Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

йӑл сăмах пирĕн базăра пур.
йӑл (тĕпĕ: йӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Хамӑр ҫуртра пӗрремӗш разрядлӑ шахматист пурришӗн чун хӗпӗртет, — йӑл та йӑл кулать Игнат Васильевич.

Помоги переводом

Шухӑшлама вӑхӑт пур // Александр Угольников. Шухӑшлама вӑхӑт пур: калавсем. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви, 1981. — 64 с. — 49–52 с.

— Салам, Симочка! — йӑл та йӑл кулкаласа пӳлӗме кӗрсе тӑчӗ Лариса, — эсӗ мӗн, чирлемен пуль те?

Помоги переводом

Ирхи сывлӑм // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 84–112 с.

— Тавтапуҫ, — харӑссӑн хуравларӗҫ вӗсем, йӑл та йӑл ҫиҫсе.

Помоги переводом

Хыҫсӑмах // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ӑшӑ ҫумӑр: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1986. — 128 с. — 3–83 с.

Маларахри ҫулсенче ҫапла та пулнӑ: театр умне чаплӑ автомашинӑсемпе паллӑ артистсем, акӑш-макӑш хитре тумланнӑскерсем, ҫитсе чарӑнаҫҫӗ, хӗрлӗ кавир тӑрӑх аллисене сулкаласа утаҫҫӗ, хӑйсем йӑл та йӑл ҫиҫеҫҫӗ.

Помоги переводом

Кинофестиваль: ниме пӑхмасӑр — малалла! // Надежда Смирнова. «Хыпар», 2015, 89 (26741)№, 1,7 с.

Йӑл та йӑл кулать вӑл.

С лица не сходит улыбка.

IV // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Йӑл та йӑл кулать вӑл, тусне ҫурӑмӗнчен ҫупӑрла-ҫупӑрла илет.

Улыбка не сходит с его лица, он ласково похлопывает Миклая по спине, спрашивает:

Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Хӑй тӗллӗнех йӑл та йӑл кулать.

И усмехался сам над собой.

Тӑван ялта // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Пӗр-пӗринпе ӑнланакан ҫынҫем пек, Ухтивана куҫӗнчен пӑхса, йӑл та йӑл кулкаласа пычӗ Савтепи.

Савдеби то и дело заглядывает парню в глаза, улыбается, и они идут, без слов понимая друг друга.

Савтепипе Ухтиван // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Халиччен ҫӗр те пӗр хут такӑннине манса кайнӑ та вӑл йӑл та йӑл ҫиҫсе ларать.

Сейчас же он, кажется, начисто забыл о том, сколько раз ему доводилось спотыкаться, и сиял как начищенный пятак.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Йӑл та йӑл ҫиҫет.

Улыбается из-за хорошего настроения.

Аптранӑ кӑвакал // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Вӑл йӑваш кӑмӑллӑ пулас, пӑрунни пек пысӑк куҫӗсемпе ҫынсем ҫине уҫҫӑн та ӗненсе пӑхать, йӑл та йӑл кулкалать.

По натуре он был, видимо, очень добр: большие и кроткие, как у собаки, глаза смотрели на окружающих открыто, простодушно и в любое время были готовы улыбнуться.

Туссем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

Темӗнле ӗшенчӗк те тулли кӑмӑллӑ, кулас мар ҫӗртенех йӑл та йӑл ҫиҫсе тӑракан Майрепи упӑшкине пӗр сӑмах та чӗнмест, ун ҫине пӑхмасть, кӗрӗкне пӗркенет те тутар ҫумне ҫурӑмӗпе тӗршенет.

Майреби, казалось, всю переполняло счастье, она улыбалась не к месту и, даже не взглянув на мужа, завернулась в шубейку и прижалась спиной к спине татарина.

Таркӑнсем // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Городовой йӑл та йӑл кулса ячӗ.

Лицо городового расплылось в улыбке.

5 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Вӑл йӑл та йӑл кулса хӑйӗн тур лаши ҫине утланса ларчӗ те, Наскок вӑрӑм юртӑпа малалла кайрӗ.

Он, улыбаясь, сел на своего гнедого коня, и Наскок пошел бодрой, крупной рысью.

Кӗпер // Николай Иванов. Тихонов Н.С. Паттӑр партизан: калавсем; вырӑсларан Н. Иванов куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 47 с.

Эпӗ ҫавӑн пек шутлассине кукамай, вӑл турӑ амӑшӗпе Премудрая Васелиса ҫинчен каласа кӑтартнисем, кӗпе ҫӑвакан телейсӗр хӗрарӑм Натали тата хӗрарӑмсем куҫпа пӑхса йӑл кулнисене хам темиҫе ҫӗр хут, пин хут та курни ҫирӗплетсе хуратчӗ, — хӗрарӑмсем, пурӑнӑҫӑн амӑшӗсем, ҫавӑн пек пӑхса йӑл кулнипе савӑнӑҫ тӗлӗшӗнчен, юрату тӗлӗшӗнчен чухӑн пурӑнӑҫа илемлетеҫҫӗ.

В этом утверждали меня бабушка, ее рассказы о богородице и Василисе Премудрой, несчастная прачка Наталья и те сотни, тысячи замеченных мною взглядов, улыбок, которыми женщины, матери жизни, украшают ее, эту жизнь, бедную радостями, бедную любовью.

XX. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл йӑл кулать, анчах ӑна пӑхса йӑл кулма май ҫук, темле лайӑх мар пек туйӑнать.

Он хорошо улыбается, но ему не улыбнешься, неловко как-то.

XIII. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Пурте пӑлханнӑ пек пулнӑччӗ, йӑл та йӑл кулкалаҫҫӗ, Данила Васильевич Головков конюх — сарлака хулпуҫҫиллӗ, тӗреклӗ, украинецсен евӗр уссиллӗ, аялалла усӑнса аннӑ ҫӑра куҫхаршиллӗ, жилеткине йӳле янӑ, аллине йӗвен тытнӑ ҫын хулӑн сасӑпа кӗрлерӗ:

Все были возбуждены и улыбались, а конюх Данила Васильевич Головков — широкий, грузный, с украинскими усами и густыми бровями, нависшими над глазами, в жилетке нараспашку и с уздой в руках — басил:

Пакӑлти Микиш // Леонид Агаков. Троепольский, Г. Н. (1905-1995). Вунҫиччӗмӗш Прохор тата ыттисем: (агроном ҫырса пынисем). [Л. Я. Агаков куҫарнӑ]. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 132 с. — 3–17 с.

Эпӗ вӑл хам умра йӑл кулнине астуса илтӗм, — вӑл, сасартӑк тӗлӗнсе кайнӑ пӗчӗк ача пек, савӑнӑҫлӑн йӑл кулатчӗ, унӑн хурлӑхлӑ сӑнӗ-пичӗ тӗлӗнмелле ҫӗнелсе кайнӑччӗ.

Я видел перед собою его улыбку, — улыбался он радостно, как улыбается ребёнок, неожиданно удивлённый, его печальное лицо чудесно обновилось.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Вӑл ырӑ сунса йӑл кулни те, ман тӗлӗшрен, Королева ҫынсене кӑмӑл туса йӑл кулни пек анчах туйӑнатчӗ.

Даже благожелательная улыбка её была, в моих глазах, только снисходительной улыбкой королевы.

X. // Феодосия Ишетер. Горький М. Ҫынсем патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 256 с.

Хам шутланӑ тӑрах, сан-пит илемӗ тени ӑшӑ кулӑра кӑна пулать: йӑл кулни питӗ чиперлентерет пулсан, унашкал сӑн ытарайми илемлӗ; йӑл кулни питӗ улӑштармасть пулсан, унашкал сӑн вара нимӗнпе те уйрӑлса тӑмасть; пите сӑнсӑрлатакан кулӑ — киревсӗр.

Мне кажется, что в одной улыбке состоит то, что называют красотою лица: если улыбка прибавляет прелести лицу, то лицо прекрасно; если она не изменяет его, то оно обыкновенно; если она портит его, то оно дурно.

II сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней