Корпус чувашского языка

Ан тив, вӗсем пӗчӗкренех хӑйсен йӑхӗнчи ҫынсен шӑпине пӗлсе ӳсчӗр, ҫитӗнсен вара хастар та ырӑ чунлӑ пулма тимлеччӗр, Караньяловсен пурнӑҫ йӗрӗнчен таҫта аяккалла ан пӑрӑнччӑр», — терӗ кӗҫ-вӗҫ ача ҫуратма хатӗрленекен хӗрарӑм…

Помоги переводом

13 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 126-196 с.

Иккӗмӗшӗн суранӗ ҫукпа пӗрех, анчах пӗрремӗшне кашкӑр аллинчен хытах ҫыртнӑ иккен: асав шӑлӗн йӗрӗнчен юн шарласа юхать.

Помоги переводом

Чӑваш уявӗ — Акатуй // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

— Ӗнтӗ вӑрҫи те пӗтнӗ, эпир санпа ҫав-ҫавах кичем пурӑнатпӑр, — пӗр пуҫланӑ япала хӑйӗн йӗрӗнчен пӑрӑнаймарӗ Сехре.

Помоги переводом

XX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Уйӑх Хӗвелпе Ҫӗр варрин тӳрӗ йӗрӗнчен кӑшт аяккарахран иртет пулсан, пӗтӗмӗшпе тӗттӗмленмест.

Если Луна проходит чуточку в стороне от той прямой линии, на которой находятся центры Солнца и Земли, то затмение получается неполное, или, как говорят, частное.

Хӗвел тӗттӗмленни // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Нимӗҫсене хӑйсен йӗрӗнчен аташтарса хӑварас тесе партизансем ҫулсем урлӑ каялла чакса каҫа-каҫа пӑтрашса ҫӳренӗ.

Чтобы сбить немцев со следа, партизаны переходили дороги, пятясь задом.

Пухӑнмалли пункта // Илле Тукташ. Ковпак С.А. Путивльрен Карпата ҫитиччен: повесть. Вырӑсларан И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 128 с.

Анчах кӗҫех горизонтӑн тӗксӗм, тӳрӗ йӗрӗнчен ҫутӑ ҫурла курӑнса кайрӗ, — уйӑхран пӗчӗкрех, унтан кактус уйӗ ҫийӗн ҫӗкленме пуҫларӗ.

Но вот, из-за тёмной и резкой черты горизонта появился светлый серп, меньше лунного, и стал подниматься над кактусовым полем.

Хӗвел анни // Алексей Леонтьев. Толстой А. Н. Гарин инженер гиперболоичӗ; Аэлита (Марс пӗтмӗшӗ): романсем; Алексей Леонтьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Ҫӗнӗ Вӑхӑт, 2014. — 495 с. — 319–494 с.

Вӑл пӗрмаях пӗрре пуҫланӑ сӑмах йӗрӗнчен тухса, сурчӑкне сирпӗтсе, ӗҫпе ҫыхӑнса тӑман вак япаласем ҫинчен пӑлхануллӑн каласа пӗлтерчӗ.

Он постоянно сбивался с тона и, брызгая слюной, возбужденно передавал не относящиеся к делу подробности.

2. // Леонид Агаков. Фадеев, А. А. Амгуньски полк: повесть; вырӑсларан Леонид Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 40 с.

Аташса, ҫӗтсе ҫуна йӗрӗнчен пӑрӑнас-тӑк, чӑн та, ӑҫталла утмаллине те тӗшмӗртсе пӗтереймӗн тӳрех.

Помоги переводом

6 // Хветӗр Агивер. Агивер Ф.Г. Сар ачапа сарӑ хӗр: Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1980. — 256 с.

— Эпӗ сана каласа парас тени, эй чаплӑ хан, тахҫан-тахҫанах пулса иртнӗ, ун чухне пӗлӗт те йӗнер айӗнчи ашӑкран пысӑк пулман, ҫӗр те тӗве йӗрӗнчен пысӑк пулман, эпӗ хам тата ҫут тӗнчере пачах пулман.

— То, что я хочу тебе рассказать, хан великий, произошло давным-давно, когда небо было не больше осла под седлом, земля не была больше верблюжьего следа, а меня и вовсе не было на свете.

Хӗрӗх юмах // Михаил Андреев. Казах юмахӗсем: юмахсем. — Шупашкар: Чӑвашсен государство издательстви, 1938. — 60 с. — 5–11 с.

Ун хыҫҫӑн юлакан тӳрем йӗрӗнчен карапӑн шывра пыракан пайӗ лайӑхах пулни курӑнчӗ.

Плоский след, оставляемый им на воде, свидетельствовал об отличной форме подводной части судна.

Вуннӑмӗш сыпӑк // Роза Митрушкина. Жюль Верн. Вунпилӗк ҫулхи капитан. Роман. Куҫараканӗ Митрушкина Р. М. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1984 ҫул, 304 с.

Унӑн сӑмса йӗрӗнчен тӳрех ҫамки пуҫланса каять.

Линия носа без изгиба переходила в линию лба.

6. Иртен те ир пулаканни // Александр Яндаш. Николаева, Галина Евгеньевна. Ӗҫҫинче: роман; вырӑсларан И.Никифоров куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 524 с.

Анчах Наҫтаҫ кинемей хӑйӗн йӗрӗнчен пӑрӑнмасть:

Но бабушка Настасья продолжает свою линию:

Самонька // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Ҫапла шухӑшларӑм ҫеҫ, пирӗн пӗтӗм калаҫу хӑй йӗрӗнчен тухса кайрӗ.

Стоило мне так подумать, и все наши разговоры приобрели какой-то странный смысл.

1941-мӗш ҫул // Александр Галкин. Баруздин С.А. Пӗр ҫулпах: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1970. — 308 с.

Мулкач ури йӗрне тилӗ ури йӗрӗнчен уйӑрса илме ман пур чухлӗ ҫутӑлсан, эпир мулкач йӗрне илтӗмӗр те, ҫав йӗрпе кайрӑмӑр; вара, паллах ӗнтӗ, вӑл пирӗн пӗр ҫапӑ купи патне илсе пычӗ.

Как только стало видно настолько, что можно было отличить следы лисьи от заячьих, мы взяли заячий след, пошли по нему, и, конечно, он привел нас к одной куче грачевника.

Кӑвак ҫӑпата // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 122-125 с.

Юр ҫусан, мулкачсен мӗнпур чеелӗхӗсене ура йӗрӗнчен пӗлме май пулса тӑрсан, йӗрлевҫӗ Родионӑч килчӗ те: — Кӑвак ҫӑпата ҫапӑ куписем айӗнче выртать, — терӗ.

Когда же налетела пороша и по следам можно было разглядеть все заячьи проделки, пришел следопыт Родионыч и сказал: — Синий лапоть весь лежит под кучами Грачевника.

Кӑвак ҫӑпата // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 122-125 с.

Эпӗ каллех сӑмах йӗрӗнчен пӑрӑнтӑм пулас-ха.

Но я опять сбиваюсь в сторону.

I // Асклида Соколова. Тургенев И.С. Пиравйхи юрату: повеҫсем, калавсем, прозӑллӑ сӑвӑсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 176 с. — 84–131 с.

Пӗр ура йӗрӗнчен тепӗр ура йӗрӗ инҫетре.

След от следа шел далеко.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Михаил Рубцов. Николай Бирюков. Чайка: роман; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 432 с.

Йӗрӗ йытӑ йӗрӗнчен пысӑк мар, ҫапла вӗт?

Не больше собачьего следа, так ведь?

Йӗр тӑрӑх // Михаил Рубцов. Виталий Бианки. Йӗр тӑрӑх; вырӑсларан Михаил Рубцов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1952. — 73–85 с.

Ӑнӑҫра каллех купаланчӑк, йывӑр, кӑвак пӗлӗтсем ӑшӗнче хӗрлӗ-сарӑ шуҫӑм ялкӑшса ҫунчӗ, Ромашова вара каллех те каллех горизонт йӗрӗнчен инҫетре-инҫетре, ҫуртсемпе уйсем хыҫӗнче, илемпе, чеченлӗхпе те телейпе тулӑх пурнӑҫлӑ, фантастикӑлла капӑр хула пур пекех курӑна-курӑна кайрӗ.

Опять горела на западе в сизых нагроможденных тяжелых тучах красно-янтарная заря, и опять Ромашову чудился далеко за чертой горизонта, за домами и полями, прекрасный фантастический город с жизнью, полной красоты, изящества и счастья.

VII // Антал Назул. Куприн, Александр Иванович. Тытӑҫу: повеҫсем; вырӑсларан Антал Назул куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1978. — 144–392 с.

Эпӗ нихҫан та тӗлсӗр калаҫмастӑп, ман ун пек пулмасть, анчах эсир, Макарушкапа иксӗр, клирос ҫинчи тиаккӑн пек, ман ҫине черетпе кӑшкӑратӑр, паллах ӗнтӗ, эпӗ вара ирӗксӗрех хам шухӑш йӗрӗнчен пӑрӑнса каятӑп.

Я сроду мимо не скажу, у меня этого не бывает, а вы с Макарушкой по очереди возглашаете на меня, как дьякона с клироса, и, само собой, я нехотяючи сбиваюсь с протекания моих мыслей.

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.