Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

куҫӗн (тĕпĕ: куҫ) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Малашлӑхра – энергин ҫӗнелекен ҫӑл куҫӗн хӑвачӗпе ӗҫлекен электростанци тӑвасси, электромобильсене зарядламалли станцисем уҫасси.

В перспективе – строительство электростанции на возобновляемых источниках энергии, открытие зарядных станций для электромобилей.

Олег Николаев Энергетик кунӗпе саламлани (2023) // Олег Николаев. https://chuv.cap.ru/news/2023/12/22/chva ... ergetik-ku

Хӑҫан, кама? — сехре ҫап-ҫавракалатнӑ куҫӗн пӗтӗм хаярӗпе йӗп чикрӗ ӑна халӗ пуҫлӑх.

Помоги переводом

Кулӑш инкекӗ // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 170–180 с.

Вӑл та, пит-куҫӗнче сӑпайлӑ, ҫемҫе кулӑ вӗлкӗштерсе, Ула Тимӗре хӑй куҫӗн ытамне вичкӗннӗн вӑльть та вӑльть илкелет.

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

Тепре ҫав еннелле пӑхсан, каччӑ хӗр куҫӗн ылтӑн ҫутисене татах тытса юлма ӗлкӗрчӗ.

Помоги переводом

XXXI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Феня шӑннӑ чӳрече куҫӗн хӗррине пӑхса тӑнӑ; кӗленче ҫинче ҫурта ҫути, хӗрлӗ хӗлхемлӗн сапаланса, йӑлтӑрнӑ.

И Феня загляделась на край замороженного стекла, в котором красными искрами отражался огонь свечи, дробясь и сверкая.

VI // Петӗр Хусанкай. Телешов Д.Н. Типшар: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 56 с. — 8–56 с.

Куҫӗн вӑрӑм хӑрпӑкӗсем чӗтренме пуҫларӗҫ.

А длинные ресницы задрожали.

XIX // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Куҫӗн хура шӑрҫинче пӗр вӑхӑтрах темиҫе хӗвел йӑлтӑртатса илчӗ.

В черных зрачках отражалось сразу несколько солнц.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Анчах вӑл Ленӑпа калаҫма пуҫласанах, хӑйӗн вӗриленсе кайнӑ питҫӑмартийӗ ҫине унӑн куҫӗн ҫивӗч ҫутийӗ ӳкнине туйрӗ.

Но стоило ей заговорить с Леной, как она снова почувствовала острый луч его взгляда на своей разгоряченной щеке.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Евстафьев. Павленко П.А. Телей: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 312 с.

Ун таврашӗнче яланах арӑмӗн кӑмӑлсӑр сасси янӑраса тӑрать ӗнтӗ, ун симӗс куҫӗн ҫунтаракан ҫулӑмӗ йӑлтӑртатса тӑрать тата, арӑмӗ чӗрӗ чух ун чӗринче вӑхӑтсӑр пӗтнӗ ачасемшӗн тавӑрма чӗнекен тунсӑхӗ нихҫан та пӗтес ҫук.

И всегда будет звучать около него недовольный голос жены, будет сверкать жгучий блеск ее зеленых глаз и не умрет в ней, пока жива она, мстительная, волчья тоска матери о погибших детях.

XVIII // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

— Нимӗн те каламастӑп эпӗ сана! — тесе пуҫларӗ сӑмахне хохол, Весовщиков тӑшманла пӑхнине хӑйӗн сенкер куҫӗн кичемрех куллипе ӑшшӑн ачашласа.

— Ничего я тебе не скажу! — заговорил хохол, тепло лаская враждебный взгляд Весовщикова грустной улыбкой голубых глаз.

XX // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Ав вӑл, авӑ унӑн куҫӗн хӗрлӗ тӗсӗ…

Вот он, вот красный цвет его глаза…

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Куҫӗн шӑрҫисем нимӗне те асӑрхамаҫҫӗ…

Зрачки не реагируют…

5 // Антал Назул. Титов, Владислав Андреевич. Вилӗме ҫӗнтерсе…: повесть; вырӑсларан Анатолий Ерусланов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1972. — 7–163 с.

Мейӗр, пушшине те илӗр эппин!.. — Вӑл, аллипе хаяррӑн сулса ярса, чие хуллинчен тунӑ пушӑ аврине шыв куҫӗн варрине вӑркӑнтарчӗ.

Нате ж вам и кнут!.. — он отчаянно размахнулся, кинул на середку полыньи вишневое кнутовище.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Шыв юхӑмӗпе ҫил сарлака шыв куҫӗн хура ҫӑварӗ тӑрӑх пӑр катӑкӗсене юхтараҫҫӗ; ҫавра ҫил пек пӗтӗрӗнсе, хумсем явӑнаҫҫӗ, сивлеккӗн чӑштӑртатса чӳхенеҫҫӗ.

Ветер и стремя гоняли по широкому черному кругу полыньи куски льда, волны трясли зелеными вихрами, шелестели.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫакӑнти шыв куҫӗн сулахай хӗрринелле утса кайрӗ те Мелеховсен суккӑр кӗсри.

К полынье, к левому ее краю, и направляла мелеховская кобыла слепой свой шаг.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Ҫав ланкашка патӗнчи хӑйӑрлӑ ҫыран айӗпе вӗре ҫӑлсем тапса тухаҫҫӗ — хӗл каҫипе те унта шыв пӑрланса лармасть; сарлака шыв куҫӗн симӗс кӗленчи ӑшӑ сывлӑшпа сывлать те, Дон тӑрӑх выртакан хӗллехи ҫул, ҫак вырӑнтан шиклӗн пӑрӑнса, питӗ аякран ҫаврӑнса каять.

Около прорвы из супесного берега бьют ключи — лед там не смерзается всю зиму, теплится зеленым широким полудужьем полынья, и дорога по Дону опасливо обегает ее, делает крутой скачок в сторону.

XIV // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Унӑн сылтӑм куҫӗн аялти хупаххи ҫине хӑмӑр пӑрҫа пек ҫаврака тур палли тухса ларнӑ, — пуҫне ҫӳлти хупаххипе ҫӑтӑ хупма чӑрмантарса тӑрать.

На нижнем веке его правого глаза коричневой выпуклой горошиной сидела родинка.

XI // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Тепӗр ик-виҫӗ минутран операци пӳлӗмӗнчен урмӑш сасӑпа юрлани илтӗнчӗ: аманнӑ ҫынна хлороформпа ҫывӑратса янӑ пулнӑ, вӑл хӑйӗн осколка тивнипе юхса тухнӑ куҫӗн юлашкине касса кӑларнӑ чухне юрласа тата уҫӑмсӑр ятлаҫса выртнӑ иккен.

Спустя несколько минут оттуда послышалась приглушенная песня: пока раненому удаляли остаток глаза, выбитого осколком, он, усыпленный хлороформом, пел и невнятно ругался.

23 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Уҫать те — ун ҫинче тӳрех Аксюшӑн тӗмсӗлсе мӗлтлетекен хура куҫӗн шӑрҫисем.

Открывает и прямо над ним — мерцающая синевою чернь Аксиньиных глаз.

12 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Бек-Агамалов хӑвӑрттӑн, лаша евӗр, тулхӑрса сывланине те илтрӗ Ромашов, ун куҫӗн хӑрушла шуррисемпе йӑлтӑр-ялтӑр ҫуталакан шӑрҫисене те, шатӑртатса хускалакан шурӑ янахне те курчӗ, анчах ҫак пӑсӑлса улӑшӑннӑ, тискерленсе кайнӑ питре ӑссӑрлӑх вучӗ кашни самантрах сӳнсе-сӳнсе пынине туйрӗ ӗнтӗ вӑл.

Ромашов слышал частое, фыркающее, как у лошади, дыхание Бек-Агамалова, видел его страшные белки и остро блестящие зрачки глаз и белые, скрипящие движущиеся челюсти, но он уже чувствовал, что безумный огонь с каждым мгновением потухает в этом искаженном лице.

XVIII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней