Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӗнипе (тĕпĕ: йӗр) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Э-эс… пире п-пӑрахса… кайрӑн т-тесе, — нӑшӑклатрӗ вӑл, нумай йӗнипе калаҫайми пулнӑскер.

Помоги переводом

3 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 92-125 с.

Унӑн пичӗ вараланса пӗтнӗ, куҫӗ вӗҫӗ-хӗррисӗр йӗнипе кӑвакарса, шыҫӑнса кайнӑ.

Помоги переводом

Ҫӗнӗ чиркӳ — ҫӗнӗ куҫҫуль // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Хӗрача, куркине йӑтса, тӗпеле кайрӗ те ним сассӑр йӗре пуҫларӗ, нумай йӗнипе хӗрелсе кайнӑ куҫне вӗҫӗмсӗр саппун арки вӗҫӗпе шӑлчӗ.

Помоги переводом

Пролог // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Анне, аппа тата пичче йӗнипе манӑн та куҫҫульсем пӗрхӗнсе тухрӗҫ, уншӑн эпӗ те хурлантӑм, йӗтӗм…

Помоги переводом

2 // Сергей Юшков. Юшков С. П. Кӗрен кӳлӗсем: повеҫпе калавсем — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1975. — 112 с. — 93–104 с.

Анне, кунӗн-ҫӗрӗн йӗнипе, вырӑнпах выртакан пулчӗ.

Помоги переводом

Кантуртисем килни // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Куҫӗсем унӑн йӗнипе йӗпеннӗччӗ ӗнер, паян вӗсенче куҫҫуль йӗрӗ ҫеҫ — куҫ хӑрпӑкӗсен йывӑрӑшӗ.

Глаза ее были вчера заплаканы, а сегодня остались в них следы слез — тяжесть ресниц.

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 293–301 с.

Пӗр вӑхӑтрах хӑлхана ҫуракан ятлаҫу французла сӑмахсемпе пӗрле хутшӑнса кайрӗ, духи шӑршипе тар шӑрши пӗрлешрӗҫ, хут купӑс янратни уласа йӗнипе пӗрле илтӗнет, — ҫаксене пурне те пӗр самантрах паровоз кӑшкӑртса хупласа хучӗ.

Отборная ругань смешивалась с французской речью, запах духов — с запахом пота, переливы гармоники — с чьим-то плачем, — и все это разом покрыл мощный гудок паровоза.

III сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Астӑвать-ха Тамара, амӑшӗн ялан йӗнипе куҫӗсем хӗп-хӗрлӗччӗ.

Помоги переводом

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

«Халӗ тин хурланнипе нимӗн те тӑваймӑн. Хӑвна упра. Эс йӗнипе нимӗн те улшӑнмасть. Пӗлетӗп: вӗрентме ҫӑмӑл, инкек тӳсекене чӑтма йывӑр, ҫапах та ӗнен мана, иртнине каялла тавӑраймӑн», — тенӗччӗ вӑл Маринӑна пытарса килсен.

«Теперь уж горюя ничего не сделаешь. Береги себя. Из-за плача ничего не поменяется. Знаю, что легко учить, трудно вытерпеть горести, но поверь мне, прошлого не вернуть», — говорил он, когда пришел на похороны Марины.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Йӗнипе усси пулмӗ.

Плачь пользы не принесет.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

— Марыся, — терӗ вӑл юлашкинчен, йӗнипе ҫине-ҫинех татӑлакан сассипе, — каҫар мана, хӗрӗм…

— Марыся, — проговорил он, наконец, прерывающимся от рыданий голосом, прости меня, дочка…

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Тӑна кӗрсен, ашшӗ ун патӗнче ӳпне выртнине курчӗ: татӑлса, хытӑ хурланса йӗнипе унӑн пӗтӗм пӗвӗ чӗтрет, кӑкӑрӗ те ҫурӑлса каяссӑн туйӑнать.

Очнувшись от обморока, Марыся увидела, что отец лежит лицом вниз подле нее; все его тело сотрясали тяжкие, горькие рыдания, от которых, казалось, разрывалась его грудь.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Ҫапах ачасен йӗнипе ҫеҫ пӳлӗнкелекен, нихҫан пулман шӑплӑх ӑна пӑшӑрхантара пуҫларӗ.

Однако необычная тишина, прерываемая только плачем детей, начала ее тревожить.

I // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Унӑн ырханкка, хӗвел ҫинче пиҫсе хуралнӑ хулпуҫҫийӗсем ӗсӗклесе йӗнипе чӗтрене-чӗтрене илеҫҫӗ.

Ее худенькие, почерневшие на солнце плечи тряслись от рыданий.

V // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

Ильсеярӑн йӗнипе тӑртаннӑ куҫӗсем ватӑ казакӑн ӑшӑ куҫӗсемпе тӗл пулчӗҫ.

Распухшие от слез глаза Ильсеяр встретились с добрым взглядом старого казака.

I // Василий Юдин. Гариф Губай. Бакенщик хӗрӗ. Повесть. Тутарларан В.Н. Юдин куҫарнӑ — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1962. — 204 с.

— Манӑнне те ил, атте! — илтӗннӗ йӗнипе чӗтрекен сасӑ.

— Возьми и моё, отец! — послышался вздрагивающий от рыданий голос.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Сергей Мерчен. Выгодская Э.И. Алжир тыткӑнӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1946. — 112 с.

Юнашарах, хӗр-санинструктор хыҫӗнче, йӗнипе тӑртанса кайнӑ питлӗ шурӑ пуҫлӑ хӗрача такам васкаса тыттарса хӑварнӑ тусанланнӑ сахӑр татӑкне ӗмсе тӑрать.

А рядом, за спиной девушки-санинструктора, стояла белокурая девочка с распухшим, заплаканным личиком, сосала кем-то сунутый ей второпях большой пыльный кусок сахара.

Эйзенштрассе урамӗнчи передовой // Михаил Рубцов. Полевой Б.Н. Эпир — совет ҫыннисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 338 с. — 305–318 с.

Халӗ унӑн сасси салхуллӑ, йӗнипе хуйхӑрни палӑрчӗ.

Теперь голос его был печален, слышался плач и печаль.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Петр Золотов. Ажаев, В. Н. Мускавран инҫетре: роман / вырӑсларан П.Золотов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 242 с.

Хытӑ кӑшкӑрса йӗнипе лешсем унӑн сассине часах илтеймен.

Но братья так громко плакали, что не слышали его.

Пӳрнеккей // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Оля, пуҫне икӗ аллипе ярса тытнӑскер, чӗри ыратнипе тата нумай йӗнипе ӑнран кайса, енчен енне сулкаланать.

Оля, обхватив голову обеими руками, покачивалась из стороны в сторону, изнемогая от слез.

Каҫ // Юхма Мишши,Асклида Соколова. Воскресенская, Зоя Ивановна. Амӑш чӗри: Мария Александровна Ульянова пурнӑҫӗ ҫинчен ҫырнӑ калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1968. — 286 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней