Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

нумайччен сăмах пирĕн базăра пур.
нумайччен (тĕпĕ: нумайччен) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Павлик, пуҫне каҫӑртса, ҫак икӗ премӗк ҫине нумайччен пӑхса тӑчӗ Премӗксем калама ҫук илемлӗ, хӑйсен илемӗпе ачана илӗртеҫҫӗ.

Павлик долго стоял в раздумье, задрав голову, пряники манили его своей недостижимой и потому столь желанной красотой.

XLI. Ёлка // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Шӑплӑх нумайччен тӑсӑлчӗ, ҫав вӑхӑтра ашшӗ: — Эпӗ пӗлместӗп, ӑҫта-ши полици? Мӗншӗн штабран салтаксем ямаҫҫӗ? — тесе калама та ӗлкӗрчӗ.

Тишина тянулась так долго, что отец успел проговорить: — Я не понимаю, где же, наконец, полиция? Почему из штаба не посылают солдат?

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Алӑк урлӑ каҫма хӑяймасӑр, вӑл алӑк умӗнче нумайччен иккӗленсе тӑчӗ.

Не смея переступить порог комнаты, она долго делала в дверях реверансы.

XXXIX. Аркату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл сивӗ, тӗттӗм, темӗнле пӑчӑ шӑтӑкра, сарайсен тусанлӑ сывлӑшӗпе сывласа, нумайччен хыпашлакаласа утса пычӗ.

Он долго шел ощупью в душном, но холодном мраке, дыша пыльным воздухом сараев.

XXXVIII. Боевиксен штабӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Нӳрлӗ тӗттӗмре, вутӑ сарайӗсем ҫумӗпе нумайччен утса пычӗҫ.

Долго шли в сырой темноте мимо дровяных сараев.

XXXVII. Бомба // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Сасартӑк вӑл тӑртаннӑ, темле таврӑннӑ куҫӗсене Гаврик ҫинелле ҫавӑрчӗ, нумайччен ҫӑварӗпе кавлерӗ те, юлашкинчен: — Кимме илсе каймӗ-ши? — терӗ.

Вдруг он повернул к Гаврику отекшие, как бы вывернутые наизнанку глаза, долго жевал проваленным ртом и наконец выговорил: — Шаланду не унесет?

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Старик нумайччен тутисемпе кавлерӗ, унтан, шутласа илсе, майпен: — Терентий патне, — терӗ.

Старик долго жевал губами, прежде чем произнес — тихо, но сознательно: — К Терентию.

XXXIV. Подвалра // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл шкул директорӗн ҫумне Альбина Васильевна Павлована («40 лет первому в мире групповому полету в космос»), 10-мӗш класс хӗр ачине Лилия Владимирована («Юный гагаринец») космос медалӗсемпе наградӑланине хаваслӑн, нумайччен алӑ ҫупса йышӑнчӗҫ.

Помоги переводом

Ҫӗршыв хӳтӗлевҫисем шкулта ҫитӗнеҫҫӗ // Ҫӗнтерӳ ҫулӗ. Ҫӗнтерӳ ҫулӗ, 2010.03.03

Халӗ, тӗн ирӗклӗхӗ ҫинчен пӗлтернӗ хыҫҫӑн, вӑл гимназие вӗренме кӗресси ҫинчен шухӑшлать, вара ун картузӗ ҫинче те илемлӗ герб пулать, Петя унпа нумайччен класла вылярӗ.

Он мечтал, как теперь, ввиду наступившей свободы вероисповедания, поступит в гимназию и какой у него появится на фуражке красивый герб, Петя долго играл с ним в классы.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл нумайччен ашшӗ ҫумне ачашшӑн сӑтӑркаланчӗ, пуҫне ашшӗ чавси айне чикрӗ, унӑн хӗрлӗ кӑпшак мӑйне чуп турӗ.

Он долго и нежно терся возле отца, просовывая голову под его локоть, целовал красную пористую шею, пахнущую свежестью умывания.

XXXIII. Ушкисем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вара пӑр пек таса пӗлӗт ҫинче, вокзалӑн, пасарӑн леш енче, манчжур ҫӗлӗкӗсем пек пысӑк та хура курак йӑвиллӗ, ҫара туратлӑ йывӑҫсем витӗр пилеш пек хӗрлӗ шурӑмпуҫ нумайччен хӗрелсе тӑрать.

Тогда рябиновая заря долго горела на чистом, как лед, небе, за вокзалом, за привозом, за костылями заборов, за голыми прутьями деревьев, густо закиданных вороньими гнездами, большими и черными, как маньчжурские папахи.

XXXII. Тӗтре // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Куҫлӑх тӑхӑнса, вӑл картуз ҫине нумайччен пӑхать чӗлхипе — «ц-ц-ц» — тесе пакӑлтатрӗ те, юлашкинчен: — Мӗн хак тӑрать? — тесе ыйтрӗ.

Надев очки, он долго рассматривал фуражку со всех сторон, цокая языком — «ц-ц-ц», и наконец задал вопрос: — Сколько стоит?

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Малтан ӑна нумайччен тӑхӑнса пӑхса виҫрӗҫ, унтан хаклашрӗҫ, унтан герб суйларӗҫ.

Сначала ее долго примеривали, потом торговались, потом выбирали герб.

XXIX. Александровски участок // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӑл нумайччен чӗнмесӗр ларчӗ.

Он долго молчал.

XXVI. Йӗрлеҫҫӗ // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вӗсем пӗр-пӗрин куҫӗнчен нумайччен пӑхрӗҫ.

Они долго смотрели друг другу в глаза.

XXIV. Юрату // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Петя чунӗнче икӗ тӗнче нумайччен тавлашнӑ: пӗр енчен — шухӑшри армансем, ҫынсем «лӑпланса канакан» вырӑнсем, тепӗр енчен, — Гаврик пиччӗшӗ Терентий пурӑнакан чугун ҫул ҫывӑхӗнчи илемлӗ «Ҫывӑхри Армансем».

И долго еще в Петиной душе боролась призрачная картина воображаемых мельниц, где «упокояются», с живой, разноцветной картиной железнодорожной слободки Ближние Мельницы, где жил братон Гаврика Терентий.

XXII. Ҫывӑхри армансем // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Вокзал сачӗ тавра ҫаврӑнса кайнӑ чухне Гаврик, чарӑнса, вокзал ҫинчи сехет ҫине пуҫне ҫӳлелле ҫӗклесе нумайччен пӑхса тӑчӗ.

Огибая вокзальный сквер, Гаврик остановился, задрал голову и довольно долго смотрел на циферблат вокзальных часов.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Тӗлӗнмелле лаша ҫинчен мӗн шухӑшламаллине пӗлмесӗр, вӑл нумайччен чӗнмесӗр тӑчӗ.

Он долго стоял молча, не зная, что думать об удивительной лошади.

XII. «Лаша тейӗн тата!» // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

«Эпӗ ҫитрӗм… Мӗнле черчен-ҫке эсир, перӗнме те хӑрамалла. Кӑшт лексессӗнех чӑл-пар саланса каяссӑнах туйӑнать. Ачашскерсем…» — кӗл чечексем ҫине нумайччен пӑхса тӑчӗ хӗр.

«Я пришла... Какие же вы хрупкие, даже притрагиваться страшно. Кажется, если притронешься все рассыпется в прах. Ласколюбивые...», — долго смотрела на розы девушка.

Кӗл чечексем // Валентина Элиме. Килти архив

Павлик нумайччен чӗнмерӗ.

Павлик долго молчал.

X. Килте // Александр Ярлыкин. Валентин Катаев. Пӗччен парус шуррӑн курӑнать. Александр Ярлыкин куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней