Поиск
Шырав ĕçĕ:
Ас тӑватӑр пуль, «киремет хурамине» кастарасшӑн мар пулчӗ, халь акӑ Палюк мучипе эпир Твиккапа Квикка валли йӑвасем туса панӑшӑн пӗрмай лӑркать.
Ҫав кирлӗ вӑл юлхава // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 64–67 с.
— Кам унта лӑркать? — ыйтнӑ Кононов, куҫхаршисене шӑмарса.
XIII // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Пыратӑн ҫапла урампа, ӑнсӑртран икӗ извозчик калаҫнине илтетӗн, — пӗри тепӗрне калать: «Ав Ежов пырать! Питӗ вӑйлӑ лӑркать, шӑнасем аптратнӑ ӑна!» — тет.
X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.
Маншӑн пулсан хӑть эсӗ тата икӗ уйӑх пурӑн, арӑм хушмасть ав, кашни кун лӑркать, эсрел ами!По мне ты хотя бы ишо два месяца жил, да баба не велит, ругается кажин день, проклятая!
XI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.
Страницы:
- 1