Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

касаканӑн (тĕпĕ: кас) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
«Ял касаканӑн ҫапла пулмасӑр, — теесшӗнччӗ Сантӑркка. — Каскӑн йытта кастарнӑ, кастарсан — килтен тухман», — теесшӗнччӗ, анчах ҫынсӑр тунсӑхланӑскерӗн усаллашасси килмерӗ.

Помоги переводом

Хуйхӑ хупӑрласан, хусӑк тыт // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Таса атте алли мар, — пуҫ касаканӑн!..

Помоги переводом

Ҫӑкӑр-тӑвар — хире-хирӗҫ // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Кӗслеҫ кӗввин хӗрри ҫук, Юрлаканӑн вӗҫӗ ҫук; Касаканӑн турпасси, Яш-кӗрӗмӗн сӑмаххи.

Помоги переводом

VIII. Алтутри // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

Пуҫ касаканӑн ҫамки ҫине сивӗ тар тухрӗ.

Помоги переводом

Хӗҫпе ҫӗлен // Андрей Чэн. Анрей Чэн. Пӑлхар ҫар ҫынни. Шупашкар: «Ҫӗнӗ вӑхӑт», 2020 — 100 с.

Ҫамрӑк упӑшкан — Верховинӑри вӑрман касаканӑн, сулӑсем юхтараканӑн кӑтра пуҫӗ ҫинче йӑлтӑркка симӗс шлепке, ӑна хура хӑюпа сӑс кӑларнӑ, тӑррине чаплӑ тӗк лартнӑ.

На кудрявой голове юного мужа — верховинского лесоруба или отважного плотосплавщика — ярко-зеленая шляпа, окантованная черным шнурком и увенчанная радужным пером.

1 // Василий Алентей. Авдеенко А.С. Тисса хӗрринче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 196 с.

Артём пуҫне зал еннелле ҫавӑрчӗ, куҫӗсемпе паллакан хӗрарӑмӑн питне ӑнсӑртран тӗл пулчӗ: ҫӗвӗ ҫӗлекен мастерскойра ӗҫлекенсем хушшинче чул касаканӑн хӗрӗ Галина ларать.

Артем повернул лицо к залу и мельком уловил знакомое женское лицо: среди своих из пошивочной мастерской сидела Галина, дочка каменотеса.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ҫапах хӑҫан та пулсан ӑна хупӑрласа тӑракан чӑтлӑх вӑрмансем вут касаканӑн пуртти каснипе йӑванӗҫ-ха, улӑх ҫаранӗсем те темӗн чухлӗ ӗне, сурӑх, така кӗтӗвӗсемпе хӗвӗшме пикенӗҫ.

Когда-нибудь покрывающие её густые леса упадут под топором дровосека, а прерии заполнятся многочисленными стадами рогатого скота, овец и баранов.

Вунулттӑмӗш сыпӑк // Иван Митта. Жюль Верн. Грант капитан ачисем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 36 с. — 500 с.

Павел хӑйӗн юратӑвӗ ҫине пит сыхланса, хӑрасах пӑхнӑ, вӑл Тоньӑна, сӑмахран, чул касаканӑн хӗрне Галинӑна шутланӑ пек хӑйӗн тесе, ҫывӑх тесе шутламан, ун ҫине вӑл шанчӑксӑртарах пӑхнӑ, ҫав вӗреннӗ илемлӗ Хӗр ун ҫине, ҫӗтӗк-ҫурӑк кочегар ҫине, кӑшт ҫеҫ куларах, мӑнкӑмӑллӑрах пӑхас пулсан, вӑл ӑна кирек хӑҫан та сиввӗн тавӑрса калама хатӗр пулнӑ.

К своему чувству подходил Павел с осторожностью и опаской, он не считал Тоню, как дочь каменотеса Галину, своей, простой, понятной и недоверчиво относился к Тоне, готовый дать резкий отпор всякой насмешке и пренебрежению к нему, кочегару, со стороны этой красивой и образованной девушки.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Эпӗ пиллӗкмӗш актри кирлӗ ҫын иккен; ирӗксӗрех эпӗ пуҫ касаканӑн е чун сутаканӑн ирсӗр рольне вылятӑп-мӗн.

Я был необходимое лицо пятого акта; невольно я разыгрывал жалкую роль палача или предателя.

Июнӗн 5-мӗшӗ // Николай Пиктемир, Нестор Янкас. Михаил Лермонтов. Пирӗн вӑхӑтри герой. Н. Пиктемирпа Н. Янкас куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑвашкӗнекеиздат, 1964

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней