Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

выртнинчен (тĕпĕ: вырт) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Ку шурлӑхлӑ ҫӗре ҫапла тем пысӑкӑш чул ӑҫтан килсе выртнинчен тӗлӗнет.

Помоги переводом

Хӑрушӑ ӗҫ // Михаил Сунтал. Сунтал Михаил. Ҫӑтмах. Фантастикӑллӑ повесть. Шупашкар, 2009. — 120 с.

Сӑмахран, ҫак тавралӑх пире пӗр майлӑ курӑнать, ҫавна пӗр-пӗр чӗрчунсенчен чи ӑсли, лаша мӗншӗн хӑйӗн вилӗмне лӑпкӑн кӗтсе выртнинчен, хирӗҫлеменнинчен, вӗренне ҫыртса е кӑшласа татма пӗлменнинчен тӗлӗнетпӗр.

Словом, мы удивляемся тому, что эта местность представляется нам однообразно, что это самый умный из одних и тех же животных, почему лошадь спокойно дожидалась своей смерти, не отрицает, не умеет кусать веревку или грызть ее.

Сӑпай Ваҫук // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 2-мӗш кӗнеке. Таркӑн. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке изд-ви, 1994. — 398 с.

— Суранлӑ пулсан та, тӗлӗрсе выртнинчен лайӑхрах.

Помоги переводом

XII // Юлия Силэм. Силэм Ю. Юр ҫинчи кӑвайт: повесть. — Шупашкар: КПСС Чӑваш обкомӗн издательстви. 1990 — 64 с.

Ку ӗненӳ пӗтӗмпех пӗр сӑлтавран — юнашарах, ҫывӑхри шырланра — Агриппина выртнинчен килнӗ; вӑл вӑрҫа пула ҫеҫен хир тӑрӑх сапаланса пӗтнӗ отрядран юлнӑ ытти темиҫе теҫетке боецсем пекех, начар мар перет, тем ҫине ҫиленсе мӑкӑртатса выртать.

И все оттого, что рядом, в водомоине, лежала Агриппина, бормоча что-то сердито и стреляя так же, как те несколько десятков бойцов, оставшихся от разбитого и рассеявшегося по степи отряда.

3 // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Толстой, А.Н. Ҫӑкӑр: Царицына оборонӑлани: повесть. — Шупашкар: ЧАССР государство издательстви, 1941. — 244 с.

Вӗсем шантарса каланӑ тарӑх, ҫӳлӗ вырӑнти ҫилпе уҫӑ сывлӑш шыва хумхантарса ярса, унӑн юхӑмне тӳрӗ вырӑнта юхса выртнинчен вӑйлантарса яма пултараҫҫӗ; кунсӑр пуҫне питех те ҫӳлтен сиксе анакан шыв вӑйӗ икӗ хут ӳсме, ҫакна пула арман малтанхинчен икӗ хут ытларах ӗҫлеме пултарнӑ.

По их мнению, вода, подвергаясь на вершине горы усиленному действию ветра и свежего воздуха, должна быть гораздо более способной к движению, чем в реке, текущей по ровной местности; кроме того, низвергаясь сверху, вода приобретает вдвое больше силы, и потому мельница будет работать вдвое быстрей, чем раньше.

Тӑваттӑмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Вавжон пӑхать, пуҫне сулкалать те ҫакӑн чухлӗ «пурлӑх» — вӑл ҫӗре ҫапла калать, — ахалех ҫухалса выртнинчен тӗлӗнет.

Вавжон смотрел, качал головой и не мог уразуметь, как это столько «добра», как он называл землю, пропадает зря.

II // Л. Борисова. Сенкевич Генрик. Ҫӑкӑр шыраса: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1953. — 62 с.

Эпӗ пӑртак шӑнатӑп пулин те, вӑл ҫапах та пӳртре сывлӑшсӑр пӑчӑланса выртнинчен лайӑхрах.

Пусть я немного продрогну, все же это лучше, чем задыхаться без воздуха под крышей.

VII сыпӑк // Феодосия Ишетер. Рид, Томас Майн. Пуҫсӑр юланут: роман / Майн Рид; вырӑсларан Ф. Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1949. — 412 с.

Вӑл ҫӗр хӑвӑлӗ форминчен тата сасса хӑйӗн витӗр ҫӑмӑл яма пултаракан тӑтӑш чул выртнинчен килет.

Оно зависит от расположения галереи и проводимости каменной породы.

XXVIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Кунӗпе ҫыхӑнса выртнинчен ку темӗн чул лайӑхрах, унтан-кунтан шав илтӗнсен хӑраса чӗтресси те ҫук терӗ.

Он сказал, что это куда лучше, чем лежать связанному по целым дням и трястись от страха, как только где-нибудь зашумит.

Ҫирӗм тӑваттӑмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Япаласем ҫапла сапаланса выртнинчен кил хуҫисем хыпаланса тухса кайни, вӗсем хӑйсен пур-ҫук пурлӑхне илсе каяйманни курӑнать.

По тому, как были разбросаны вещи, видно было, что хозяева убежали второпях и не могли унести с собой все пожитки.

Тӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Вилсе выртнинчен мана нимӗнех те пулас ҫук, Таюша.

— Ничего со мной не случится до самой смерти, Таюша.

Саккӑрмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Амӑшсен чӗри паллӑ ӗнтӗ: ҫӑмартасем ҫапла хӳтлӗхсӗр выртнинчен тӗлӗнчӗ, хӗрхенчӗ те лашана аяккине илсе кайрӗ.

Материнское сердце известное: подивилась, пожалела, что яйца лежат беззащитно, и лошадь с бороной обвела.

Текерлӗк // Гаврил Молостовкин. Пришвин М.М. Ылтӑн ҫаран: калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 200 с. — 51–53 с.

Григорий, ҫывӑхран иртсе пынӑ май, ҫакна хуп пек кункӑрашкаланса пӗтнӗ кӗлӗсем ҫинче юн нумай хытса ларнинчен, вилесем ҫулса пӑрахнӑ курӑк пек йӑваланса выртнинчен пӗлчӗ.

Григорий, проезжая мимо, без труда установил это по обилию крови, засохшей на покоробившихся рубахах, по положению трупов, они лежали, как скошенная трава.

IX // Аркадий Малов. Шолохов М.А. Лӑпкӑ Дон. Роман: IV кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 504 с.

Ача чухне хӑй асар-писер ҫил-тӑман каҫсенче ҫакӑнта хӑпарса выртма юратнине аса илчӗ, халӗ те кунта хӑпарса выртнинчен амӑшӗ тӗлӗнесси ҫинчен шухӑшларӗ, анчах ун шухӑшӗсем арпашӑнса кайрӗҫ те, вӑл кӑтӑш пулчӗ.

Он вспомнил, как мальчишкой любил забираться сюда в дикие вьюжные ночи, подумал о том, как удивится его озорству мать, но тут мысли его смешались, и он задремал.

9 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

ҫеҫ сарӑлса выртнинчен тӗлӗннӗ пекех, кӑтӑклама чарӑнмарӗҫ.

между тем все еще продолжали кудахтать.

35-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Ӑна Обломов ҫине интересленсе пӑхнипе асаплантарма тата вӑл яланах выртнинчен, унӑн ӳркевлехӗнчен, вӑл ҫаврӑнӑҫусӑр пулнинчен ыррӑн тӗрткелесе илме кансӗрлекен темскерле япала килсе тухни шел пулнӑ пек туйӑнчӗ…

Ей, казалось, было жаль, что случилось что-то такое, что помешало ей мучить Обломова устремленным на него любопытным взглядом и добродушно уязвлять его насмешками над лежаньем, над ленью, над его неловкостью…

VI сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956

Вучахран тухакан тӗтӗме те, хӗрарӑмсем калаҫнине тата Варя аллисем хӑйне сӗртӗннине те ним сисмесӗрех ҫывӑрчӗ вӑл: Алексей шӑп выртнинчен шикленсе, Варя час-часах пӗшкӗнсе унӑн чӗрине итлерӗ.

И ничто – ни дым очага, ни бабий говор, ни прикосновение Вариных рук, которая, опасаясь, не умер ли он, нет-нет да и наклонялась послушать, бьется ли у него сердце, – не могло его разбудить.

17 сыпӑк // Леонид Агаков, Александр Артемьев. Борис Полевой. Чӑн-чӑн этем ҫинчен ҫырнӑ повесть. Леонид Агаковпа Александр Артемьев куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950

Страницы:
  • 1

Сайт:

 

Статистика

...подробней