Корпус чувашского языка

Урам варрипе пӗве хыҫҫӑн пӗве.

Помоги переводом

Ачасем валли - спорт лапамӗ // Вера МОРОЗОВА. «Пурнӑҫ ҫулӗпе», 2016.05.20

Апла пулин те вӑл кӗсьерен кӑларнӑ сигарет пачкипе шӑрпӑк курупкине пӗвенелле вӑркӑнтарчӗ, пӗчӗк кӗпер ҫине кукленсе ларнӑскер, аллине шыва чикрӗ: пӗве тӗпӗнчи хӑйӑр ҫинче выртакан вӗтӗр-шакӑр чулсене пӗрерӗн-пӗрерӗн суйласа вутчуль тупас килчӗ.

Помоги переводом

14 // Николай Мартынов. Мартынов Н.А. Пурнӑҫ урапи: калавсемпе повеҫсем / Б.Б. Чиндыков пухса хатӗрленӗ. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 2017. — 416 с. — 197-271 с.

Арман пӗвине шыв тата-тата кайсан вара ҫӗнӗ пӗве туса пӗтерсенех ҫӗрле пӗр-пӗр хӗре вӑрласа каяҫҫӗ те ҫыхса шыва ывӑтаҫҫӗ.

Помоги переводом

Ҫӗр ҫыннӑн — ҫӗр шухӑш // Юхма Мишши. Юхма М. Кӑвал ҫӗмрен: историлле роман. — Шупашкар: «Вучах» библиотеки, 1998. — 352 с.

Унччен анатри пӗвене купаланӑ «Гидротехника» ҫӳлти пӗве ҫине куҫарчӗҫ.

Помоги переводом

Тинӗс уҫакансем // Александр Аслут. «Тӑван Атӑл». — 1969, 2(136)№ — 70-76 с.

Кун хыҫҫӑн эпир ҫакна та ӑнланса илтӗмӗр: утар патӗнчи пӗве татса кайнӑ чух та ҫавнашкал пӗвери шыв чакса пынӑ май сивӗ пулнипе карас пулӑсем лӗкӗ ӑшне чӑмнӑ.

Помоги переводом

Чун кӗчӗ // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 59–61 с.

Акӑ халь вӑл, нӳрӗ ҫӗрте ҫӗнӗ тымарсем янӑскер, пӗве пуҫне ҫирӗп тытса, патӑррӑн кашласа ларать, тулли пӗвере унӑн капӑр мӗлки инҫетренех илемлӗн курӑнса хӑй патне чӗнет.

Помоги переводом

Паттӑр йӑмра // Герасим Харлампьев. Харлампьев, Г. Д. Утарта: пӗчӗк калавсем. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1964. — 84 с. — 47–48 с.

Ял варринче пӗве ҫук пек, ферма пӗвине килнӗ.

Помоги переводом

IV // Анатолий Емельянов. Емельянов, А.В. Кӑвайт ҫутисем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР кӗнеке издательстви, 1964. — 153 с. — 87–108 с.

Каҫмаран аяларах ачасем ҫырма ик айкипе пӗве тума тытӑннӑ, варрине пӗвене вӑй ҫитереймен те, унтан шыв валак ҫинчи пек сиксе юхать, вӑл хытӑ шавламасть, таврара темле пӑртак хурлӑхлӑрах юрӑ янӑранӑ пек илтӗнсе тӑрать, юррин сӑмахӗсем те ҫук, кӗвви ҫеҫ пӗр чарӑнмасӑр янрать.

Помоги переводом

XXVI // Куҫма Турхан. Куҫма Турхан. Йӑмраллӑ ял. Роман. — Шупашкар: Чӑвашгосиздат, 1951. — 368 с., илл.

Пулать ҫав тепӗр чухне ҫапла: тулать те тулать шыв ҫырмара, тытса тӑрать те тӑрать ӑна пӗве; анчах, акӑ, капланӑвӑн чикки ҫитет те, шар кӑна ҫурса ярать пӗвене, ӗмӗрӗпе пӗчӗккӗн сӑрхӑнас юханшыв шавласа-кӗрлесе илет вара пӗр кана, унчченхи тытӑнчӑкшӑн та, ӳлӗмришӗн те савӑнса юлас тесе.

Помоги переводом

1 // Николай Максимов. Максимов Н.Н. Синкер. Роман. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1991. — 349 с.

Рабочисем завод пӗви хӗррипе ушкӑнӑн-ушкӑнӑн пынӑ, пӗве урлӑ каҫнӑ та хӑрӑмпа хуралса ларнӑ хурал хапхинче кӗрсе ҫухалнӑ.

Рабочие кучками шли по берегу заводского пруда, поднимались на плотину и потом исчезали в закопченной заводской сажей воротах караульни.

II // Мирун Еник. Мамин-Сибиряк Д.Н. Тӑрантаракан тата ытти калавсем: калавсем. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1961. — 48 с. — 3–18 с.

Ку сӑнлӑхра ҫыранӗсене курӑк пусса илнӗ пӗчӗкҫӗ пӗве пур, ун леш енче ҫыран ҫумӗнченех чӑнкӑ ту ҫӳлелле кармашать, тӑва ешӗл тумӗсене хутӑштарса янӑ акӑш-макӑш пысӑк ватӑ йывӑҫсемпе тӗмсем сӑрса илнӗ, ту пуҫланакан ҫӗртен пӗве ҫинелле ватӑ хурӑн ӳпӗннӗ, вӑл хӑйӗн хулӑн тымарӗсен пӗр ушкӑнӗпе пӗвен нӳрлӗ ҫыранӗнче тытӑнса тӑрать, тӑррипе йӑрӑс пӳллӗ ҫӳлӗ ӑвӑс ҫумне сӗвӗннӗ, кӑтра турачӗсене шыв тӳремӗ тӗлне уснӑ, ҫак туратсем ытти ешӗл йывӑҫсемпе пӗрле хӑйсен мӗлкисене шыв ҫине ӳкернӗ.

Его составляли небольшой, заросший с краев прудик, сейчас же за ним крутая гора вверх, поросшая огромными старыми деревьями и кустами, часто перемешивающими свою разнообразную зелень, и перекинутая над прудом, у начала горы, старая береза, которая, держась частью своих толстых корней в влажном береге пруда, макушкой оперлась на высокую, стройную осину и повесила кудрявые ветви над гладкой поверхностью пруда, отражавшего в себе эти висящие ветки и окружавшую зелень.

XXVI сыпӑк // Иван Тенюшев. Толстой Л.Н. Ача чухнехи тата ҫамрӑклӑхпа яш ӗмӗр: повеҫсем; И. Тенюшев куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1955. — 288 с.

Пӗрре ку пулӑсене калать: «Пулӑсем, эсир пӗлместӗр-и-ха, сирӗн пурнӑҫ пӗтсе килет: ҫынсем, пӗвене татса ярса, сире йӑлтах тытса пӗтерес теҫҫӗ. Ав лере, тӑвӑн тепӗр енче, лайӑх пӗве пур. Эпӗ сире ҫавӑнта куҫма пулӑшӑттӑм та, анчах ватӑлтӑм: вӗҫме вӑйӑм ҫук», — тет.

Она и говорит рыбам: «А вы, рыбы, не знаете, что на вас беда собирается: слышала я от людей — хотят они пруд спустить и вас всех повыловить. Знаю я, тут за горой хорош прудок есть. Я бы помогла, да стара стала: тяжело летать».

Чарлан // Чӗмпӗр чӑваш шкулӗ. Толстой Л. Н. Упа тытни: Калавсем, халапсем, юптарса каланисем. — Шупашкар: Чӑваш кӗнеке издательстви, 1979. — 264 с.

Вӑл пӗвесем патнелле, ӗлӗк чул кӑларнӑ вырӑналла утас тенӗччӗ, анчах аялта, пӗве ҫинче вӑлта хулли яштах ҫӗкленнине курчӗ тӗ чарӑнчӗ.

Она направилась было к прудам, на старую каменоломню, но остановилась, заметив внизу у пруда взметнувшуюся удочку.

Виҫҫӗмӗш сыпӑк // Максим Данилов-Чалдун. Островский, Николай Аслексеевич. Хурҫӑ мӗнле хӗрлӗ: [роман] / Н.А. Островский. — Шупашкар: Чӑваш государство издательстви, 1948. — 402 с.

Вӑл пӳрт, ытти кирлӗ ҫуртсем тата ферма тунӑ, сад ларттарнӑ, пӗве, икӗ пусӑ чавтарнӑ; анчах садри ҫамрӑк йывӑҫсем начар ӳснӗ, пӗвинче шывӗ питӗ сахал пуҫтарӑннӑ, пусӑсенчи шыв тӑварлӑ пулнӑ.

Он построил дом, службы и ферму, разбил сад, выкопал пруд и два колодца; но молодые деревца плохо принимались, в пруде воды набралось очень мало, и колодцы оказались солонковатого вкуса.

V // Феофан Савиров. Тургенев И.С. Ашшӗсемпе ывӑлӗсем: роман. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1949. — 206 с.

Халӗ ҫав тӗрӗсмарлӑха пӗтернӗ: Кубань шывӗ ҫинче, Невинномысск патӗнче, Стрежаментпа Недреманная тусенчен те вӑйлӑрах хӳме ҫӗкленчӗ, — шыва шурӑ гранит пӗве картларӗ те, ҫак пӗверен канал ҫӗмӗрттерсе тухрӗ, вӑл Недреманная ту витӗр те шӑтарса тухрӗ, Кубань вара Ставрополь еннелле юхма пуҫларӗ…

Теперь и эта несправедливость устранена: на Кубани, вблизи Невинномысска, встала стена, более грозная, нежели Стрежамент и Недреманная, — поднялась над водой белая гранитная плотина, а от этой плотины вырвался на простор, в степь, канал, и прошел он сквозь толщу Недреманной, и Кубань прорвалась на Ставрополье…

XV сыпӑк // Мария Ухсай. Бабаевский, Семен Петрович. Ылтӑн ҫӑлтӑр кавалерӗ: икӗ кӗнекеллӗ роман; вырӑсларан Мария Ухсай куҫарнӑ. — Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1952. — 568 с.

Пӗчӗкҫеҫ шыҫмак куҫӗсем ун сиввӗн пӑхаҫҫӗ, вӑл унталла та кунталла та пӑхать, пӗрре пӗве ҫине, тепре икӗ сарай ҫине, унтан ватӑ та кутамас йӑмрасем ҫине пӑхса илет.

Маленькие, заплывшие глазки угрюмо исподлобья глядели по сторонам то на плотину, то на два сарая с навесами, то на старые, неуклюжие ветлы.

Арманта // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 34–45 стр.

Лупас хыҫӗнче курӑк айне пулнӑ пӗве йӑлкӑшса выртать, улпут сарайӗсем тӗксӗммӗн курӑнса лараҫҫӗ.

За клуней блестит поросший травою пруд и темнеют господские сараи.

Кулак йӑви // Василий Алагер. Антон Чехов. Калавсем. Чӑвашгосиздат, 1940. — 27–33 стр.

Ачасен куҫӗсем тӗлме-тӗл пӑхса илчӗҫ, вара пӗр-пӗрин патнелле утса пычӗҫ те, чӑн-чӑн пӗве ҫитнӗ арҫынсем пек, аллисене хыттӑн чӑмӑртарӗҫ.

Мальчики встретились глазами, потом неловко шагнули навстречу друг другу и крепко, по-мужски, пожали руки.

31-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Вӑл ешӗл шывкурӑкӗпе витӗннӗ пӗве урлӑ васкамасӑр каҫса кайрӗ, участок карти патне пырса тухрӗ.

Он степенно обогнул пруд, затянутый ряской, точно зеленым чесаным одеялом, подошел к изгороди участка.

28-мӗш сыпӑк // Валентин Урташ. Алексей Мусатов. Стожар. Валентин Урташ куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1951

Малтанах вӑл ҫав сӑнар урлӑ хӗрарӑмӑн пуласлӑхне курма ӗмӗтленнӗ; анчах кайран, вӑл пӗве ҫитнӗ Ольгӑна курсан, унӑн чаплӑн чечекленнӗ илемне кӑна мар, пурӑнма, вӗренме, пурнӑҫпа кӗрешме вӑйӗ пуррине курсан, Штольца хӑйӗн ӗмӗчӗ ҫитнӗ пек туйӑнчӗ, вӑл мана пуҫланӑ юрату сӑнарне аса илчӗ, ӑна Ольгӑпа танлаштарма пуҫларӗ, иккӗшӗн хушшинче пӗр кӑлтӑксӑр чӑнлӑх пулассӑн туйӑнчӗ.

Сначала ему снилась в этом образе будущность женщины вообще; когда же он увидел потом, в выросшей и созревшей Ольге, не только роскошь расцветшей красоты, но и силу, готовую на жизнь и жаждущую разумения и борьбы с жизнью, все задатки его мечты, в нем возник давнишний, почти забытый им образ любви, и стала сниться в этом образе Ольга, и далеко впереди казалось ему, что в симпатии их возможна истина — без шутовского наряда и без злоупотреблений.

VIII сыпӑк // Александр Артемьев, Михаил Рубцов. Иван Гончаров. Обломов: роман. Александр Артемьевпа Михаил Рубцов куҫарнӑ. Шупашкар: Чӑваш АССР государство издательстви, 1956