Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

курнӑҫу сăмах пирĕн базăра пур.
курнӑҫу (тĕпĕ: курнӑҫу) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Эпӗ казак шухӑшне хирӗҫ каласа тӑмарӑм, унпа пӗрле комендант ҫуртне кайрӑм, ҫул тӑршшӗпех Пугачевпа мӗнле тӗл пулса, ку курнӑҫу мӗнле пӗтесси ҫинчен шухӑшласа пытӑм.

Я не почел нужным оспоривать мнения казака и с ним вместе отправился в комендантский дом, заранее воображая себе свидание с Пугачевым и стараясь предугадать, чем оно кончится.

Саккӑрмӗш сыпӑк. Чӗнмен хӑна // Михаил Сироткин, Никифор Ваҫанкка. Александр Пушкин. Капитан хӗрӗ. Вырӑсларан Н.Т. Ваҫанккапа М.Я. Сироткин куҫарнӑ. Чӑваш АССР государство издательстви, 1940

Лиза ӑна хӑй ҫапла ҫӑмӑлттайланса хӑтланнӑшӑн ӳкӗнни ҫинчен, хальхинче вӑл панӑ сӑмаха тытас тесе ҫеҫ тухни ҫинчен, ҫак курнӑҫу юлашки пулма тивӗҫли ҫинчен, тата ҫакӑн пек нимӗн ырӑ кӑтартас ҫук паллашӑва пӗтерме кирли ҫинчен каласа панӑ.

Лиза призналась, что поступок ее казался ей легкомысленным, что она в нем раскаивалась, что на сей раз не хотела она не сдержать данного слова, но что это свидание будет уже последним и что она просит его прекратить знакомство, которое ни к чему доброму не может их довести.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Вӑл хӑй ӑшӗнче ирхи курнӑҫу мӗнле пулса иртни ҫинчен, Акулинӑпа ҫамрӑк ухутник мӗн калаҫни ҫинчен шухӑшланӑ, вара унӑн ӑшӗ вӑркама пуҫланӑ.

Она в мыслях повторяла все обстоятельства утреннего свидания, весь разговор Акулины с молодым охотником, и совесть начинала ее мучить.

Хресчен хӗрӗ — пике // Ҫт. Ухантей. Александр Пушкин. Иван Петрович Белкин ҫырса хӑварнӑ повеҫсем. Ст. Угандей куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1936

Ҫакӑн пек йӗр хӑварчӗ пирӗн 1934 ҫулхи ҫуркуннехи курнӑҫу.

Помоги переводом

Уяртсан… // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.

Пӗтӗм Ишек тӑрӑхӗшӗн асӑнмалӑх уяв пулса тӑнӑ вӑл курнӑҫу, - «40 ҫултан иртнӗ тӗлпулу» экспозиципе паллаштарнӑ май каласа кӑтартать мана музейӑн паянхи ертӳҫи Екатерина Павловна.

Помоги переводом

Ладога кӳлли урлӑ хывнӑ Пурнӑҫ ҫулӗ вӗсене Ишеке илсе ҫитернӗ // Ирина ПУШКИНА. «Хыпар», 2015, 40–41 (26692-26693)№, 14 с.

Вӗсем часах тӗл пуласса ӗмӗтленсе уйрӑлчӗҫ, анчах хӑйсем урӑх тӗл пулас ҫуккине, ҫак тертлӗ ҫӗр ҫинче ҫак курнӑҫу юлашки пулнине пӗлмерӗҫ.

Помоги переводом

XX // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 189–265 с.

Вӑл юлашки курнӑҫу пулнӑ.

Это была последняя встреча.

«Маннӑ» ӗҫ // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Ҫак курнӑҫу тӗлӗнмеллерех те тертлӗ, — нумай сӑмах калас килет, анчах пӗр самант та ҫухатма юрамасть.

Странно и тягостно было такое свидание, когда сказать хочется много, но нельзя терять ни минуты.

XIV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Тавар пушатнӑ ҫӗрте вӗсене мӗнле курнӑҫу кӗтнине вӗсем нихӑҫан та шанчӑклӑн калаймаҫҫӗ.

Никогда они не могли уверенно сказать, какая встреча ждет их на месте выгрузки.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Реакци ҫав тери вӑйлӑ килсе тухрӗ, — курнӑҫу хӗрхенӳсӗр, кӑра пулнӑ пекех.

Реакция была так же сильна, как было строго и беспощадно напряжение встречи.

V // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 161–173 с.

Автомобиль телейсӗр ҫынна шухӑша чарса тӑракан, пулма тивӗҫлӗ мар курнӑҫу енне хӑвӑрттӑн ҫывхартнӑ май Эсборн хӑйне иртнӗлӗх ҫулӗсен ӑшнелле ӑнтӑлнӑн, вӑхӑт нимӗн те мар — терт-асап кӑна пулнӑн туять.

По мере того, как автомобиль мчал несчастного человека к невозможному, останавливающему мысли свиданию, ему казалось, что он мчится в глубь прошедших годов и что время — не более, как мучение.

IV // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 153–160 с.

Кирек хӑш енче те — кунта теҫетке-теҫетке вакун тӑрас тӑк — Нока кӑмӑлсӑр е синкерлӗ курнӑҫу кӗтнӗ пулӗччӗ.

В любом направлении — окажись здесь десятки вагонов — Нока могла ждать неприятная или роковая встреча.

VI // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 229–275 с.

Вӗренӳ ҫулӗ пуҫланиччен вӑл яла, Утара, ҫитсе килнӗ-мӗн те, унти хыпарсене шӑллӗне курнӑҫу вӑхӑчӗ май панӑ таран пӗтӗмпех каласа кӑтартрӗ.

Помоги переводом

2 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

«Чӗрере шӑраннӑ йӗркесем» курнӑҫу 11 сехетре пуҫланӗ.

Онлайн-встреча «Чӗрере шӑраннӑ йӗркесем» начнутся в 11 часов.

«Чӗрере шӑраннӑ йӗркесем» курнӑҫу иртӗ // Таисия Ташней. https://chuvash.org/news/31113.html

Курнӑҫу пӗтрӗ, — терӗ вӑл, куҫхаршине пӗрсе, вара якалса кивелсе кайнӑ хӗҫне пит те хаяррӑн сулкаласа илчӗ.

— Свиданьице-с закончено, — сказал он, хмуря брови, и качнул очень грозно шашкою в протертых, облезлых ножнах.

XXXV сыпӑк // Петр Золотов. Мстиставлский С.Д. Курак — ҫурхи кайӑк: повесть. Вырӑсларан П. Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 366 с.

— Питӗ те пӗлесшӗн ҫунакан йӗкӗт-ҫке эс! — тенӗ ӑна Ежов, ҫак курнӑҫу хыҫҫӑн пӗр-икӗ кун иртсен.

— А любопытный ты парень! — сказал ему Ежов дня через два после встречи.

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ку пирӗн юлашки курнӑҫу пулчӗ.

То была наша последняя встреча.

XIII // Наум Любимов. Гончар, Александр Терентьевич. Ялавпа пыракансем: 3 кӗнекеллӗ роман; Н. Я. Любимов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1955. — 456 с.

Тата ҫапла пулма пултараймасть-и, Александра Андреевна: нимӗҫсем курнӑҫу пулмалли ҫӗрте засада тӑвӗҫ те пирӗн проводника тытса кайӗҫ?

А не может так получиться, Александра Андреевна, что на месте явки немцы устроят засаду и захватят нашего проводника?

Ҫирӗммӗш сыпӑк // Тани Юн, Иоаким Максимов-Кошкинский. Козлов, Иван Андреевич. Крымра вӑрттӑн ӗҫлени / [Тани Юн, И. Максимов-Кошкинский куҫ.]. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 352 с.

Унта хӗрпе каччӑ ҫума-ҫумӑн тӑнӑ чух пӗр-пӗрне пӗлтерме хӑяйман шухӑш, сӑвва пула, чӗлхе вӗҫӗнчен уҫӑлать, савса тунсӑхланӑ курнӑҫу вӑхӑт виҫме мантарать, ҫунатлӑ ӗмӗтсем хӗрӳ чун хавалне ыр ҫын та телейлӗ пулма хӗтӗртеҫҫӗ — ҫаксем пурте, пурте савӑнӑҫлӑ вӑйӑра виҫӗнсе-майлашӑнса шӑпах хӑйсене кирлӗ вырӑн тупаҫҫӗ.

Там можно без слов поведать друг другу о самых затаенных чувствах — песня скажет все за тебя; здесь забываются и время, и обиды; крылатые мечты заставляют чаще биться сердце, обещая впереди только счастье, — все эти чувства пробуждаются и становятся вполне реальными именно здесь, в радостном хороводе.

XXVII. Шӑпа // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Пуҫ ҫинчен чи йывӑрри кайрӗ пулин те — вӑл вӗсем чӗррине пӗлет ӗнтӗ — ҫитес курнӑҫу ҫывхарса килнӗ май унӑн ӑшчикӗ ытларах пӑлхана пуҫларӗ.

Хотя самое тяжелое свалилось с плеч — он знает, что они живы, но волнение от предстоящей встречи нарастало.

Иккӗмӗш сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Островский, Николай Аслексеевич. Тӑвӑлпа ҫуралнисем: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑвашиздат, 1937. — 268 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней