Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

лӑнк сăмах пирĕн базăра пур.
лӑнк (тĕпĕ: лӑнк) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӗлӗнмелле этем вӑл: пӗр пушӑ минут пултӑр — ҫынсем канма лараҫҫӗ-и, чӗлӗм туртаҫҫӗ-и — вӑл наччас кукленсе ларать, ҫӗлӗкне ҫамки ҫине пусарать, тепӗр самантранах пуҫӗ лӑнк та лӑнк! каять, кӗҫех харлаттарма пуҫлать.

Помоги переводом

I // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 108–131 с.

Ҫул лакӑм-тӗкӗмлӗ те, ҫатанлӑ урапа ывӑннӑ лашасене турткалать-лӑскать кӑна: лӑнк та лӑнк каять, кӑрт тӑ кӑрт туртӑнать, ҫӑтӑр та ҫӑтӑр тӑвать.

Ухабистая дорога безжалостно мотала плетеный тарантас и усталых лошадей из стороны в сторону, и Вазюк с тревогой ждал: или тарантас развалится, или лопнут ободья колес и рассыплются все спицы.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑйӗн чипер пикипе юнашар пуҫне каҫӑртса пынӑ ман пирӗн наҫилкка ҫине чӑх куҫ ернӗ ҫын пек пырса кӗчӗ те, ҫавӑнтанпа чӗре ниепле те вырӑнне ларса пӗтеймест, — хаш! сывласа ячӗ, пуҫне лӑнк усрӗ хуп-хура куҫли.

Помоги переводом

XIV // Лаврентий Таллеров. Таллеров Л.В. Сӑпка юрри: повеҫсем, калавсем тата очерксем. Чӑваш кӗнеке издательстви. Шупашкар, 1979 ҫ. — 400 с. — 94–253 с.

Хӑш-пӗр бутылки ҫапла кӑткӑсемпе лӑнк тулса ларнӑ.

Помоги переводом

«Тискер» этем // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 17–19 с.

Вӑл, ҫӗр каҫа ҫывӑрмасӑр ӗшеннӗскер, кӑвак пуҫне часах лӑнк! усрӗ, тӗлӗрсе кайрӗ.

Помоги переводом

Макаҫей ҫунни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Ларма тӑрсан чӗркуҫҫййӗсем лӑнк хутланаҫҫӗ те, вӑл юр ҫине тӗшӗрӗлсе анать.

Но стоит Яндулу присесть, как колени подкашиваются, и ветер опрокидывает его на снег.

Ҫил-тӑманлӑ каҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Юлашкинчен вӑл пуҫне катка хӗррине лӑнк! ярать те харлаттарсах ҫывӑрма тытӑнать.

Вот он снова уронил голову на край кадки и уже захрапел по-настоящему.

Яка Илле мунча кӗрет // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Лӑнк усӑнса тӑракан тӑртаннӑ питлӗ Якур ҫӗре, ҫӳпҫе ҫумне, хутланса ларнӑ.

Ягур с распухшим отечным лицом сидит прямо на полу, прислонившись к кадке и корчась от зубной боли.

Хӑна-вӗрле // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ларсассӑн вӑл питӗ ватӑ иккенне куртӑм эпӗ: аллипе мучи курӑк ҫине тӗреннӗ чух, унан пӗвӗ, хытанка та типшӗм кӑна пулсан та, вӗттӗн чӗтрет, вӑйсӑррӑн лӑнк! каять.

И, когда он садился, я увидел, что он уже очень стар: руки, когда старик опирался ими о траву, даже под его сухим, наверное, совсем и невесомым, телом мелко дрожали и подламывались.

Турат ҫинчи сливӑсем // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 184–189 с.

Сасартӑк вӑл пурне лӑнк! ярать: — Ҫук, ҫук, эп ӑнсӑртран ҫеҫ, ахаль ҫеҫ, — тӳрре тухма тӑрать Бабушкин.

И вдруг клюнул носом: — Я ничего, ничего, просто так.

Тӑватӑ листовка // Александр Галкин. Прилежаева М. П. Ленин пурнӑҫӗ: повесть; Александр Галкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 255 с.

Лӑнк кӑна тулли сыпкӑмӑн-сыпкӑмӑн ӗҫсе, Владимир чей стаканне пушатрӗ те пирус тивертсе ячӗ.

Владимир на крупные глотки допивает чай и начинает закуривать.

4 // Петр Львов, Георгий Ефимов. Шуртаков С.И. Ҫаврӑннӑ юрату. Повеҫпе калавсем. Вырӑсларан куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1977. — 190 с. — 3–180 с.

Вӑл, хумсӑр кӳлӗре лӑнк пулнӑ кимӗ евӗр, канлӗ те шухӑшсӑр.

Да и та казалась задумчивой и тихой, точно задремавшая на глади озера лодка.

3 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

Василий ашшӗне ҫавӑрса вырттарчӗ, лешӗ ӑна алӑран шӑлса илчӗ, куҫӗсенчен темле, чӗтресе тӑракан ачашлӑхпа пӑхрӗ, вара сасартӑк пуҫне лӑнк ячӗ те шӑпланчӗ.

Василий перевернул отца, тот тронул его за руку, посмотрел в глаза с какой-то дрожащей нежностью, и вдруг опустил голову и замолчал.

1. «Кивви ҫӗнӗлле» // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Пӗчӗк кӗпер ҫинчен аннӑ урапа ланкашкара лӑнк сиксе илсен, Степан Бояркин тилхепе тытса пыракан Серьга Хахая, Ольховкӑри лавкара ӗҫлекенскерне, хулпуҫҫийӗнчен тӗртрӗ.

Когда телега, съезжая с мостика, мягко стукнулась в выбоине, Степан Бояркин тронул за плечо Серьгу Хахая, продавца Ольховской лавки, который правил лошадью.

II // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

Вӑл, шурса кӑвакарнӑскер, чӗтреве ӳкнӗскер, халӑхпа лӑнк тулса ларнӑ офицерсен столовӑйне ыткӑнса пырса кӗрет.

Бледный, трясущийся, вбегает он в офицерскую столовую, которая полна народом.

XVI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

— Эх, тӑванӑмҫӑм эс манӑн, — йӑлт арканнӑ пек, пуҫне лӑнк усрӗ Лех.

— Эх, братец ты мой, — с сокрушением поник головой Лех.

VIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней