Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вӑтанакан (тĕпĕ: вӑтан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Халӗ вӑл урама тухма та вӑтанакан пулчӗ.

Помоги переводом

Лиля // Николай Сорокин. Сорокин Н.М. Тӑлӑх арӑм минтерӗ. Савнисен романӗ. – Шупашкар: «Ҫӗнӗ Вӑхӑт», 2019. – 216 с.

Кӑнтӑр ҫутинчен вӑтанакан суккӑр кайӑк пурӑнать вӑрманта, мӗн вӑл?

Помоги переводом

12 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 126-196 с.

Туйри этем, куракан, Тӗлӗнет те тилмӗрет, Вӑтанакан, хӑракан, Тӳпелешсе сирӗлет.

Помоги переводом

XIV. Тухатмӑш // Николай Шупуҫҫынни. Шупуҫҫынни Н.В. Еркӗн: поэма. — Мускав: СССР-ти халӑхсен тӗп издательстви, 1930. — 176 с.

Нихҫан пулман япала: Ула Тимӗр пӗрремӗш хут пӗтӗҫмен, вӗсенчен хӑй те вӑтанакан сӑпай чиккисӗр, хыткам, пуклак та кукрашка сӑмахсене шалт та палт персе ячӗ.

Помоги переводом

Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта // Василий Сипет. Сипет В. Хӑлхасӑр, куҫсӑр вӑрманта: повесть. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2017. — 196 с.

«Вӑтанакан хӗрачаччӗ ҫав эп ун чухне», — тетчӗ каярах Н. К. Крупская, ҫав тӗлпулӑва аса илсе.

Помоги переводом

Йывӑр та телейлӗ пурнӑҫ // Вера Дридзо. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 4-8 с.

Чугун ҫул ҫинче ӗҫлекенсен тумӗ тӑхӑннӑ ҫын Микула ҫине ӑшшӑн пӑхрӗ те: — Эсир те, ҫамрӑк ҫын, уссӑрах чӗрре кӗме хӑтланатӑр! Ухмахпа ҫапӑҫмаҫҫӗ. Ухмахран кулаҫҫӗ кӑна. Тата чӑваш тенишӗн те хурланма кирлӗ мар. Национальноҫӗнчен вӑтанакан хӑйне ҫын тесе шутламасть. Эсир ҫын вӗт! — терӗ.

Помоги переводом

VII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Эс боярин мар! — ун шухӑшӗсене вуланӑ пек каларӗ патша, — ҫапах та ыйтсан тӳрӗ хуравлас пулать, вӑтанакан хӗр пек, куҫсене тартмалла мар.

Помоги переводом

5. Боярсен думи // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Хӑй самӑрринчен вӑтанакан Марфа Ефимовна сулахай аллипе тулли кӑкӑрӗсене хуплама тӑрӑшса сак ҫинчи чӗресе ҫенӗке илсе тухрӗ.

Марфа Ефимовна, стыдясь своей чрезмерной полноты, придерживая левой рукой излишне тяжелую грудь, правой подхватила лукошко с яйцами и прошаркала в сени.

Турӑпа ҫӳреме тухни // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

Виҫҫӗмӗш кунӗнче хӗрсем вӑтанакан та пулчӗҫ: мӗнпур ҫын вӗсем патне пырать, кӳршӗ ялсенчен колхоз председателӗсемпе бригадирсем юланутпа вӗҫтере-вӗҫтере килеҫҫӗ.

Помоги переводом

XXIV // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Табай князь, вӑтанакан хӗр пек пуҫне пӗксе ҫӗрелле пӑхса лараканскер, кӑшт хускалса илет те илемлӗ сасӑпа калаҫма тапратать:

Помоги переводом

3. Тата тепӗр посольство // Куҫма Турхан. Турхан К.С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: истори романӗ. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 607 с. — 9–606 с.

Подколесин — питӗ вӑтанакан арҫын, ватӑ хусах.

Помоги переводом

2 // Петр Осипов. Осипов П.Н. Пиччӗшӗпе шӑллӗ: роман. Шупашкар: Чӑваш чӗнеке издательстви, 1977. — 352 с.

Чапаев хӑйпе юнашар ларакан шурӑ ҫӳҫлӗ, кӑвак куҫлӑ вӑтанакан йӗкӗт енне ҫаврӑнчӗ.

Чапаев повернулся к своему соседу, худому белобрысому пареньку с голубыми застенчивыми глазами.

Кӑвайт умӗнче // Николай Евстафьев. Баныкин, В. И. Чапаев ҫинчен: калавсем; Н. Евстафьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 128 с.

Ваня Туркенич, Нинӑпа Оля Иванцовӑсем, ялан шухӑшлӑ Уля Громова, лара-тӑра пӗлмен Сережа Тюленин, хаваслӑ та шутник Толя Попов, часах вӑтанакан Ваня Земнухов пычӗҫ.

Пришли Ваня Туркенич, Нина и Оля Иванцовы, задумчивая Уля Громова, непоседа Серёжа Тюленин, весельчак и остряк Толя Попов, легко смущающийся Ваня Земнухов.

Пароль «Якорь» // Василий Юдин. Кошевая Е. Ывӑлӑм ҫинчен: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 208 с.

Вӑл питӗ вӑтанакан ҫын пек туйӑнать, мӗншӗн тесен ӑна кашни пули-пулми сӑмах кӗрхи пиҫнӗ палан пекех хӗретсе ярать; анчах вӑл манран уйрӑмрах вӑтанать.

Он, казалось, был очень стыдлив, потому что каждая малость заставляла его краснеть до самых ушей; но застенчивость его не походила на мою.

XXV сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

— Хӑҫантанпа эсир ҫавнашкал вӑтанакан пултӑр? — кулса ыйтрӗ Риккардо.

— Давно ли это вы стали соблюдать этикет? — спросил, смеясь, Риккардо.

VIII // Гаврил Молостовкин. Войнич, Э. Пӑван: роман / вырӑсларан Г.Молостовкин куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 284 с.

Софья, хӑтасен аллисене тӗрленӗ питшӑлли ҫыхма ҫеҫ ӗлкӗрчӗ, амӑшӗ чӗтрекен аллисемпе Ременюкран ҫӑкӑрне илсе ҫеҫ хучӗ, пӳрте, пушмаксемпе чӗриклеттерсе вилес пек вӑтанакан Софйӑн тантӑшӗсем кӗрсе те тӑчӗҫ.

Едва только Софья навязала на рукава сватов рушники, вышитые красной бумагой, а мать приняла от Ременюка в дрожащие руки хлеб, — в комнату вошли, скрипя башмаками, подружки, умирающие от стеснения и любопытства.

XVII сыпӑк // Андрей Краснов. Катаев В.П. Эпӗ — ӗҫхалӑх ывӑлӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 112 с.

Анчах вӑтанакан студента Васильев хӑех пулӑшрӗ:

Но сам Васильев пришел на помощь застенчивому студенту:

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Немцов В.И. Шыв тӗпӗнчи ылтӑн: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 314 с.

Орв питӗ вӑтанакан ача пулнӑ, терӗмӗр.

Так как Орв был очень застенчив.

2. Райт килйышӗ // Ярукка Сантри. Чарнлей, М. Райтсем: (Вильбурпа Орвиль) / А. И. Ярлыкин куҫарнӑ; ред. Н. Васянка. — Шупашкар: Чӑвашсен патшалӑх издательстви, 1936. — 110 с.

Вӑл ашшӗ куҫне те курӑнма вӑтанакан пулчӗ.

Да и сам старается не попадаться на глаза — неловко, видать, парню за отца-то…

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Куҫӑм никама ан куртӑр, хӑлхам никама ан илттӗр тесе, вал ирхи куна каҫчен ирттерсе те пӳртӗнчен тухмарӗ, кӑнтӑр ҫутипе хӑй картишӗ урлӑ утса иртме вӑтанакан пулчӗ: хапхи те пулин ҫук-ҫке, ҫавна та туса пулмарӗ.

Ему не хотелось никого видеть, слышать, и он целыми днями просиживал в избе, стыдясь средь бела дня пройтись даже по своему двору — ведь у него так и не было ворот, и их он не сумел сделать.

ХХХIII. Ашшӗн каламан сӑмахӗ // Илпек Микулайӗ. Илпек Микулайӗ. Хура ҫӑкӑр. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 400 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней