Поиск

анмастпӑр (тĕпĕ: ан) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.

— Анмастпӑр! — терӗ ун хыҫҫӑн Алюна та.
— Не слезем! — повторила и Алёнка.

Йӗтем ҫинче // Николай Резюков. Воронкова, Любовь. Тантӑшсем шкула каяҫҫӗ; вырӑсларан Н.Резюков куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1954. — 48 с.

— Ҫук, анмастпӑр! — ответлерӗ Таня.
— Нет, не слезем! — ответила Таня.

— Эпир малаллах каятпӑр, анчах пӗрре те анаталла анмастпӑр, — тет профессор.
— Мы плывем, но не спускаемся в недра Земли, — продолжает профессор.

XXXIII сыпӑк // Куҫма Чулкаҫ. Жюль Верн. Ҫӗр варрине анса курни: роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1947. — 228 с.

Страницы:

Корпус чувашского языка