Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

маннӑшӑн (тĕпĕ: ман) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Акӑ халӗ ун ҫинчен маннӑшӑн пире «вӗрентме» тытӑнчӗ.

Помоги переводом

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 3–73 с.

Унран ӗнер укҫа ыйтма маннӑшӑн хӑйне хӑй ӳпкелесе Клиссон салхуллӑн тумланчӗ, калаҫӑва тапратма васкамарӗ-ха.

Жалея, что вчера забыл выпросить у нее денег, Клиссон понуро оделся; он не торопился вступать в разговор.

Акварель // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 226–232 с.

Алексей кӗреҫепе юра васкаса ывӑтрӗ, тӗркӗшнӗ хушӑра старике маннӑшӑн хӑйне хӑй вӑрҫрӗ.

Алексей, яростно отбрасывая снег лопатой, ругал себя в душе за то, что в сутолоке забыл о старике.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Ним усӑсӑр шырани ӑна сасартӑк темле усал пулассине систерчӗ, тупа тунине пӑрахӑҫласа, пурнӑҫ чӑрмавне пула тӑванне, ҫав тери ҫывӑх ҫынна маннӑшӑн, тата — унтан та ытларах! — урӑххине юратса арӑмне аса илменшӗн ӳпкеленӗ пекки пулнӑн туйӑнчӗ.

Тщетные поиски вдруг дали ему понять, что с ним что-то не так, что он, нарушив клятву, забыл о своем дорогом, столь близком к жизни, и — тем более! — как будто упрекнул другого в том, что он не вспомнил о жене.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Епле ятламарӑм пуль эп хама ҫак вӑхӑтра шӑрпӑк чиксе тухма маннӑшӑн!

Как я ругал себя за то, что не взял с собой спичек!

Тайгари каҫ // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 16–22 с.

Хӑй маннӑшӑн тарӑхса тата машинӑна урӑх ҫӗре ярассинчен хӑраса, вӑл ывӑннӑ лашине тӑратрӗ.

Досадуя на свою оплошность и опасаясь, как бы машину не угнали в другое место, он остановил усталого коня.

Вӑрҫӑ секречӗ // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар, Аркадий Петрович. Вӑрҫӑ секречӗ: [повеҫ] / А. П. Гайдар. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 175 с.

— Литературӑпа вӗрентет вӗт вӑл пире, анне! — ӑнлантарчӗ Аленкӑ, амӑшӗ ҫакна каллех маннӑшӑн кӳреннӗ пек пулса.

— Она же у нас по литературе, мам! — как бы досадуя на забывчивость матери, пояснила Аленка.

21 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Темшӗн-ҫке, те пӳртне вӑхӑтра светить тума маннӑшӑн, ҫулленех, ялан пӗр вӑхӑтра, арӑмӗпе тӗлӗнмелле япала пулса иртет: ташлас килекен пулать, хуть мӗн ту эс ӑна.

И, видно, уже в наказание, что не спохватился тотчас после того освятить хату, бабе ровно через каждый год, и именно в то самое время, делалось такое диво, что танцуется, бывало, да и только.

Пӗр чиркӳри тиечук пулни-иртни ҫинчен каласа пани // Василий Алагер, К. Никифорова, Михаил Рубцов, Афиноген Кузьмин. Николай Гоголь. Диканька ҫывӑхӗнчи хуторти каҫсем. Вырӑсларан чӑвашла В. Алагер, К. Никифорова, М. Рубцов, А. Кузьмин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 254 с.

Нивушлӗ тепӗр темиҫе кунтан, пушӑ вӑхӑтра хӑй мастерской ҫинчен маннӑшӑн, Рахметов ятланӑ пекех, Вера Павловна иртнӗ тӗркӗшӗве аса илӗ, хӑйне хӑй ятламӗ тесе шухӑшлатӑн эсӗ?

Неужели ты думаешь, что сама Вера Павловна, когда на досуге, через несколько дней, стала бы вспоминать прошлую сумятицу, не осудила бы свою забывчивость о мастерской точно так же, как осудил Рахметов?

XXXI // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Подъездра таплаттарса утнӑшӑн та, алӑка шаплаттарса хупнӑшӑн та, сывлӑх сунма маннӑшӑн та…

Все припомнила соседу, что громко топает, поднимаясь по лестнице, не здоровается с некоторыми соседями, дверью громко хлопает.

Ванчӑк чӳрече // Денис Гордеев. «Халӑх шкулӗ – Народная школа» №5/2019 стр. 56-60

Ӗлӗкрех мана юратманшӑн, аттене маннӑшӑн ӳкӗнет вӑл; тен, вӑл Гаершӑн, вӑл пире тарӑхтарнӑшӑн каҫару ыйтать пулӗ.

Она жалела, что прежде не любила меня, раскаивалась, что забыла отца, быть может, просила прощения за Гаера, за все, что он с нами делал.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Валентин Урташ, Илпек Микулайӗ. Вениамин Каверин. Икӗ капитан. Валентин Урташпа Николай Илпек куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней