Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

ватӑла (тĕпĕ: ватӑл) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Майӗпен ватӑла пуҫларӗ, ҫаплипех качча каяймасӑр юлчӗ.

Помоги переводом

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

Калаҫасса та эпир ун чух пысӑк шухӑшлӑ, ватӑла пуҫланӑ ҫынсем пек калаҫрӑмӑр.

Помоги переводом

Уяртсан… // Влас Паймен. «Тӑван Атӑл». — 1974, 2№ — 50–65 с.

— Ах, тур, ҫак Матви ватӑла киле ухмахах ерсе пырать пуль ӗнтӗ.

Помоги переводом

III // Елизавета Осипова. Осипова Е.Б. Ҫул пуҫламӑшӗ: повеҫпе калавсем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 96 с. — 3–84 с.

Анчах вӑл юлашки вӑхӑтра, тем пек ҫамрӑкланма тӑрӑшсан та, сисӗнмеллех ватӑла пуҫларӗ.

Помоги переводом

IX // Александр Артемьев. Артемьев А. Ҫунатлӑ ҫуралнисем: повеҫсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1965. — 268 с. — 132–188 с.

Ватӑла киле пушшех те чухлайми пултӑм, — ӳпкеленӗн хуравларӗ Лукарье.

Помоги переводом

IX // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Ватӑла киле хырӑм ӳсме пуҫласран хӑратӑп, — арӑмӗ пекех хӑйӗнчен хӑй тӑрӑхласа илесшӗн пулчӗ Ятламас.

Помоги переводом

5. Мӑян ҫулӗ // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Регентша пӳлӗмӗнчен ватӑла пуҫланӑ яштака улан тухрӗ.

Помоги переводом

11. Ятсӑр кшиляр // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Атаман, ватӑла пӗлмен Урачко казак, типӗтнӗ аша юратаканччӗ-ха.

Помоги переводом

4. Урачко казакӗсем // Куҫма Турхан. Турхан К. С. Сӗве Атӑла юхса кӗрет: Истори романӗ. Иккӗмӗш кӗнеке. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 559 с.

Ватӑла киле Ваҫҫа, тен, лӑпланӗ.

Помоги переводом

Касак Ваҫҫи // Трубина Мархви. Трубина М. Ача чухнехи. Повесть. Калавсем. — Шупашкар, Чӑваш кӗнеке издательстви, 1981. — 288 с. — 3–192 с.

Хӑй ни ватӑла пӗлмест, ни ӗҫлеме чарӑнмасть.

А сама всё такая же молодая и работящая.

Серепе // Хветӗр Уяр. Уяр Ф. Е. Шурча таврашӗнче. 2 кӗнекеллӗ роман. 1-мӗш кӗнеке. Таната. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1994. — 359 с.

— Эпир санпа иксӗмӗр ватӑла пуҫланӑ ҫынсем, Иван.

Помоги переводом

XX // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Усӗҫ-ха ман ачасем те, ватӑла киле ашшӗне пулӑшакан пулӗҫ, — текелесе хурланнипе пӳртрен тухса кайрӗ.

Помоги переводом

3 // Петр Осипов. Осипов, П. Н. Элкей таврашӗ:роман. 1-мӗш кӗнеке; [И. Иванов умсӑмахӗ; Г. Хлебников хыҫсӑмахӗ]. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 463 с. — 15–458 с.

Ватӑла киле Илларион Матвеевич сенатор пулса тӑнӑ.

К концу своей жизни Илларион Матвеевич стал сенатором.

I сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ, Иван Яковлев. Брагин М.Г. Фельдмаршал Кутузов. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 162 с.

Марко Поло тӑван хулинчен тухса кайнӑ чух ҫамрӑк пулнӑ, каялла таврӑннӑ ҫӗре вара самаях ватӑла пуҫланӑ.

Марко Поло покинул родной город юношей, а вернулся немолодым человеком.

Ҫӗр мӗн евӗрлӗ? // Лина Агеносова. Волков А.Л. Ҫӗрпе пӗлӗт: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 188 с.

Ватӑла пуҫланӑ шурӑ алӑсем.

Начавшие стареть белые руки.

Вунтӑваттӑмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Мария Ивановна кухньӑра, борщ ҫинӗ май, тепӗр аллине чылаях тӑсса, хулӑм кӗнеке, медицина кӗнеки, вуласа ларатчӗ, ватӑла пуҫланӑ ҫынсем ҫеҫ кӗнекене ҫапла аякка тытаҫҫӗ.

Мария Ивановна в кухне ела борщ и далеко перед собой в вытянутой руке держала толстую медицинскую книгу, как держат книги только пожилые люди.

Вуниккӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

Вара ватӑла пуҫланӑ ӑслӑ хӗрарӑм, ытти чылай ҫынсем пекех, йывӑр та ӑнӑҫсӑр ӗҫпе аппаланма пулать: унӑн хӗрӗ, Мила, пӗрре те ыттисем пак маррине, ӑна ахаль виҫепе виҫме ҫуккине епле те пулин хӑйне те, ҫынсене те ӑнлантарса пама май шырать.

И немолодая уже, умная женщина начинает заниматься тем, чем занимаются очень многие: она ищет, как бы доказать себе и людям, что ее Милочка, ее дочка, в общем-то, исключение и склонению по правилам не подлежит.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Тӳррипе калатӑп, тӗлӗнмелле хӗр вӑл, — терӗ те именчӗклӗн хӗрелсе кайрӗ, ҫавна пула мана куҫран пушшех хӑюллӑрах пӑхрӗ: — вӑл ҫамрӑк мар ӗнтӗ, ватӑла пуҫланӑ теме те юрать, илемлех те мар, анчах мӗнле ухмахла тӗлсӗрлӗх вӑл илеме юратасси! — эпӗ ҫакна ӑнланма пултараймастӑп, ҫав тери тӑрлавсӑрла ку (ҫакӑн ҫинчен вӑл тӗлӗнтерекен ҫӗнӗ чӑнлӑха тин кӑна хӑй тупнӑ пек калать), унашкал чун, чӗрӗ тата йӗркене ҫирӗппӗн пӑхӑнни… эпӗ пӗртте иккӗленместӗп, ун евӗрлӗ хӗр хальхи саманара тупаймастӑн (хальхи саманара лайӑххи сайра тӗл пулать, тесе калаҫма Дмитрий камран вӗреннине пӗлместӗп, анчах вӑл ҫак сӑмахсене час-часах калама юратать, тата теме пула ҫакӑ ӑна килӗшет те).

— Да, она удивительная девушка, — говорил он, стыдливо краснея, но тем с большей смелостью глядя мне в глаза, — она уж не молодая девушка, даже скорей старая, и совсем нехороша собой, но ведь что за глупость, бессмыслица — любить красоту! — я этого не могу понять, так это глупо (он говорил это, как будто только что открыл самую новую, необыкновенную истину), а такой души, сердца и правил… я уверен, не найдешь подобной девушки в нынешнем свете (не знаю, от кого перенял Дмитрий привычку говорить, что все хорошее редко в нынешнем свете, но он любил повторять это выражение, и оно как-то шло к нему).

XXII сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Ватӑла киле вӑл япаласем ҫине ҫирӗппӗн пӑхма хӑнӑхать тата улшӑнми правилӑсем тӑвать, анчах вӗсем пурнӑҫра мӗн тери усӑ парассине шута илсе кӑна, хӑйне телей те савӑнӑҫ кӳрекен ӗҫсемпе пурнӑҫ йӗркине вӑл лайӑх тесе шутлатчӗ, ытти ҫынсене те яланах ҫапла тума сӗнетчӗ.

В старости у него образовался постоянный взгляд на вещи и неизменные правила, — но единственно на основании практическом: те поступки и образ жизни, которые доставляли ему счастие или удовольствия, он считал хорошими и находил, что так всегда и всем поступать должно.

X сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Фока, ватӑла пуҫланӑ пулин те, пусма тӑрӑх питӗ ҫӑмӑллӑн та хӑвӑрт чупса анчӗ те: «Кунта килсе тӑратӑр!» — тесе кӑшкӑрса ячӗ, вара, мӗн тумаллине никам аса илтермесӗрех пӗлекен ҫын пек, крыльца умӗнчи лаптӑк варрине, лавҫӑ линейкӑна пырса тӑратмалли вырӑнпа алӑк тӗлне урисене сарлакан пусса ҫирӗппӗн тӑчӗ.

Фока, несмотря на свои преклонные лета, сбежал с лестницы очень ловко и скоро, крикнул: «Подавай!» — и, раздвинув ноги, твердо стал посредине подъезда, между тем местом, куда должен был подкатить линейку кучер, и порогом, в позиции человека, которому не нужно напоминать о его обязанности.

VI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней