Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пылакрах (тĕпĕ: пылак) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ирхи тӗтӗмрен юлакан пылакрах шӑршӑ, пӗчӗк чӳрече ҫутипе сӗмленсе курӑнакан сӗтелпе пукан, йывӑҫ путмар, пысӑк кӑмака — ҫак тахҫан хӑнӑхнӑ япаласем хӗр ачан ҫуйханнӑ чӗрине часах тӑванла йӑпатса пусарчӗҫ.

Сладковатый запах утреннего дымка, свет, льющийся сквозь маленькое оконце на привычные с детства предметы: стол, стулья, деревянные нары, большую белую печь — быстро успокоили взволнованное сердце девушки.

Хӗр кӑмӑлӗ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫыхланчӑк курӑкӑн нӳрлӗ ҫӑралӑхӗнче Горн урисем аран-аран куҫаҫҫӗ, акӑ вӑл тинех кӑвак йӑрӑм патне тухрӗ те чарӑнчӗ, шыв курӑкӗсен пылакрах киҫмӗк шӑршипе сывлать.

Горн, с трудом передвигая ноги в сырой гуще цепкой травы, выбрался к голубой ленте и остановился, вдыхая сладкий, прелый запах водорослей.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Сывлӑшра техӗмлӗ нӳрлӗх ҫӑралсах пырать, вӑрман чӑштӑртатӑвӗн кӗвви-ҫемми сис-чӳленнӗ шӑплӑхӑн черчен чӗнтӗрне карать, оранжерейӑн пылакрах, киҫмӗк шӑрши кӑмӑл-туйӑма ҫӗклентерет.

Пряная сырость сгущалась в воздухе, мелодия лесных шорохов плела тонкое кружево насторожившейся тишины, прелый, сладковатый запах оранжереи поддерживал возбуждение.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 319–383 с.

Лось тӗрӗслерӗ: шӗвек ҫӑра, пылакрах, мускат мӑйӑрӗн вӑйлӑ шӑрши.

Лось попробовал: жидкость была густая, сладковатая, с сильным запахом мускатного ореха.

Марс // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Ҫимӗҫе пылакрах тӑвас тесен, сахӑр сапма юрать.

При желании посыпают сахаром.

Мӗн тата мӗнле ҫимелле // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Унӑн симӗс тӗсӗ шупкаланса кайнӑ, шурӑхса кайнӑ ҫеҫкисем тусанланнӑ, вӗсенчен тусан шӑрши, пылакрах та типсе хӑрнӑ шӑршӑ ҫапать.

Зелень его пожухла, блеклые венчики запылились и пахли пылью, сладостью, увяданием.

4. Фрося сӑрчӗн хӗрринче // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӳлӗме йӗтӗнӗн пылакрах шӑрши тулчӗ.

Комната наполнилась сладковатым запахом льна.

7. Пинтен те хаклӑрах // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Шӑпанран кӑшт ҫеҫ сисӗнекен пылакрах та кӑвасак тӑкӑска шӑршӑ сарӑлать.

От шиповника веет чуть внятным, едва уловимым сладостно-терпким запахом, грустноватым и тихим.

Укахви, Дорофеевна тата ыттисем // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Картишӗнче питӗ шӑрӑх пулнӑ; Санин апат хыҫҫӑн тухса каясшӑнччӗ, анчах ӑна кунашкал кун вырӑнтан тапранмасан лайӑхрах пулать терӗҫ те, вӑл юлма килӗшрӗ; вӑл хӑйӗн хуҫисемпе ларнӑ хыҫалти пӳлӗмре сулхӑн пулнӑ; чӳречесем акаци ӳссе ларнӑ пӗчӗк пахчаналла тухнӑ; вӗсен ылтӑн чечеклӗ ҫӑра турачӗсем ҫинче пыл хурчӗсем, сӑпсасем, тӗкӗлтурасем пӗр харӑссӑн сӗрленӗ: ҫурри хупнӑ чӳречесемпе антарса янӑ шторӗсем витӗр ҫак чарӑнма пӗлмесӗр сӗрлени илтӗннӗ, вӑл урамри сывлӑш вӗри иккенне пӗлтернӗ; ҫакна пула тирпейлӗ, хупӑ пӳлӗмӗн сулхӑнӗ пушшех те пылакрах пулса тӑнӑ.

На дворе было очень жарко; после завтрака Санин хотел было удалиться, но ему заметили, что в такой день лучше всего не двигаться с места, — и он согласился; он остался; в задней комнате, в которой он сидел с своими хозяйками, царствовала прохлада; окна выходили в небольшой садик, заросший акациями; множество пчел, ос и шмелей дружно и жалко гудело в их густых ветках, осыпанных золотыми цветами; сквозь полузакрытые ставни и опущенные сторы проникал в комнату этот немолчный звук: он говорил о зное, разлитом во внешнем воздухе, — и тем слаще становилась прохлада закрытого и уютного жилья.

X // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

— Ан хурал тӑвӑл умӗнхи пӗлӗт пек, вӑрах пӗрне-пӗри курмасӑр тунсӑх хыҫҫӑн пирӗн тӗл пулу пылтан та пылакрах пулӗ.

Помоги переводом

Пӗрремӗш пайӗ // Виталий Елтов. «Сувар» хаҫат архивӗ

Шӑплан-ха, туятӑн-и? — терӗ те вӑл, сӗрӗмлӗ те пылакрах сывлӑша шӑршласа илчӗ.

Чу, слышишь? — И он потянул ноздрями, принюхиваясь к сладковато-угарному порыву ветра.

Вӑрманти тӗтӗм // Михаил Рубцов. Гайдар, Аркадий Петрович. Ман юлташсем: калавсем; вырӑсларан М. Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 158 с. — 77–104 с.

Унтан ҫанталӑк уяртса ячӗ, хӗвелтухӑҫ ҫилӗ вӗрчӗ, ҫеҫенхирте каллех косилкӑсем халтӑртатма пуҫларӗҫ, хуралса кайнӑ купасенчен кӑвакарнӑ уттӑн пылакрах тутӑллӑ хӗрхӳ шӑрши сарӑлчӗ, ҫеҫенхир пӑспа витӗнчӗ; унтан вара сенкертерех тӗтре витӗр хурал куринкисен, тип варсен кӑвак васанӗсемпе инҫетри пӗвӗсем хӗрринчи симӗс ҫӗлӗклӗ йӑлтӑркка хӗрлӗ ҫӳҫесен уҫӑмсӑр кӳлеписем кӑшт кӑна курӑнмалла палӑракан пулчӗҫ.

Потом установилось ведро, подул восточный ветер, в степи снова застрекотали косилки, от почерневших копен понесло сладковато-прогорклым запахом плесени, степь окуталась паром, а сквозь голубоватую дымку чуть-чуть наметились неясные очертания сторожевых курганов, синеющие русла балок и зеленые шапки верб над далекими прудами.

XIII // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Табак тӗтӗмӗ кунта пуриншӗн те тата пылакрах пек туйӑнчӗ — пуҫ ҫинче кӑвак тӗтӗм явӑнать.

Тут табачный дым всем показался еще слаще — над головами вился сизый туман.

XII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Ачасем юр ӗмеҫҫӗ; юр та вӗсене мороженӑйӗнчен пылакрах пек туйӑннӑ.

Они сосали снег, и он тоже казался им слаще всякого мороженого.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Тани Юн. Лев Кассиль. Кӗҫӗн ывӑл урамӗ: повесть. Тани Юн куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР Государство Издательстви, 1953.

Ҫӑткӑнлансах шырарӗ вӑл вӗри те пылакрах куҫҫуле, ҫак ҫӑмӑллатакан вӑрах та йӳҫенчӗк ӗсӗклеве.

Он жадно искал этих горячих и сладостных слез, этих долгих, горьких, облегчающих рыданий.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Гаврик аслашшӗ ҫӑварӗнчен эрехӗн пылакрах шӑрши кӗнине туйрӗ.

Гаврик почувствовал изо рта дедушки сладковатый запах водки.

XIX. Кӗрепенке ҫурӑ ҫакӑр // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Мӑнук – ачаран пылакрах», – тет ман хуняма.

Помоги переводом

Надина Джавадова: «Ӑнӑҫуллӑ пулас тесен – вӗренмелле» // Вера Александрова. «Сувар», 2019.05.27, http://suvargazeta.ru/news/intervyu-statyasem/nadina-dzhavadova-anaculla-pulas-tesen-vrenmelle

13. Ӑссӑр-тӑнсӑр шапӑлкка хӗрарӑм, айванскер, нимӗн те пӗлменскер, 14. хула тӳпемне, хӑй килӗн алӑкӗ умне пукан ҫине тухса ларать те 15. ҫулпа иртсе пыракансене, хӑйсен ҫулӗнчен пӑрӑнмасӑр пыракансене, чӗне пуҫлать: 16. «айваннисем, кунталла ҫаврӑнӑр!» тет, катӑк ӑслине вара ҫапла калать: 17. «вӑрланӑ шыв пылакрах, пытарса хӑварнӑ ҫӑкӑр тутлӑрах» тет.

13. Женщина безрассудная, шумливая, глупая и ничего не знающая 14. садится у дверей дома своего на стуле, на возвышенных местах города, 15. чтобы звать проходящих дорогою, идущих прямо своими путями: 16. «кто глуп, обратись сюда!» и скудоумному сказала она: 17. «воды краденые сладки, и утаенный хлеб приятен».

Ытар 9 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Ҫӳлхуҫа сучӗсем чӑн, пӗтӗмпех тӳрӗ; 11. вӗсем ылтӑнран та, темӗн чухлӗ таса ылтӑнран та ытла ӑмсантараҫҫӗ, вӗсем пылран та, караслӑ пыл тумламӗнчен те пылакрах; 12. Санӑн чуруна ҫавсем сыхласа усраҫҫӗ, вӗсене тытса-туса тӑни — пысӑк сӑвап.

Суды Господни истина, все праведны; 11. они вожделеннее золота и даже множества золота чистого, слаще меда и капель сота; 12. и раб Твой охраняется ими, в соблюдении их великая награда.

Пс 18 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

18. Ҫиччӗмӗш кунӗнче хӗвел анас умӗн туй каччисем Самсона каланӑ: пылран мӗн пылакрах? арӑсланран мӗн вӑйлӑрах? тенӗ.

18. И в седьмой день до захождения солнечного сказали ему граждане: что слаще меда, и что сильнее льва!

Тӳре 14 // Библи. Раҫҫей Библи пӗрлӗхӗ. Библи. — Санкт-Петербург.:2009. 1567 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней