Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

кулкалам (тĕпĕ: кулкала) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хӑй ҫапла ача пек хӑтланнинчен кулкалам пекки тӑвать.

Помоги переводом

Пурнӑҫ йывӑҫҫи // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

Коля ҫаплах хурланса пӑхса ларнӑ е хӑйне хӑй ирӗксӗрлесе кӑшт кулкалам пек туса илнӗ.

Коля сидел мрачный или улыбался такой невесёлой улыбкой,

Вунсаккӑрмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Вӑл ҫаврӑнса пӑхнӑ та кӑшт ҫеҫ ҫухӑрса яман: Коля, унӑн пиччӗшӗ, ушкӑн варринче, автоматлӑ салтаксен леш енче, пӗчӗкскер, мӗскӗнскер, вӗтӗртетсе утса пынӑ, Лена ҫинелле пӑхса мӗскӗнӗн кулкалам пек тунӑ.

Она повернулась и чуть не вскрикнула: Коля, её Коля шагал в караване за цепью солдат с автоматами, маленький, жалкий, шагал и улыбался ей.

Вунвиҫҫӗмӗш сыпӑк // Иван Васильев. Рысс Е. Хӗрача ашшӗне шырать: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 140 с.

Ак уретник ун патнелле ҫывхарчӗ, тем кулкалам пек туса тутине ейрӗ.

Но вот урядник подошел к нему вплотную, скривив губы то ли в ухмылке, то ли в брезгливой гримасе.

XV. Ухмаха ури канӑҫ памасть // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Ак ӗнтӗ, — аптрасарах тӑчӗ Шерккей, — пу-пурсӑмӑр та улпута тухсан, хамӑра лаша кӳлсе параканӗ пулмӗ, ҫапла мар-и? — кулкалам пек пулчӗ Шерккей.

— Вот те на! — растерялся Шерккей, — ежели мы все улбутами станем, нам и лошадь запрячь будет некому, — и криво усмехнулся.

XIII. Кӗтмен хирӗҫӳ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Шурнӑ пит-куҫне кӑштах сӑн кӗре пуҫларӗ, тути ейӗлчӗ, кулкалам пек турӗ.

И вдруг губы его растянулись в улыбке, лицо обрело цвет.

II. Ял мыскарисем // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Хе-хе-хе… — кулкалам пек турӗ Шерккей.

Хе-хе-хе! — усмехнулся Шерккей.

I. Текерлӗк канӑҫне ҫухатнӑ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

— Хӑвна хура инкекрен ҫӑлса хӑвартӑм та… ухмах тетнем мана — тав сӑмахӗ илтес тӗлӗме? — шӑртланчӗ юмӑҫ; унӑн ытти чух хӗсӗк куҫӗ вӑр-ҫаврашкан курӑнчӗ, унтан кулкалам пек туса хӑтланчӗ, сассине сасартӑк йӑвашлатрӗ.

— Я ее от черной беды спасла, а она меня дурой величает, и это вместо благодарности! — Вид у Шербиге был страшен: ее обычно узкие глаза сделались круглыми, губы искривлялись то в ухмылке, то в злобной гримасе, но вот на лице ее появилось жалостливое выражение, и она заговорила ангельским голоском:

XVII. Тунсӑхланӑ ҫуртра // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Раиса Александровна ҫав хушӑра, ҫилли тӑвӑлса ларнине чыхӑнатчӗ пулин те, сӑмах чи хаваслӑ та чуна ырӑ япаласем пирки пынӑ чухнехи евӗр, кулкалам пекки туса, чашкӑра-чашкӑра калаҫрӗ:

Раиса Александровна тем временем говорила язвительным тоном, задыхаясь от злобы, но делая такую улыбку, как будто бы разговор шел о самых веселых и приятных вещах:

IX // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Хӑранипе кӑвакарса кайнӑ сӑнӗсем тинех кулкалам пек турӗҫ.

Едва заметная блаженная улыбка пробивалась сквозь ледяную кору страха, сковавшего их посеревшие лица.

XXIX. Юнпа тӗне кӗртни // Илпек Микулайӗ. Вазов Иван. Пусмӑрта: роман; вырӑсларан Микулай Илпек куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 464 с.

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней