Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

вилеслех (тĕпĕ: вилесле) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Тӗттӗмре эпӗ фицерӑн тӗксӗм кӗлеткине уйӑрса илтӗм те вилеслех хӑраса ӳкрӗм.

В темноте я различил тело офицера и испугался до смерти.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Каярахпа эпир ҫакна пӗлтӗмӗр: кусем — акӑлчансемпе французсем иккен, вӗсем хӑйсемпе пӗрле Юза илсе килнӗ те ӑна завода каялла тавӑрса параҫҫӗ иккен, вӑл рабочисене вилеслех хӗнессипе хӑратнӑ.

Позже я узнал, что это были французы и англичане, а среди них в черном горшке хозяин завода Юз, он разозлился на рабочих за то, что отобрали у него завод, и грозился всех выпороть на площади.

6 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

Ровнӑра нимӗҫсен «правителӗсем» тата вӗсен арӑмӗсем Ковпак Ровно ҫине тапӑнасран вилеслех хӑраса тӑни ҫинчен те каласа патӑм.

Рассказал, что немецкие «правители» и их жены в Ровно смертельно боятся, что Ковпак нападет на Ровно.

Ковпакпа тӗл пулнисем // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Нимӗҫсене пурте вилеслех курайми пулса ҫитрӗҫ.

Ненависть к немцам стала смертельной.

Тискер «йӗрке» // Уйӑп Мишши. Медведев Д.Н. Ровно патӗнче: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 246 с.

Хӑйӗн этем сӑнӗ те ҫук — кӑн-кӑвак, вилеслех хӑраса ӳкнӗ ӗнтӗ вӑл.

Иссиня-бледный, напуганный, видно, до потери сознания.

46 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

— Эпӗ вилеслех култӑм…

— Я чуть со смеху не помер…

Ҫирӗм пиллӗкмӗш сыпӑк // Виссарион Синичкин. Козлов В.Ф. Чул утрав президенчӗ: повесть. Пӗрремӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1983 — 224 с.

Бен куҫӗсене хупрӗ: «Дэвин машинӑна хӑйӗн тытса пымалла пулассине пӗлмелле мар, — шухӑшларӗ вӑл, — кун ҫинчен пӗлни ӑна вилеслех хӑратса пӑрахма пултарать».

Бен закрыл глаза: он хотел представить себе, что переживает сейчас сын. «Мальчик не должен знать, что машину придется вести ему, — он перепугается насмерть».

Юлашки дюйм // Тӑван Атӑл. Джеймс Олдридж. Юлашки дюйм. — Тӑван Атӑл, 1961, 6№, 79–89 с.

Шел, ҫывӑхра унӑн тусӗсем пулман: вилеслех кӗвӗҫнӗ пулӗччӗҫ вӗсем!

Жаль только, что поблизости не было его дружков-ребятишек: умерли бы от страшной зависти!

Паня-Ганя // Асклида Соколова. Алексеев, Михаил Николаевич. Ҫӑкӑртан асли ҫук: [повеҫ] / М. Н. Алексеев. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1967. — 192 с.

Эпӗ вӗсенчен вилеслех хӑратӑп.

Я их боюсь до смерти.

Вӑтӑр саккӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

— Ну, вилеслех сехрене хӑпартрӑн, эсӗ, тӑванӑм! — терӗ Ворожнев, хаш сывласа.

— Ну и напугал ты меня до смерти, брательник! — шумно вздохнув, признался Ворожнев.

13 // Николай Сандров. Елизар Мальцев: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Николай Сандров куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1963. — 384 с.

Унӑн ӳксе вилеслех тенӗ пек лайӑх ресторанра ҫиесси тата пурҫӑн чӑлха илесси килнӗ.

Ей до зарезу захотелось пообедать в хорошем ресторане и купить себе шелковые чулки.

11 // Илле Тукташ. Михаил Шолохов. Лӑпкӑ Дон: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Илле Тукташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955.

Йӗкӗтсене пухатӑп та ак — тытӑнатпӑр вара эпир вӗсене ҫунтарма, вилеслех ӳлеме тытӑнӗҫ!

Подберу вот ребят — и мы тут такое им огненное пекло устроим, что они взвоют смертным воем!

XIII // Феодосия Ишетер. Бубеннов, Михаил Семёнович. Шурӑ хурӑн: роман; пӗрремӗш кӗнеке; вырӑсларан Феодосия Ишетер куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 382 с.

«Манӑн чунӑм вилеслех хурланать.

«Печальная до смертной скорби душа моя.

3 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Рыцарьсем вилеслех ҫапӑҫаҫҫӗ.

Рыцари бьются насмерть.

3 // Николай Сандров, Владимир Садай. Чернышевский, Николай Гаврилович. Мӗн тумалла?: роман; вырӑсларан Николай Сандров, Владимир Садай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 495 с.

Эсӗ мана, Макарушка, вилеслех кӳрентертӗн!

Обидел ты меня, Макарушка, до смерти!

XXII сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

— Ҫук, тӗттӗмре чухласа илеймерӗм, хӑратасса вара, савнийӗм, вилеслех хӑратса пӑрахрӑн!

— Нет, не угадала в потемках, и напужал ты меня, миленочек, до смерти!

XI сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Акӑ мӗнле туслӑх пулнӑ иккен пирӗн хушӑра, — тет ҫак: — эпӗ аманса ӳкнӗ, вилеслех вилнӗ темелле, вӑл вара хӑраса ӳкнӗ те, мана тӑшмансен аллине хӑварса, тухса тарнӑ.

Вот она, говорит, какая промеж нас дружба: я лежу раненый, почти до смерти убитый, а он бросил меня на растерзание врагам и скрылся с перепугу.

IX сыпӑк // Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Иккӗмӗш кӗнеке. Мирун Еник, Владимир Садай, Александр Яндаш куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1963.

Тӑван вырӑнсене курас килнипе вилеслех тунсӑхласа ҫитрӗм! — терӗ те айӑплӑн кулса ячӗ.

Скучился по родным местам до смерти! — И виновато улыбнулся.

40-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Унӑн вилеслех ҫывӑрасси килет пулмалла, анчах вӑл вӑйпах куҫӗсене уҫрӗ, вӑранайми ӳсӗр ыйхипе ҫывӑрса выртакан Лятьевский ҫине чылайччен пӑхса ларчӗ, унтан: — Нумайранпа ӗҫет-и? — тесе ыйтрӗ.

Ему, видимо, смертно хотелось спать, но он с усилием открыл глаза, долго смотрел на Лятьевского, спавшего непросыпным пьяным сном, спросил: — Давно пьет?

27-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Кунӗ-кунӗпех вӑл савӑнӑҫлӑн, йӑл кулса, пӳрт тӑрӑх унӑн-кунӑн сулланса ҫӳрет, хӗрарӑмсемпе шӳт тукалать, табак тӗтӗмне вилеслех юратман ватӑ кинемине канӑҫ памасть, Яков Лукич патне ют ҫынсенчен кам та пулин килсе кӗресрен те хӑрамасӑрах уткаласа ҫӳрет.

Целыми днями он, веселый, улыбающийся, шатался по куреню, шутил с бабами, не давал покою старой бабке, до смерти не любившей табачного дыма: ходил, не боясь, что к Якову Лукичу заглянет кто-либо из посторонних.

23-мӗш сыпӑк // Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши. Михаил Шолохов. Уҫнӑ ҫерем: роман. Пӗрремӗш кӗнеке. Наум Урхи, Никифор Ваҫанкка, Илле Тукташ, Уйӑп Мишши куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1959

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней