Корпус чувашского языка

Поиск

Шырав ĕçĕ:

амӑшӗнчен (тĕпĕ: амӑш) сăмах форми çинчен тĕплĕнрех пăхма пултаратăр.
— Хитрипе амӑшӗнчен те ирттерет.

Помоги переводом

Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 134–165 c.

Юра сӑпайлӑхӗпе ӗҫченлӗхне амӑшӗнчен, ҫирӗп кӑмӑлӗпе тишкерӳлӗхне ашшӗнчен илнӗ.

Помоги переводом

Аля. Алевтина // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Ашшӗпе амӑшӗнчен вӑрттӑн шоколадсем те илсе ҫитеретчӗ.

Помоги переводом

Вероника // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 100–133 c.

Лизӑшӑн Аня тӑван амӑшӗнчен те хаклӑрах пулчӗ.

Для Лизы Аня оказалась дороже родной матери.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Мӗн пӗлнине вӑл йӑлт амӑшӗнчен вӗреннӗ.

Все, что она знала, она научилась у матери.

Аня… Анечка… Анна // Улькка Эльмен. Эльмен У. Ма инҫе-ши ҫӑлтӑрӑм?.. Повеҫсем, калав. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви. 2001 — 207 с. — 3–67 c.

Аслӑ ывӑлӗсем тухса кайса пӗтсен, Надежда Кондратьевна хӑмӑр хӗрлӗ шӗлепкипе амӑшӗнчен юлнӑ накидкине тӑхӑнчӗ, Гошӑпа Левӑна пӑхма вунӑ ҫулхи Тольӑна хӑварса, поселока кайма тухрӗ.

Когда старшие мальчики разъехались, Надежда Кондратьевна надела шляпку с вишнями и накидку — материно наследство — и, оставив десятилетнего Толю нянчиться с Гошей и Левой, отправилась в поселок.

9 // Аркадий Малов. Казакевич Э.Г. Кӑвак тетрадь: повесть. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1976. — 158 с.

Леннибергра пурӑнакансем пурте вырсаникунсенче кам патне те пулин кофе ӗҫме кайма юратаҫҫӗ, ҫавӑнпа та Эмиль амӑшӗнчен ҫыру илсен пурте савӑнсах кайрӗҫ.

Все в Лённеберге очень любили пить кофе по воскресеньям, и потому на всех окрестных хуторах очень обрадовались, когда получили от мамы Эмиля письмо.

Вырсарникун, июнӗн вун виҫҫӗмӗшӗнче, Эмиль виҫӗ хутчен Линӑн кайри шӑлне туртса кӑларма хӑтланчӗ, кайран хӑйӗн йӑмӑкне кӑвак сӑрӑпа сӑрласа илемлетрӗ // Галина Матвеева. Линдгрен А. Лённебергӑри Эмиль мыскарисем: повесть; чӑвашла Г.А. Матвеева куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2018. — 203 с.

Вӗсем мӗн калаҫни ҫинчен ман пӗчӗк няня Глюмдальклич амӑшӗнчен пурне те пит чеен ыйтса пӗлнӗ те мана тепӗр кунне ирхине каласа пачӗ.

Моя нянюшка Глюмдальклич искусно выведала все у матери и на другой день утром рассказала мне, о чем шла речь.

Иккӗмӗш сыпӑк // Урхи Наумӗ, Куҫма Чулкаҫ. Свифт, Даниэль. Лемюэль Гулливер ҫулҫӳренисем; вырӑсларан Н. Урхипе К. Чулкаҫ куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 368 с.

Ирхи апат хыҫҫӑн Ленька, амӑшӗнчен илнӗ укҫана кӗсйине тӗплӗн пытарчӗ те, ачасем патне тухса кайрӗ.

После завтрака Ленька пошел к ребятам, запрятав глубоко в карман полученные от матери деньги.

VIII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Ватӑ пулӑҫсем сӗннӗ тӑрӑх, амӑшӗнчен шурӑ ҫӑнӑхпа ҫу ыйтса илмелле пулчӗ.

Нужно было выпросить у матери белой муки да еще масла, как советовали ему опытные рыболовы.

VII сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Куҫӗсем унӑн сасартӑк чеен ҫуталса кайрӗҫ, вӑл вара, нимӗн ӑнланман пек пулса, амӑшӗнчен ҫапла ыйтрӗ:

Глаза ее вдруг лукаво засветились, и она с невинным видом спросила:

V сыпӑк // Михаил Юрьев. Корольков Ю.М. Леня Голиков партизан: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 340 с.

Вӑл нимӗн калама та хӑяймасть: анчах, упӑшки ывӑлӗсене ыранах амӑшӗнчен уйӑрса илсе тухса кайма шутлани ҫинчен илтсен, вӑл куҫҫулне чарса тӑраймарӗ: ытла та час уйӑрӑлса тухса каякан ывӑлӗсем ҫине ҫав тери хурлӑхлӑн пӑхса илчӗ — унӑн куҫӗсенче тата ирӗксӗр пӗркелесе тытнӑ тутисенче палӑракан хуйхӑ мӗн тери пысӑккине никам та ҫырса пама пултараяс ҫук.

Она не смела ничего говорить; но услыша о таком страшном для нее решении, она не могла удержаться от слез; взглянула на детей своих, с которыми угрожала ей такая скорая разлука, — и никто бы не мог описать всей безмолвной силы ее горести, которая, казалось, трепетала в глазах ее и в судорожно сжатых губах.

I // Куҫма Турхан. Гоголь Н.В. Тарас Бульба: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1948. — 126 с.

Милочка куҫӗсем, амӑш куҫӗпе тӗл пулмасӑр, пӗр япала ҫинчен тепӗр япала ҫине куҫаҫҫӗ, ҫапах та амӑшӗнчен мӗнле те пулин пулӑшу кӗтни сисӗнет.

Глаза Милочки беспокойно бегают, не встречаясь с глазами матери и все-таки ожидая от нее какого-то решения, какой-то помощи.

Вунпиллӗкмӗш сыпӑк // Олимпиада Таллерова. Криштоф Е.Г. Ҫу уйӑхӗ — экзамен умӗнхи вӑхӑт: повесть. Вырӑсларан О. Таллерова куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1973. — 144 с.

— Унӑн вӑл — е ытлашши ӗҫнӗрен, е — турӑ ан хуштӑрччӗ! — амӑшӗнчен, старовертан…

— А это у него или с перепою, или— не дай бог! — материно… староверческое…

X // Митта Ваҫлейӗ. Горький М. Фома Гордеев: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Лю Гуй-лань Лю И-линь ятлӑ чухӑн хресчен хӗрӗ пулнӑ, ҫамрӑкранах амӑшӗнчен юлнӑ.

Лю Гуй-лань, дочь бедняка Лю И-линя, рано потеряла мать.

VI // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Ван Чунь-шэн амӑшӗнчен хӑй тарҫӑра ӗҫленӗ чухне уйрӑлнӑ.

Ван Чунь-шэн потерял мать, когда был батраком.

IV // Геннадий Пласкин. Чжоу Ли-бо. Ҫил-тӑвӑл: роман; Г. Пласкин куҫарнӑ; В. Рудманӑн умсӑмахӗ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1958. — 429 с. — 13–429 с.

Вӑл ҫӗр ҫумне сӗртӗннӗ хушӑра ӑна никам та ҫӗнтерме пултарайман, мӗншӗн тесен вӑл хӑйӗн амӑшӗнчен — Ҫӗртен — вӑй илсе тӑнӑ.

Помоги переводом

Авалхи Римри тата Авалхи Грецири ятсемпе сӑмахсене ӑнлантарса пани // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 315–330 с.

Сасартӑк Постумия амӑшӗнчен ыйтрӗ:

Вдруг Постумия спросила у матери:

Юлашкинчен калани // Григорий Алентей. Джованьоли, Р. Спартак: роман / вырӑсларан Г.Алендей куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1950. — 332 с. — 11–314 с.

Халӗ ӗнтӗ гидроузел ҫинчен — геологсем, строительсем тата хули ҫинчен йӑлтах тӗпчесе пӗлмесӗр вӑл амӑшӗнчен уйрӑлмасть ӗнтӗ…

Теперь Костя от нее не отстанет, пока не узнает все-все о гидроузле — о геологах, строителях, о городе…

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Амӑшӗнчен те телеграмма ҫавӑн пекех кӗтмен ҫӗртен килет: вӑл ӗнтӗ Киевра, Костьӑн та килне таврӑнас пулать.

Вот так неожиданно приходит и телеграмма от мамы: она уже в Киеве, и Косте надо возвращаться.

Эпир курнӑҫӑпӑр-ха // Николай Евстафьев. Дубов Н.И. Юханшыв ҫинчи ҫутӑсем: повесть. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1954. — 144 с.

Страницы:

Сайт:

 

Статистика

...подробней