Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кулкалаҫҫӗ (тĕпĕ: кулкала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хальхинче хӗрарӑмсем те кулкалаҫҫӗ.

Помоги переводом

Халӑх вӑйӗ // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

Кут хыҫӗнче унран кӑшт-кашт тӑрӑхласа кулкалаҫҫӗ те ӗнтӗ, хӑйне пур пӗрех савӑнсах ӗҫке-ҫике чӗнеҫҫӗ.

Над Терушем беззлобно посмеивается вся деревня, но в любом доме он встречает привет и его приглашают на все застолья.

Мулкач Терушӗ, Някуҫ тата ыттисем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Сӑнӗ те хӗрлемес: сар тутлӑ, шурӑ тӳпчем пичӗ, хӗрлемес куҫ харшисем ҫурма хурланчӑк; тӗссӗр йӑлтӑркка куҫӗсем вара кулкалаҫҫӗ.

У него и лицо было рыжим: веснушчатое, белое, рыхлое лицо с полупечальным выражением рыжих бровей, хотя бесцветные блестящие глаза посмеивались.

XXII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ыттисем хӑйсене асла хывса кулкалаҫҫӗ.

Снисходительно улыбнулись остальные.

Йӗрекен ҫын // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 285–290 с.

Кубрик кӗтесӗсенче унта та кунта каварҫӑсем чалӑшшӑн елпӗрсе кулкалаҫҫӗ, пур енчен те, каҫхине шыв хӑпарнӑ вӑхӑтрилле, тытӑнкӑллӑ пӑшӑлтату ҫӗклене-ҫӗклене шӑвать.

Кой-где в углах кубрика блеснули кривые улыбки интригов, сдержанный шепот вырос и полз со всех сторон, как первое пробуждение ночного прилива.

II // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пӗрремӗш том. — Шупашкар, 2010. — 416 с. — 125–169 с.

Унӑн чӑп тытнӑ ҫӳхе тутисем ӑшшӑн кулкалаҫҫӗ.

По тонким, плотно сжатым губам его нет-нет да пробегала улыбка.

Тӗлӗк // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Пурте пӑлханнӑ пек пулнӑччӗ, йӑл та йӑл кулкалаҫҫӗ, Данила Васильевич Головков конюх — сарлака хулпуҫҫиллӗ, тӗреклӗ, украинецсен евӗр уссиллӗ, аялалла усӑнса аннӑ ҫӑра куҫхаршиллӗ, жилеткине йӳле янӑ, аллине йӗвен тытнӑ ҫын хулӑн сасӑпа кӗрлерӗ:

Все были возбуждены и улыбались, а конюх Данила Васильевич Головков — широкий, грузный, с украинскими усами и густыми бровями, нависшими над глазами, в жилетке нараспашку и с уздой в руках — басил:

Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.

Анчах та ҫук иккен, чипер йӗркеллӗ ачасем пекех вӗсем, ыттисенчен уйӑрса илме ҫук — куҫӗсем хавассӑн ялкӑшаҫҫӗ, сӑнӗсем хӗрлӗ, хӑйсем кулкалаҫҫӗ.

Но нет, ребята как ребята, не отличишь — все такое же: и любопытные глаза, и морозный румянец во всю щеку, и улыбки.

55 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Йӗри-тавра ҫинҫе йӗрсемпе карталаннӑ хура куҫӗсем савӑнӑҫлӑн кулкалаҫҫӗ, вӑл йӗрсем тен хӑй виҫҫӗре чухнех тӑрса юлнӑ пулӗ, ҫӑварӗ те кулать.

Смеялись его черные глаза, окруженные морщинками.

Иккӗмӗш сыпӑк // Яков Зверев. Первенцев, А.А. Чыса ҫамрӑкран упра: роман / вырӑсларан Я.Зверев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 482 с.

Хӑйсем кулкалаҫҫӗ, пӗрне-пӗри ансӑр сукмак ҫийӗнчен ҫӳллӗ курӑк ӑшнелле тӗрткелесе яраҫҫӗ.

Смеялись, толкали друг друга с узкой мшистой тропинки в высокую траву.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Лешсем пурте кулкалаҫҫӗ утаҫҫӗ.

Все улыбаются.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ачаш пичӗсем вӗсен ӳсӗррӗн кулкалаҫҫӗ.

На выхоленных лицах расплывались пьяные улыбки.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Е, унта… пирӗннисем переҫҫӗ пулсан — хӑюсӑррӑн каларӗ Фролов, анчах ҫавӑнтах: — Вӑрҫӑра апла хӑтланмаҫҫӗ ҫав. Ав, унта казаксем тӑраҫҫӗ, лӑпкӑ калаҫаҫҫӗ, кулкалаҫҫӗ, — тесе хушса хучӗ.

— А что, если… это… наших стреляют? — робко сказал Фролов, но тотчас же добавил: — Хотя так в бою не ведут себя. Вон на площади казаки стоят кучей и спокойно разговаривают, даже смеются.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Унта арҫынсем лараҫҫӗ, вут ҫинче ҫӗрулми пӗҫереҫҫӗ, хӑйсем хӗрарӑмсемпе калаҫса кулкалаҫҫӗ.

Мужики сидят, картошки жарят, смеются с бабами.

Упа тытни // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Юлташсем унран «мӗскӗн сунарҫӑ» тесе тек-текех кулкалаҫҫӗ.

Товарищи посмеивались над ним и называли его горе-охотником.

Ҫулевӗҫпе унӑн ҫури // Александр Галкин. Арсеньев В.К. Тайгари тӗлпулусем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 178 с. — 75–80 с.

Куҫхаршисем хупӑ пирки куҫ лакӑмӗсем ҫеҫ палӑраҫҫӗ, тутисем кӑмӑллӑн кулкалаҫҫӗ.

Закрытые веки скрывали впадины глаз, на губах играла добродушная улыбка.

III // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Ҫамрӑксем кулкалаҫҫӗ, темӗнле плансем тӑваҫҫӗ.

Молодые люди усмехались и строили какие-то планы.

II // Степан Апаш. Короленко В.Г. Суккӑр музыкант: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 194 с.

Амӑшӗ чей ӗҫме чашӑксем хатӗрленӗ май, пуҫӗпе сулкаласа, ӗҫсем епле тӗлӗнмелле пулса пыни ҫинчен шухӑшларӗ: акӑ, вӗсем шӳт тӑваҫҫӗ, халь, ирхине, кулкалаҫҫӗ, анчах кӑнтӑрлапа мӗн кӗтнине — кам пӗлет?

Мать собирала посуду для чая и, покачивая головой, думала о том, как все странно: шутят они оба, улыбаются в это утро, а в полдень ждет их — кто знает — что?

XXVI // Леонид Агаков. Горький, Максим. Амӑшӗ: [Роман] / М. Горький. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 362 с.

Казаксем паҫӑрах ӗнтӗ юрлама чарӑнчӗҫ: юнашар вакунра ӑнтан кайнӑ пек хытӑран-хытӑ тӑпӑртатса ташланине итлеҫҫӗ, пӗр-пӗрин ҫине куҫ хӗссе кӑтартса, хӑйсем те кӗҫ-вӗҫ ташша тӳме пуҫлас пек, йӑл-ял кулкалаҫҫӗ.

Казаки давно уже оборвали песню и вслушивались в бесшабашный гомон, разраставшийся в соседнем вагоне, перемигивались, сочувственно улыбаясь.

VIII // Аркадий Малов. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Аркадий Малов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963. — 415 с.

Офицерсем кулкалаҫҫӗ.

Офицеры посмеивались.

5 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней