Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

апатчен (тĕпĕ: апат) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
Анчах кӑнтӑрлахи апатчен вӑхӑт нумай пулнӑ-ха, ҫавӑнпа та верстаксем патӗнче ачасем сасӑпа калаҫсах шухӑшланӑ:

Но до обеда было далеко, и над верстаками продолжали думать вслух:

15 // Леонид Агаков. Вигдорова Ф.А. Пурнӑҫ ҫулӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956. — 484 с.

Кӑларасса та Серёжӑна кӑнтӑрлахи апатчен ҫеҫ, ун юлташӗсем шкулта чухне кӑлараҫҫӗ.

Да и выпускают Сережу только до обеда, когда его товарищи в школе.

Ӑнланма май ҫук япала // Василий Игнатьев. Панова В. Ф. Серёжа: повесть; Василий Игнатьев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1960. — 116 с.

«Авантарах вырӑн шыраса тупас та апатчен ыйха тӑсас», — шухӑшласа илчӗ вӑл.

«Нужно выбрать местечко поукромнее — тут же решил он. — А там и завалиться на боковую до обеда».

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Тухтӑр ҫуртне каҫхи апатчен те тата апат хыҫҫӑн та вӑрттӑн сӑнамалла турӑмӑр.

Было решено следить за домом врача до и после ужина.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

— Эпӗ кӑтартса ҫӳрекенни пулам, — терӗ Стрепетов кулса, — каҫхи апатчен пӗтӗмпе йӗркерен пӑхса тухма ӗлкӗретпӗр.

Стрепетов взял на себя шутливую роль руководителя прогулки: — До ужина мы все по порядку успеем осмотреть, — говорил он.

Иккӗмӗш сыпӑк // Никифор Ваҫанкка, Алексей Этмен, Илле Тукташ. Алексеев, М. А. Большевиксем: роман / вырӑсларан Н. Ваҫанкка, А. Этмен, И. Тукташ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгиз, 1936. — 242 с.

Ирхине килнӗ хӑнасем ҫакна асра тытмалла, ҫавӑнпа кӑнтӑрлахи апатчен чылай малтан сывпуллашса тухса каймалла.

Об этом должны помнить как хозяева, так и гости, которые покидают дом задолго до обеда.

7. Хӑнара // Роза Митрушкина. Аасамаа И. Т. Хӑвна мӗнле тытмалла. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 192 с.

Ултӑ кун хушши вӑл хӑйӗн хулпуҫҫийӗсем ҫинче пиллӗк пӑтлӑ михӗсене лав ҫинчен пӑрахут ҫине йӑтать, а ҫиччӗмӗшӗнче кӑнтӑрлахи апатчен пулӑ тытса ларать, кӑнтӑрла пуҫласа каҫченех вара тулта канса ларать.

Шесть дней он переносит пятипудовые мешки на своих плечах с телег на суда, а в седьмой — до обеда удит, а с обеда до вечера кейфует и наслаждается отдыхом.

Гимназие вӗренме кӗни // Уйӑп Мишши. Гарин-Михайловский Н.Г. Тёмӑн ача чухнехи пурнӑҫӗ: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951. — 164 с. — 3–157 с.

Кашни пӑнча кунне 1 хут апатчен 30 минут маларах е апат хыҫҫӑн 1 сехетрен шӗвӗр е вӑта пӳрнепе сехет йӗппи куҫнӑ май сӑтӑрса 20-шер ҫеккунт массаж тумалла.

Помоги переводом

Пепкене пулӑшмалла // Сывлӑх. Сывлӑх, 2014.03.06

Пурпӗр кӑнтӑрлахи апатчен каялла ҫаврӑнса килме пулать.

Можно успеть до обеда вернуться обратно.

Вунпӗрмӗш сыпӑк // Николай Пиктемир. Голубева, Антонина Георгиевна. Уржум ачи: повесть; вырӑсларан Н. Пиктемир куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1953. — 194 с.

Килӗнче вӑл суйнӑ: ирхи апатчен Санинпа уҫӑлса ҫӳретӗп те вара магазина каятӑп, тенӗ.

Дома он солгал: сказал, что погуляет с Саниным до завтрака, а потом отправится в магазин.

XXVI // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

Санин унпа кӑнтӑрлахи апатчен тата апат хыҫҫӑн та вылярӗ.

Санин играл с ней до обеда и после обеда.

XIX // Николай Сандров. Тургенев И.С. Ҫурхи шывсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1952. — 142 с.

«Ан чӑрмантарӑр мана, — кӑнтӑрлахи апатчен ман куҫ тӗлне пулсан хӑлхӑрсене пӑратӑп», — терӗ.

И не мешать ей, а если мы до обеда еще раз попадемся ей на глаза, она нас выдерет.

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ирхи апатчен эпӗ «Апостолсен ӗҫӗсене» вуласа лартӑм, вунҫиччӗмӗш сыпӑка; астумасӑр, кӗсьене Евангели вырӑнне кашӑк чиксе хума пултарнӑ…

Перед завтраком я сидел и читал «Деяния апостолов», главу семнадцатую, и, должно быть, нечаянно положил в карман ложку вместо евангелия…

Вӑтӑр ҫиччӗмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Ирхи апатчен вӑхӑт пӗр сехете яхӑнахчӗ, эпир вӑрмана кайса килме шутларӑмӑр.

До завтрака оставалось, должно быть, не меньше часа, и мы пошли в лес.

Вӑтӑр пиллӗкмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Эпӗ ирхи апатчен кӗтмерӗм, темшӗн ҫиес килмерӗ.

Я не стал дожидаться завтрака: что-то аппетит пропал.

Вунтӑххӑрмӗш сыпӑк // Асклида Соколова. Твен М. Гекльберри Финн темтепӗр курса ҫӳрени. Повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1985. — 328 с.

Кӑнтӑрлахи апатчен тата пӗр сехет.

До обеда час.

Ҫиччӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл, хӑйне апатчен ларма ыйтнине пӑхмасӑрах, тухса кайрӗ.

Он ушел, несмотря на уговоры остаться обедать.

Пиллӗкмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Ирхи апатчен сехете яхӑн юлнӑ; сывлӑмлӑ ир вырӑнне кун шӑрӑхланма пуҫланӑ.

До завтрака оставалось около часа; росистое утро уже сменялось горячим днем.

XXVI // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Анна Сергеевна кӑнтӑрлахи апатчен тухса курӑнмарӗ.

Анна Сергеевна до обеда не показывалась.

XVIII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Ирхине шӑп сакӑр сехетре пӗтем общество чей ӗҫме пуҫтарӑнать; чей ӗҫнӗ хыҫҫӑн ирхи апатчен кашни мӗн тӑвас тенӗ — ҫавна тӑвать: хуҫи приказчикпа (имени оброк ҫинче пулнӑ), кил пӑхаканпа, аслӑ ключницӑпа ӗҫлет.

Утром, ровно в восемь часов, все общество собиралось к чаю; от чая до завтрака всякий делал что хотел, сама хозяйка занималась с приказчиком (имение было на оброке), с дворецким, с главною ключницей.

XVII // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней