӗпе ҫаврӑнса ӗлкӗреймесен, — тепӗр ҫеккунтран — вилӗм…

Лось подумал (сознание было спокойное и ясное), — через секунду, — аппарат не успеет повернуть к притягивающей его массе горлом, — через секунду — смерть.

Хура тӳпере // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

— Чӑт, Марыся, — тӑвӑла ҫӗнтерес пек пӗтӗм пырӗпе кӑшкӑрчӗ Вавжон, анчах сасси унӑн, ытти пассажирсенни пекех, хӑранипе, пӑвӑннӑ чухнехи пек илтӗнчӗ.

— Держись, Марыся! — кричал Вавжон, стараясь перекричать бурю, но ужас сдавил ему горло, как и другим пассажирам.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

— Тинӗс пырӗпе инҫете тухма хӑрарӗ пулӗ Экэчо, — пӗлтерчӗ вӑл Кэмбине.

— Наверное, побоялся Экэчо выйти далеко в пролив, — доложил он Кэмби.

Пӑрлӑ чикӗ леш енче // Тани Юн. Шундик Н.Е. Инҫетри ҫурҫӗрте: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 340 с.

Ҫав кратер шӑтӑкне эпӗ ирӗксӗрех пысӑк тупӑ кӗпҫи пырӗпе танлаштартӑм.

Я невольно сравнил кратер с жерлом огромной пушки, и это сравнение меня напугало.

XVI сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

— Эпӗ тӗнчере пӗр Николай Петровича анчах юрататӑп, ӗмӗрех юратӑп та! — терӗ вӑл сасартӑк килнӗ вӑйпа, пӗтӗм пырӗпе ӳлесе ярас пек: — эсир мӗн курни ҫинчен эпӗ хам вилсен турӑ умӗнче те калама пултаратӑп: унта ман айӑп ҫук, пулман та.

— Я Николая Петровича одного на свете люблю и век любить буду! — проговорила с внезапною силой Фенечка, между тем как рыданья так и поднимали ее горло, — а что вы видели, так я на Страшном суде скажу, что вины моей в том нет и не было.

XXIV // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Вӑл та пырӗпе шӑхӑрма пуҫласан вӗсен вара чӑн-чӑн концерт пуҫланать.

А когда он сам начинал свистеть, у них получались настоящие концерты.

Музыка // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 45–72 с.

Ксени пит-куҫӗ тӗл-тӗл хӑмла ҫырли пек хӗрелчӗ, Корней хӗрне чӗреренех хӗрхенчӗ, анчах мӗн тӑвайтӑр-ха вӑл ҫак ӑсран кайнӑ кӗрӳшӗпе, авӑ каллех чарӑнма пӗлмесӗр, пӗтӗм пырӗпе ахӑрса тӑраканскерпе.

Лицо Ксении пошло малиновыми пятнами, и Корнею стало жаль ее, но что он мог поделать с этим сумасшедшим зятем, который снова, не сдерживаясь, ржал во все горло.

6 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Пристав сӑмси шӑтӑкӗсенчен тӗтӗм кӑларса «Н-нуссс!» — терӗ те, хӑлхасене янӑратса ямаллах пӗтӗм пырӗпе: — Тӑр, ирсӗр, сан умӑнта офицер пур чух! — тесе кӑшкӑрчӗ.

Пристав пустил из ноздрей дым, произнес вместе с дымом: «Н-нусс» — и вдруг заорал во всю глотку так, что зазвенело в ушах: — Встань, мерзавец, когда находишься в присутствии офицера!

XXVII. Асатте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней