Корпус чувашского языка

— Мӗн, хӗр пек, анне тесе кӑшкӑран! — йӗкӗлтенӗн ыйтрӗ хӑшместӗр.

Помоги переводом

Хӑшместӗр йывӑҫӗ // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

— Эс ма кӑшкӑран? — ун еннелле ҫаврӑнса тӑчӗ Янтул лӑпкӑн, ӑшӗнче хыпса.

— Ты чего раскричался? — стараясь казаться как можно спокойнее, негромко проговорил Яндул, хотя нутро его полыхало огнем.

Ҫӗнӗ хуҫа // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

«Эс мӗн кӑшкӑран?

— Чего орешь-то?

Шупашкар пасарӗнче // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ухӑ йӗппи этем мӗлкине лексен савӑнса кӑшкӑран, хӑйӑр ӑшне кӗрсе тӑрӑнсан шӑп кӑна тепре ҫаврӑнса ишсе килен.

Помоги переводом

Вӑрӑм Ура пулӑшни // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

— Хуллен, Лида, мӗн кӑшкӑран?

— Тише, Лидка, что ты орешь?

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Малтанлӑха кӑна йывӑр вӑл, ак, пӗрре ҫырма хӗрне кайса «Атте!» тесе кӑшкӑран та — вара хӑнӑхса та каян.

Это поначалу трудно, ты пойди на берег реки да крикни несколько раз: папа! папа! — так и привыкнешь.

Пӗрремӗш курӑну // Арсений Тарасов. Килти архив

— Эс мӗн кӑшкӑран ҫак? — тӗлӗнерех сас пачӗ лешӗ.

— Ты чего орешь? — голос в трубке удивился.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Галина Матвеева. Килти архив