Корпус чувашского языка

Ӑна кӗтсе илмя пӗтӗм халӑх хирӗҫ тохнӑ, онӑн ҫолӗ ҫиня чечексем, кӑчкӑсем, кӑчкӑллӑ сюзе тораттисем пӑрахнӑ, — илтӗнет Вознесенский аттен урмӑша пуҫланӑ сасси.

Помоги переводом

V // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Туратсем ҫине ҫеп-ҫемҫе кӑчкӑсем тухаҫҫӗ, мамӑк пек сарӑлаҫҫӗ, унтан ҫулҫӑсем тухма пуҫлаҫҫӗ…

Распустятся на ветке барашки пушистые, а потом листочки…

Маруся, Галя тата Вера ҫухални // Илле Тукташ. Шварц, Е.Л. Пӗрремӗш класра; И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 124 с.

Йывӑҫсем ҫинчи кӑчкӑсем шӑппӑн, чаплӑн кӳпчеҫҫӗ.

Почки на деревьях тихо, торжественно набухали.

XI // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Дон йӑлӑмӗнче шыв айне пулнӑ ҫӳҫесем кунран кун ӗнтӗ симӗсленсе пыраҫҫӗ, туратсем ҫинчен симӗс кӑчкӑсем шерепеленсе усӑннӑ.

Вербы затопленного обдонского леса чуть приметно зеленели, с ветвей кисточками свисали сережки.

XXII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Анчах каретӑра ларакан ҫитерсе самӑртнӑ, мӑн кӑмӑллӑ та тӑмпайла упӑте, мӑнтӑр хырӑмӗ ҫине кӗленче татӑк-кӗсӗкӗ хунӑскер, нихӑҫан та ирӗклӗхӗн мӑнаҫлӑ чеченлӗхне ӑнланаймасть, хавхалану савӑнӑҫне туйма-чухлама пултараймасть, хӗрлӗ хӑва туратти ҫинче кӑп-кӑпӑш кӑчкӑсем кӗмӗлленнине курса, хӑпартлануллӑ тӗлӗнӗвӗн пылак куҫҫулӗпе йӗреймест!

Но никогда откормленная, важная и тупая обезьяна, сидящая в карете, со стекляшками на жирном пузе, не поймет гордой прелести свободы, не испытает радости вдохновения, не заплачет сладкими слезами восторга, глядя, как на вербовой ветке серебрятся пушистые барашки!

XXI // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Ҫыран хӗрринчи ҫӳҫесем кӑчкӑсем, ачаш ҫулҫӑсем кӑларса мамӑкланчӗҫ, йывӑҫсем хӑйсем ҫине витӗр курӑнакан ярапасем ҫакса тултарнӑ тейӗн ҫав.

Ивы и вербы у речки оперились нежными листьями, точно деревья завесились прозрачной кисеей.

11-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951