Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

асӑма (тĕпĕ: ас) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Паян, темшӗн, пӗр вун виҫӗ ҫул каялла пулса иртнӗ ӗҫ-пуҫ асӑма килчӗ те пуҫран тухма пӗлмерӗ…

Помоги переводом

Тупӑнтӑм тата «Украинӑна сутакан» // Юрий Исаев. Исаев Ю.Н. Ҫӗнӗ касӑн шухӑ яшӗсем: калавсем, асаилӳ, тӗрленчӗксем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2023. — 149 с. — 140–149 с.

«Тӑхта-ха, тӑхта, — сасартӑк асӑма таҫта пӗрре курнӑ ҫын тӗтреленсе килсе сӗкӗннипе ухӑ кантрине карӑнтарнӑ пек хытарса илтӗм эпӗ ӑс-тӑна, — паллатӑп вӗт-ха эпӗ ку ҫынна!

Помоги переводом

Пӗрремӗш экзамен // Василий Сипет. Сипет В.Н. Калавсем. — Шупашкар, «Пегас» издательство ҫурчӗ, 2019. — 224 с. 70–96 с.

— Ара ҫав… халӗ асӑма килет, — терӗ Джесси шурӑ ҫӳҫлӗ Гердӑна тӗсесе тата кулкаласа.

— Ну да, я припоминаю теперь, — сказала Джесси, рассматривая беловолосую Герду и улыбаясь.

III сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 229–414 с.

Унтан-кунтан чышӑнса, — мӗншӗн тесен хамӑн шухӑшӑмсене пуҫӗпех путса утатӑп, — юлашкинчен тӑна кӗтӗм, залран иртсе пусма ҫине тухрӑм, урама лекес тӗллевпе айккинчи алӑкпа анма пуҫларӑм та Дези асӑма килчӗ: сехет каялла кӑна вӑл та ҫак картлашкапа пыратчӗ, кӗпин шерепине шухӑшлӑн турткалатчӗ; эпӗ ӑна йӑвашшӑн, пӗтӗм чунран ырӑ каҫ сунтӑм.

Получив град толчков, так как шел всецело погруженный в свои мысли, я, наконец, опамятовался и вышел из зала по лестнице, к боковому выходу на улицу, спускаясь по ней, я вспомнил, как всего час назад спускалась по этой лестнице Дэзи, задумчиво теребя бахрому платья, и смиренно, от всей души пожелал ей спокойной ночи.

XXIII сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Пиллӗкмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 432 с. — 7–227 с.

Ҫук, турӑҫӑм, хӑть ҫапса антар, — асӑма килмест.

Нет, разрази бог, — не могу вспомнить.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

— Темӗн асӑма килет пек, — татӑклӑн калаҫма пикенчӗ вӑл, — анчах каҫарсамӑр: юлашки ҫулсенче япӑх куратӑп.

 — Что-то припоминаю, — заговорил он нерешительно, — но извините, последние годы плохо вижу.

I // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Ӑнланмалла-ха: ҫуртӑн хам тӗллӗн тӗпчеме нуша хушнӑ пайӗсене эпӗ уҫӑмсӑррӑн ас туса юлнӑ, ыттисем хыҫҫӑн пынӑ ҫӗртен асӑма килни вара — пусмасемпе стенасен арпашулӑхӗ кӑна.

Естественно, что я смутно запомнил те части здания, где была нужда самостоятельно вникать в них, там же, где я шел за другими, я запомнил лишь, что была путаница лестниц и стен.

VII // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Тӑваттӑмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–163 с.

Пурте пӗрле, — тесе эпӗ ҫак шухӑшран ярса тытса пӑшӑлтатса илтӗм, — пурте пӗрлех кирлӗ ҫав терӗм те, куҫӑмсем хупӑнчӗҫ, эпӗ вӑрахчен пӗр чӗнмесӗр асӑма килмен темӗнле япала ҫинчен, анчах питех аван япала ҫинчен шухӑшласа выртрӑм.

Все вместе, — ухватившись за эту мысль, прошептал я, — обязательно все вместе. — Тут глаза закрылись, и долго думалось о чем-то незапоминаемом, но хорошем-хорошем.

XV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Пӗрре Цыганенок мана ҫапла калани асӑма килчӗ: «Ҫавӑнтан вара эпӗ ҫутӑ пурӑнӑҫ шырама кайрӑм», терӗ.

Вспомнил, как один раз сказал мне Цыганенок: «С тех пор я пошел искать светлую жизнь».

XV сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫак ӗҫе нимӗнле майпа та тӳрлетме ҫуккине кура, никам умӗнче те ӑнлантарса парса тӳрре тухас ҫуккине кура, — мӗншӗн тесен Чубук тӗнчере ҫук, паян та, ыран та, нихӑҫан та пулмасть, — ҫаксене асӑма илсе шухӑшланипе йывӑр шухӑшсем ман чӗрене тата ытларах касса тӑчӗҫ…

И еще горше становилось от сознания, что поправить дело нельзя, объяснить и оправдаться не перед кем и что Чубука уже больше нет и не будет ни сегодня, ни завтра, никогда…

XI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Эпӗ нимӗн ҫинчен те шухӑшлас марччӗ, нимӗне те асӑма илес марччӗ, тесе тӑрӑшса утса пытӑм, часрах хамӑрӑннисем патне пырса тухас шухӑшран пуҫне халӗ мана урӑх нимӗн те кирлӗ пулмарӗ.

Шел, стараясь ни о чем не думать, ничего не вспоминать, ничего не желая, кроме одного только: скорей попасть к своим.

XI сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ҫав минутра шухӑшлама ӗмӗтленнипе нимӗн чухлӗ те ҫыхӑнман ытти япаласем те ман асӑма килчӗҫ.

Вспомнил и многое другое, никак не связанное с тем, о чем я пытался думать в ту туманную минуту.

X сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

«Ваальд Юрий!..» — тесе шартах сикрӗм эпӗ, сумка подкладки ӑшӗнче тупнӑ хутсене асӑма илтӗм, манӑҫа кайнӑскерсене астурӑм.

«Ваальд Юрий!» — ужаснулся я, вспомнив про бумаги, которые нашел в подкладке и о которых позабыл среди волнений последнего времени.

IX сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

«Ҫук… ӗлӗкхи вӑхӑтра эпӗ нихӑҫан та ман атте революционер пулнӑ тесе асӑма та илмен, шухӑшламан та.

«Нет… никогда, никогда в прошлую жизнь я не подозревал и не думал, что отец мой был революционером.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Темӗншӗн мана тахҫанхи, виҫӗ ҫул маларах пулнӑ ӗҫ асӑма килчӗ: ҫакӑн пекех ҫӗрлехи ӑшӑ тӗттӗм каҫ эпир аттепе иксӗмӗр вокзалтан киле вӑрман урлӑ пӗчӗкҫӗ те тӳрӗ ҫулпа тавӑрӑнаттӑмӑр.

Мне вспомнилось почему-то, как давно-давно, года три тому назад, в такую же теплую темную ночь мы с отцом возвращались с вокзала домой прямой тропкой через перелесок.

VII сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Анчах ҫав вӑхӑтрах манӑн пальто уҫланкӑра тӑрса юлни асӑма килчӗ.

Но тут я вспомнил, что пальто мое осталось на полянке.

II сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Ыйхӑ пуснӑ май Арзамас, пӗве, сулӑсем ҫинче вӑрҫӑлла выляни, ӑшӑ та кивӗ одеял сарнӑ хамӑн кровать асӑма килчӗҫ, Федькӑпа иксӗмӗр кӑвакарчӑнсем тытса Федькӑсен ҫатми ҫинче ӑшаласа пӗҫернине те аса илтӗм.

Засыпая, вспомнил Арзамас, пруд, нашу войну на плотах, свою кровать со старым теплым одеялом. Еще вспомнил, как мы с Федькой наловили голубей и изжарили их на Федькиной сковороде.

I сыпӑк // Чӑвашсен патшалӑх издательстви. Гайдар А.П. Шкул: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1941. — 166 с.

Кӗлӗ кӗнеки умӗнчи казуар асӑма килет!

Напоминает казуара перед молитвенником!

I сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Ҫак картинӑна курсан Гент асӑма килчӗ те туянса ятӑм.

Увидев картину, я вспомнил Гента и купил ее.

IV сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

— Ку ҫапларахчӗ: эпӗ пушмакӑма тасататтӑм, сасартӑк аттем асӑма килчӗ.

— Это было так: я чистил башмаки, кто-то прошел за окном, и я вспомнил отца.

II сыпӑк // Алексей Леонтьев. Грин А.С. Суйласа илнисем. Виҫҫӗмӗш том. — Шупашкар, 2012. — 428 с. — 7–281 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней