Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

пулӑшасшӑнччӗ (тĕпĕ: пулӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Нумай ҫын пулӑшасшӑнччӗ, анчах та ҫак асӑну хӑмин тӑкакӗсене пӗтӗмпех унӑн тӑванӗсем хӑйсем ҫине илес терӗҫ, – терӗ чӑваш халӑх поэчӗ.

Помоги переводом

Чӗри тӗпне кӗрсе вырнаҫнӑ юлташне этем нихӑҫан та манса каймасть // Константин Малышев. http://suvargazeta.ru/news/cn-khyparsem/ ... sa-kaimast

Лукарье упӑшки патне чупса пычӗ, хывӑнма пулӑшасшӑнччӗ.

Помоги переводом

XIV // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Лина ӑна пулӑшасшӑнччӗ те, Альфред хирӗҫ пулчӗ.

Лина хотела было ему помочь, но Альфред отказался.

Тунтикун, декабрӗн ҫирӗм улттӑмӗшӗнче, Эмиль Катхультра пысӑк тӑкак туни, Коямнадиршӑ кашкӑр шӑтӑкне кӗрсе ӳкни // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эмиль ӑна питӗ пулӑшасшӑнччӗ те, ашшӗ ачана кантӑк ҫывӑхне те ямарӗ.

Эмиль хотел было взяться ему помогать, но папа его и близко к стеклу не подпустил.

Юнкун, октябӗрӗн 31-мӗшӗнче, Эмиль лашаллӑ пулать тата Петрель-фрупа пӗтӗм Виммербю ҫыннисене вилесле хӑратса пӑрахать // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Эпир турӑ ӗҫне пулӑшасшӑнччӗ.

А для того, чтобы оказать содействие делу Божьему.

I. Сӑмах — вӑй // Михаил Рубцов. Гюго Виктор. Тӑхӑрвун виҫҫӗмӗш ҫул: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 282 с.

Эпир сире чӑнласах пулӑшасшӑнччӗ.

Мы искренне хотели вам помочь.

1 // Николай Степанов. Никитин, Николай Николаевич. Ҫурҫӗр шурӑмпуҫӗ: роман; вырӑсларан Н.Степанов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 484 с.

Вӑл лӑпкӑ та итлекен Буланый лашана ҫавӑтса килчӗ; унӑн ҫурӑмӗ ҫине хӑйӗн пир кипкине сарчӗ, кантраран тунӑ урхалӑха ҫиелтен ҫакса ячӗ, вара вӑл Федор Лукича тӑма пулӑшасшӑнччӗ, анчах Федор Лукич, туя ҫине таянса, хӑех тӑчӗ, хӑйӗн шуралнӑ ҫӳҫлӗ, итлеми пулнӑ пуҫне мӑнаҫлӑн тытма тӑрӑшрӗ; лаша патне хӑех пычӗ, пӳрнисемпе ҫилхерен ҫатӑртаттарса тытрӗ, анчах кипке ҫине Евсей пулӑшнипе те улӑхса лараймарӗ.

Он привел Буланого, коня смирного и послушного; поместил ему на спину свою полстенку, сверху перекинул сделанные из веревки стремена и хотел было помочь Федору Лукичу встать, но Федор Лукич, опираясь на палку, поднялся сам, стараясь гордо держать свою седую, уже непослушную голову; сам подошел к коню, судорожно вцепился пальцами в гриву, но забраться на полстенку не смог даже с помощью Евсея.

XIX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней