Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

куҫӗсенчи (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ак ӗнтӗ вӗсем вальсӑн тӑнӑҫ сыпӑкӗпе килӗшӳллӗн, пӗрремӗш лапка юрӑн ытамлашнӑ икӗ пӗрчи пек ҫаврӑнма-ярӑнма пӑрахрӗҫ те, пӗр-пӗрне куҫӗсенчи юрату хӗвелӗпе ӑшӑтса, урисене урайран уйӑрмасӑр калла-малла йӑкӑштаттарса ҫеҫ лӑпкӑ ташӑ манерӗнче юлчӗҫ.

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Халӗ кӑна кулкаласа калаҫакан хӗрарӑм тӑруках шӑпланса тӑчӗ, унӑн куҫӗсенчи выляса тӑракан кулӑ таҫта кайса ҫухалчӗ.

Помоги переводом

VII // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Джесси ун патнелле ыткӑнчӗ; куҫҫульне тытса чараймасӑр, куҫӗсенчи сехӗрленӳпе кулса аппӑшне аллисенчен ҫатӑрласа тытрӗ, аялалла вӑйсӑррӑн сӗтӗрнӗ май хыттӑн пӑшӑлтатать:

Джесси бросилась к ней; не удержав слез и смеясь со страхом в глазах, она схватила ее руки, слабо таща сестру вниз и твердя:

XX сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Куҫӗсенчи ӑшӑ кулӑпа, тав тунӑн тӗмсӗлсе вӑл кулсах хуравларӗ:

Взглянув с признательностью, с теплым смехом в глазах, она сказала смеясь:

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Моргиана — ывӑннӑ куҫӗсенчи, пӑчӑртанӑ тутинчи сивлек кулӑпа — йӑмӑкӗн куҫӗсемпе ӑнсӑртран тӗл пулчӗ; ӑна ҫапларах туйӑнать: йӑмӑкӗ унран чи вӑрттӑнни, чи хаярри пирки куҫӗсемпе ыйтмасть пуль те?

Моргиана, с тусклой улыбкой в утомленных глазах и сжатых губах, случайно встретила ее взгляд, и ей показалось, что сестра глазами спрашивает о самом сокровенном, о грозном.

XVII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Анчах килен-каян валли темиҫе хут сӗтел лартрӗҫ, темиҫе хут чашӑк-тирӗк пуҫтарчӗҫ, — паллах, хӑнасене вӑл ирхи пулӑм пирки пӗр сӑмах та шарламарӗ, Петронийӑна та сӳпӗлтетме хытарсах чарчӗ, — кун вара лӑпкӑн иртсе пырать: чӳречене хирӗҫле пысӑк сӗтел хушшинче шӑна хӑвалакаласа Лаура Мульдвей та, куҫӗсенчи усал йӑлтӑртатупа кулакан Георг Ван-Конет та нихӑҫан та ларман тейӗн.

Но много раз убирались и накрывались столы для посетителей, которым Давенант ничего не говорил о событиях утра, запретив также болтать Петронии, а день проходил спокойно, как будто никогда за большим столом против окна не сидели Лаура Мульдвей, отгонявшая муху, и Георг Ван-Конет, смеявшийся со злым блеском глаз.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тухтарӑн тимлӗ те шухӑшлӑ сӑнӗ — пӗкӗ пек куҫ харшисем, куҫӗсенчи металл йӑлтӑртатӑвӗ, хырнӑ тӑваткал янах айӗ — ҫӑлӑнӑҫ вӑрттӑнлӑхне тӗплӗ упрать тейӗн, анчах нумай укҫа сӗнтӗр кӑна — вара тухтӑрӑн тӑрӑшсах сыхлакан вӑрттӑнлӑхӗ ҫак шӑм-шакран чӗрӗ-сывӑ ӳт туса хураять.

Сосредоточенное, серьезное лицо доктора, с крутыми дугами бровей, металлическим блеском глаз и квадратным, выбритым подбородком, казалось, тщательно хранило секрет спасения, но стоило обещать много денег — и этот, ретиво охраняемый, секрет доктора снова превратит этот скелет в здоровое тело.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 305–309 с.

Ывӑлӗ патне ӑнтӑлса пычӗ; янӑравлӑ кӗске кулӑ, тытӑнчӑклӑ кӑшкӑру тата куҫӗсенчи куҫҫулӗ — ҫакӑ ҫеҫ.

Она стремительно подошла к сыну; короткий грудной смех, сдержанное восклицание и слезы в глазах — вот все.

II. Грэй // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремёш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 9–90 с.

Ашшӗ куҫӗсенчи паҫӑрхи шиклӗх пӗтсе пынӑ, вӗсем чӗрӗле пуҫланӑ…

Тревога исчезала из глаз отца, они оживлялись…

III // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Вӑл хаваслӑн кулса ячӗ; унӑн симӗсрех кӑвак куҫӗсенчи вӗри хӗлхемсене кура, Соболь та хавассӑн пулчӗ.

Он весело засмеялся, и, глядя на боевые искорки в его зеленовато-серых глазах, так же весело завторил ему Соболь.

2. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Анчах ҫавӑнтах вӑл йӗркеллӗрех калать, ҫапах та хӑйӗн, ватӑ ҫын куҫӗ пек мар ҫутӑ, чакӑр куҫӗсенчи мӑшкӑласа кулас вут-ҫулӑм сӳтермест:

Но тут же говорит более серьезно, не угашая, однако, огонька насмешки в голубых, не по-старчески ясных глазах:

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Унӑн сӑн-пичӗ шурса кайнӑ, куҫӗсенчи куҫҫуль типмен.

Лицо его теперь было бледно и безжизненно, и вокруг глаз виднелись еще следы слез.

VII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Вӑл пӗркеленчӗк ҫамкине ҫилӗллӗн пӗре-пӗре илнӗ, куҫӗсенчи ҫутӑсем те пӗрре сиввӗн, тепре тӗссӗрӗн ҫуннӑ.

Болезненно морщил лоб, взгляд его становился угрюмым и тусклым.

5. Ватӑ ҫарҫынни // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Тихонов, Н. Совет ҫыннин сӑн-сӑпачӗ: Ленинград калавӗсем / Николай Тихонов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1942. — 54 с.

Юратакан чӗрчунӑн куҫӗсенчи ун пек куҫҫулӗсене кам курман, — ҫав ҫын, ҫӗр ҫинче этем ырӑ сунан кӑмӑлпа тата именӳпе пӗтӗмпех шӑпланса, хӑйне ҫав тери телейлӗн туйма пултарнине те сӑнаса курман.

Кто не видал таких слез в глазах любимого существа, тот еще не испытал, до какой степени, замирая весь от благодарности и от стыда, может быть счастлив на земле человек.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Унӑн Михаила ыталасси килнӗччӗ, анчах кулмасӑр пӑхакан куҫӗсенчи тараватсӑр сивӗ хӗлхеме асӑрхарӗ те тытӑнса тӑчӗ.

Он хотел обнять Михаила, но увидел в безулыбчивых глазах его холодок, неприязнь и сдержался.

VI // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Вӑл кӑштах ҫӗкленчӗ те, касса тикӗсленӗ ҫутӑ хӑмӑр мӑйӑхӗ айӗнче хӑрах тути хӗррипе ҫеҫ кулса, куҫӗсенчи, ватӑлса кайнӑ пӗтӗм сӑнӗ-питӗнчи сивӗ хӗлхеме тартманнипех, хыпаланса та хӗпӗртесе кайса аллине тӑсрӗ:

Он привстал и, улыбаясь из-под подстриженных каштановых усов одними губами, храня в глазах, во всем постаревшем лице неприступную суровость, растерянно и обрадованно протянул руку.

VI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Виҫҫӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1974. — 438 с.

Аксинья чӗрне тӑррин утса ҫӳрекен, пӑшӑлтатса калаҫакан пулчӗ, ҫапах та унӑн куҫӗсенчи хӑравҫӑлӑх кӗлӗ ӑшӗнче Григорий чӗртсе хӑварнӑ вут-хӗмӗн пӗр кӑварӗ кӑшт палӑри-палӑрми тӗлкӗшсе выртать.

Аксинья ходила на цыпочках, говорила шепотом, но в глазах, присыпанный пеплом страха, чуть приметно тлел уголек, оставшийся от зажженного Гришкой пожара.

16 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Унӑн куҫӗсенчи ҫутӑллӑх темшӗн таҫта кайса ҫухалчӗ.

Блеск его глаз отчего-то куда-то делся.

XX // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

— Федор Лукич, эсӗ чӑннипех те запорожец е пӗр-пӗр паттӑр пекех! — йӑпӑлтата пуҫларӗ Нарыжный, вара унӑн куҫӗсенчи пӗчӗк шуйттансем ташлама пуҫларӗҫ.

— Федор Лукич, да ты прямо как запорожец или какой борец! — сладко заговорил Нарыжный, и чертики в его глазах пустились в пляс.

VIII // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Кондратьев ытла тимлесе пӑхнипе Татьянӑн айӑплӑн пӑхакан кӑвак куҫӗсенчи йывӑр кичемлӗх те, ырханланнӑ та темле ватӑлнӑ пек туйӑнакан питӗнче кулас килмен ҫӗртенех савӑнӑҫлӑ кулӑ палӑрнӑ те пытанса юлман.

Из-за чуткого осмотра его взору удалось заметить тяжелую скукоту в виновато глядящих глазах Татьяны, счастливую улыбку, что невольно появилась на измученном и выглядевшем устало ее лице.

I // Александр Яндаш. Бабаевский, Семен Петрович. Ҫӗр ҫинчи ҫутӑсем: роман; вырӑсларан Исаак Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 7–514 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней