Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

аттем (тĕпĕ: атте) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Аттем те вилес умӗн каласа хӑварчӗ: аслаҫусен масарне ан ҫухат, терӗ.

Помоги переводом

Вӑрҫӑ килӗрен ҫӳрерӗ // Алексей Афанасьев. А. А. Афанасьев. Юманлӑх ҫулҫӑ тӑкмарӗ: роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1982. — 288 с.

— Хаклӑ аттем.

Помоги переводом

VII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Тӑван аттем хута кӗрес вырӑнне каллех Сехмет патне хӑвалать.

Помоги переводом

XXIII // Никифор Мранька. Мранька Н.Ф. Ӗмӗр сакки сарлака. Роман. 1-мӗш том. Виҫҫӗмӗш кӑларӑм. Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1989. — 592 с.

Аттем ман пулнӑ питӗ кутӑн, Аннем юлман унтан пӗр утӑм — Асап эп курнӑ ҫитӗнсен: Пӗлмен эп, мансӑрах вӗсем Качча пама сӑмах хытарнӑ, Анчах та вӑхӑтне пытарнӑ.

Помоги переводом

II // Маркиан Удалов. «Тӑван Атӑл». — 2007. — 3№. — 95–117 с.; 4№. — 52–75 с.; 5№. — 40–72 с.

Аттем карап механикӗччӗ; эпӗ ӑна сахал курнӑ, вӑл килте нумай вӑхӑт тытӑнса тӑмастчӗ — хӗлле те, ҫулла та ишевреччӗ.

Мой отец был корабельный механик; я видел его не часто и не подолгу — он плавал зимой и летом.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

Аттем питӗ хытӑ ӗҫетчӗ, унӑн юлашки кунӗсем пуҫ мими хӑрушла ыратнипе тата куҫне тем те пӗр курӑннипе сивлекленчӗҫ-синкерленчӗҫ.

Мой отец сильно пил, последние его дни омрачились галлюцинациями и ужасными мозговыми болями.

I. Биографи // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 385–426 с.

«Чӑнах та мӗнле ӗҫ пулчӗ-ха ку? Эпӗ вӑрӑ та мар, хурал айӗнче ларакан ҫын та мар. Манӑн килте икӗ ҫултанпа курмасӑр пурӑннӑ аттем те пур, халӗ эпӗ ӑна ҫакӑн пек тӗлӗнмелле вӑрттӑнла майсенче курмалла, манӑн кунта инспекторпа немкӑн пуҫне мана айӑплас шухӑш пырса кӗнӗ пирки ҫеҫ арестант пек хупӑнса лармалла-и?» тетӗп ӑшӑмра.

«Что же это, на самом деле? Я не вор и не сижу под стражей. Дома у меня отец, которого я не видел два года и теперь должен увидеть при такой странной и загадочной обстановке, а я, как арестант, должен сидеть здесь только потому, что это взбрело на ум инспектору и немке?»

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Мана каҫхи ҫумӑр курӑнать, ҫил, аттем вара укҫа ӑҫтан тупас-ши тесе аптӑраса шухӑша путнӑ та гаване пырса лекнӗ — инҫетех, нефть цистернисем патнех.

Мне представился ночной дождь, ветер, а отец, будто бы размышляя, как достать денег, задумался и очутился в гавани — далеко, около нефтяных цистерн.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Ку ҫапларахчӗ: эпӗ пушмакӑма тасататтӑм, сасартӑк аттем асӑма килчӗ.

— Это было так: я чистил башмаки, кто-то прошел за окном, и я вспомнил отца.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Аттем, ӗҫченӗм манӑн, мӗн тери пӗчченҫӗ эсӗ!

Как ты одинок, папа, труженик мой!

III // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Иккӗмӗш том. — Шупашкар, 2011. — 416 с. — 74–80 с.

Мана каллех революцишӗн вилнӗ аттем аса килчӗ.

Опять мне вспомнился отец, погибший за революцию.

2 // Леонид Агаков. Жарков Л.М. Хастар тусӑм ҫинчен ҫырнӑ повесть. Вырӑсларан Л. Агаков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1957. — 300 с.

— Эсӗ мана аттем ҫинчен ан аса илтер, Николай Еремеев, ан аса илтер!

— Не напоминай мне про отца, Николай Еремеев, не напоминай!

Кантур // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 128–147 с.

Софрон улпут сӑмахне тимлӗн итлерӗ; хутран-ситрен ӑна хирӗҫлесе каларӗ, анчах Аркадий Павлыча ни аттем, ни ырлӑх параканни тесе каламарӗ, ҫаплах, ҫӗрӗ сахалтарах ҫав, кӑшт сутӑн илсен кансӗрлеместчӗ те, тесе ҫеҫ ӳкӗтлерӗ.

Софрон выслушивал барскую речь со вниманием, иногда возражал, но уже не величал Аркадия Павлыча ни отцом, ни милостивцем и все напирал на то, что земли-де у них маловато, прикупить бы не мешало.

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

— Ҫапла, аттем, Аркадий Павлыч, — тесе малалла калаҫма тытӑнчӗ чарӑнма пӗлмен бурмистр, — мӗнле-ха вӑл апла?

— Да, батюшка, Аркадий Павлыч, — продолжал неугомонный бурмистр, — как же вы это?

Бурмистр // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 113–127 с.

Манӑн аттем кӑшкӑрать: «Аннем, Марья Васильевна, хута кӗрӗр, эсир те пулин каҫарсамӑр!» тет.

Отец мой кричит: «Матушка, Марья Васильевна, заступитесь, пощадите хоть вы!»

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

Манӑн аттем, халӗ вилнӗскер (тӑпри ҫӑмӑл пултӑрах унӑн!), тӗрӗс те хӗрӳллӗ ҫынччӗ, вӑл чӑтаймарӗ, — камӑн ӗнтӗ хӑйӗн пурлӑхне ҫухатас килет-ха? — суда пачӗ.

Отец-то мой, покойник (царство ему небесное!), человек был справедливый, горячий был тоже человек, не вытерпел, — да и кому охота свое доброе терять? — и в суд просьбу подал.

Пӗр киллӗ Овсяников // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 39–58 с.

 — «Александр Силыч, аттем, сана пиллеме ыйтатӑп».

 — «Батюшка, Александр Силыч, милости прошу».

Ермолайпа арман хуҫи арӑмӗ // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 17–28 с.

Пӗр ҫирӗм ҫул каярах унӑн ҫурчӗ ҫунса кайрӗ; вӑл вара манӑн аттем патне, халь вилнӗ-ха вӑл, пынӑ та: Николай Кузьмич, мана хӑвӑрӑн вӑрманти шурлӑха куҫса ларма ирӗк парсамӑр, тесе ыйтнӑ.

Лет двадцать пять тому назад изба у него сгорела; вот и пришел он к моему покойному батюшке и говорит: дескать, позвольте мне, Николай Кузьмич, поселиться у вас в лесу на болоте.

Хорьпе Калиныч // Николай Степанов. Тургенев И. С. Сунарҫӑ ҫрса пынисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 172 с. — 3–16 с.

«Аттем сана тигра хӑваласа яма хушсан, эсӗ ҫак ҫӳҫ пӗрчипе тигра пуҫӗнчен тӗкӗн те: «Гуландаз!.. Лӑплан!» — тесе кала.

 — Когда отец мой прикажет тебе прогнать тигра, ты коснись этим, волосом головы зверя и скажи: «Гуландаз!.. Смирись!»

Пӗр патша ывӑлӗпе патша хӗрӗ Гуландаз ҫинчен // Макар Хури. Инди юмахӗсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 102 с.

Эпӗ пӗлетӗп, манӑн ватӑ аттем пӗччен мар, ӑна пулӑшаҫҫӗ, уншӑн тӑрӑшаҫҫӗ.

Я знал, что мой старый отец не одинок, что его поддерживают, о нём заботятся.

17. Ирӗке кӑларнӑ тӑван вырӑнсенчен килекен хыпарсем // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Кожедуб, И. Н. Тӑван ҫӗршывшӑн: летчик каласа пани. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 192 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней